Czobanidzi (pers. Čūpānīān) – dynastia wywodząca się z mongolskiego klanu Suldus, który zasłynął w XIV-wiecznej Persji. Początkowo jej członkowie służyli u Ilchanidów, po upadku Ilchanatu de facto przejęli kontrolę nad terytorium Persji[1].

Czobanidzi
سلسله امرای چوپانی
1335–1357
Ustrój polityczny

Monarchia

Stolica

Tebriz

Data powstania

1335

Data likwidacji

1357

Mapa opisywanego kraju
Podział terytorium Ilchanidów
brak współrzędnych

Dynastia panowała w latach 1335–1357 na terenach środkowo-zachodniej Persji, obecnego Azerbejdżanu, Arranu, częściowej Azji mniejszej i Mezopotamii[2].

Przypisy

edytuj
  1. Abu Bakr al Qutbi al-Ahri, Johannes Baptist van Loon, Ta’rīkh-i Shaikh Uwais: History of Shaikh Uwais, 1954 (ang.).
  2. Chobanids [online], Encyclopaedia Iranica Foundation [dostęp 2023-07-17] (ang.).