Czosnek białawy
gatunek rośliny
Czosnek białawy, czosnek Krzysztofa (Allium cristophii Trautv.) – gatunek rośliny należący do rodziny czosnkowatych. Gatunek występuje na terenie północnego Iranu, Turcji i Turkiestanu[3].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
czosnek białawy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Allium cristophii Trautv. Trudy Imp. S.-Peterburgsk. Bot. Sada 9:268. 1884 | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia edytuj
- Pokrój
- Roślina w czasie kwitnienia osiąga wysokość 50 cm.
- Cebula
- Kulista, duża.
- Łodyga
- Prosto wzniesiona, sztywna, obła, dęta, bezlistna; wysokość w uprawie do 50 cm. Średnica kwitnącej rośliny 20-25 cm.
- Liście
- Płaskie, zaostrzone, długie do 40 cm, szerokie do 4 cm. Z wierzchu nagie, pod spodem z białymi włoskami. Zanikają po przekwitnieniu.
- Kwiaty
- Zebrane w gęsty, w miarę przekwitania rozluźniający się, średnicy do 25-30cm baldachy pozorne na szczycie łodygi, liczące do 80 kwiatów średnicy do 4 cm. Przed rozwinięciem kwiatostan osłonięty jest błoniastą, białawą okrywą. Szypułki wydłużają się w czasie kwitnienia do 5-10 cm, po przekwitnieniu twardnieją. Działki lila (u roślin uprawnych często ciemniejsze, do purpurowych) z metalicznym połyskiem. Zalążnia trójdzielna, zielona, silnie uwydatniająca się w przekwitających kwiatach.
Biologia i ekologia edytuj
Bylina, geofit. Roślina w naturze występuje w zbiorowiskach stepowych. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Przyciąga motyle i pszczoły.
Zastosowanie edytuj
Roślina ozdobna – roślina stepowa, do zastosowania na rabatach i w ogrodach skalnych. stosunkowo łatwa w uprawie. Ze względu na szybko zanikające liście sadzić w sąsiedztwie obficie ulistnionych do jesieni roślin (np. bodziszek). Nadaje się na kwiat cięty i do suszonych bukietów.
Uprawa edytuj
- Wymagania. Mrozoodporność i wymagania klimatyczne – 4-8 (według innych źródeł[jakich?] – 10) strefa USDA; w Polsce mrozoodporność całkowita. Nasłonecznienie pełne, o wiele mniej wskazany jasny półcień (dobrze, jeśli słońce po południu).
- Uprawa. Zalecane sadzenie w średnich grupach (10-15 sztuk) głębokość sadzenia 12,5 cm od gruntu do podstawy cebuli, odległość 25-30 cm; termin sadzenia jesienny. Gleba lekka i przepuszczalna, lecz żyzna; wskazana mieszanka torfu, ziemi i nawozu organicznego w stosunku 4:4:1, przy zachowaniu dobrego drenażu. W czasie wegetacji wskazane umiarkowane podlewanie, po zaniknięciu liści gleba winna być sucha. Należy unikać nadmiernego nawodnienia.
- Rozmnażanie – wysiew nasion lub przez podział cebul (oddzielanie cebul przybyszowych); nasiona zbierać po pełnym dojrzeniu (uwaga: dla zapobieżenia wysypywaniu kwiatostan umieścić w torebce przymocowanej do łodygi), Polecany wysiew wczesną wiosną: styczeń-pocz. marca (po stratyfikacji), przy zapewnieniu temperatury ok. 5 °C (zimna szklarnia). Wschody długie, nieregularne; większość wschodów w ciągu 3 miesięcy; możliwe przelegiwanie części nasion do następnego roku. Dalsza uprawa w doniczkach, początkowo w zimnym inspekcie. Wielkość handlową osiągają po 3-4 latach.
- Choroby i szkodniki – gatunek nie uszkadzany przez jeleniowate i gryzonie. Przy nadmiernej wilgotności podłoża mogą wystąpić choroby grzybowe.
Przypisy edytuj
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-09] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
Identyfikatory zewnętrzne (takson):