Wikipedia

Mięso in vitro

(Przekierowano z Czyste mięso)

Mięso in vitro (także: mięso hodowane, mięso wolne od okrucieństwa, czyste mięso, ang. clean meat) – produkt mięsa zwierzęcego, które w procesie wytworzenia nie było częścią żywego, kompletnego zwierzęcia, wyprodukowane w procedurze in vitro poza organizmami zwierząt z przeznaczeniem do konsumowania przez ludzi. Komórkowa produkcja mięsa stanowi element rolnictwa ekologicznego. Inne określenia w języku angielskim: slaughter-free meat, in vitro meat, vat-grown, lab-grown meat, cell-based meat, cultivated meat i synthetic meat.

Hamburger z mięsa in vitro

Mięso in vitro nie powinno być mylone z imitacją mięsa, które jest żywnością wegetariańską pozyskiwaną z białek warzyw takich jak soja czy pszenica (gluten). Badania nad mięsem in vitro rozpoczęły się w 2000 roku na Uniwersytecie Zachodnio Australijskim w Perth[1].

Prof. Mark Post podczas prezentacji perspektyw produkcji czystego mięsa (World Economic Forum w 2016)

W roku 2008 niektórzy naukowcy twierdzili, że technologia jest gotowa do komercjalizacji, jedyne czego potrzeba to zainteresowanie ze strony biznesu[2]. Jednym z prekursorów działań na rzecz produkowania czystego mięsa był holenderski lekarz i psycholog Willem van Eelen (1923–2015). W lutym 2012 naukowcy z Uniwersytetu z Maastricht ogłosili, że planują wyprodukowanie kiełbasy do marca 2012 i hamburgera do września 2012 roku[3][4], a pierwszy „syntetyczny hamburger” został zaprezentowany mediom w 2013 przez Marka Posta, profesora Maastricht University[5]. Tkanka przeznaczona do demonstracji została wyhodowana w maju 2013 roku przy użyciu 20 000 cienkich pasków hodowlanej tkanki mięsnej. Fundusz w wysokości 250 000 euro pochodził od anonimowego darczyńcy, którym później okazał się być Sergey Brin[6].

Produkcja mięsa in vitro edytuj

Czyste mięso powstaje w wyniku bezbolesnego pobrania komórek z kurcząt rzeźnych. Komórki mięśniowe umieszcza się w kolagenowym szkielecie zanurzonym w roztworze odżywiającym i pobudza się je do podziałów. Zdaniem producentów czyste mięso ma wartość i smak identyczne jak mięso pochodzące z uboju zwierząt[7].

Z badań wynika, że produkcja czystego mięsa może okazać się dużo bardziej wydajna i przyjazna dla środowiska niż tradycyjna hodowla. Produkcja czystego mięsa zużywa o wiele mniej zasobów takich jak przestrzeń, energia i woda, generuje o wiele mniejszą emisję gazów cieplarnianych i nie budzi tylu wątpliwości natury etycznej[8]. W związku z rosnącymi kosztami produkcji mięsa metodami konwencjonalnymi oraz rosnącą populacją ludności, mięso in vitro może być jedną z nowych technologii podtrzymujących odpowiednią podaż żywności do roku 2050[9].

Hodowla mięsa jest jednak obecnie bardzo droga, lecz szacuje się, że koszty produkcji będą systematycznie spadać wraz z rozwojem przemysłowego zastosowania tej metody produkcji[10][11]. Potencjalnie każda zwierzęca tkanka mięśniowa może zostać wyhodowana w procesie in vitro.

W produkcję czystego mięsa zainwestował jeden z największych producentów drobiu w Europie, niemiecka Grupa PHW (2,46 mld euro obrotów rocznie). Wsparła ona działalność izraelskiego start-upa SuperMeat[7].

Jedną z czołowych publikacji propagujących ideę produkcji czystego mięsa jest książka Paula Shapiro pt. Clean Meat: How Growing Meat Without Animals Will Revolutionize Dinner and the World z 2018[12], wydana w tym samym roku w Polsce pt. Czyste mięso. Jak hodowla mięsa bez zwierząt zrewolucjonizuje twój obiad i cały świat[13].

Pierwszy przypadek laboratoryjnego wyhodowania mięsa w Polsce został ogłoszony w październiku 2019. Produkt (mięso kurczaka) powstał w Centrum Nauki Kopernik w Warszawie. Wykonawcą trwającego 2 miesiące eksperymentu był Stanisław Łoboziak. Potrawę sporządzoną z tak uzyskanego mięsa publicznie spożył dyrektor Centrum Robert Firmhofer[14].

Firmy produkujące mięso in vitro edytuj

Firmy w Europie produkujące mięso in vitro i produkty pokrewne (stan na wiosnę 2021)[15]
Przedsiębiorstwo Lokalizacja Specjalizacja Założyciel Rok powstania
Alife Foods Lipsk, Niemcy produkcja mięsa Steffen Sonnenberg, Dat Tran, Joe Natoli, Bernd Boeck 2019
Biftek Gölbaşı, Turcja pożywki dla hodowli komórkowych, produkcja mięsa (wołowiny) Can Akcali, Erdem Erikçi 2018
BioTech Foods San Sebastián, Hiszpania produkcja mięsa Mercedes Vila Juárez 2017
Biomimetic Solutions Londyn, Wielka Brytania

Nova Lima, Brazylia

nanomateriały, inżynieria tkanek Alana Santos Benz. Lorena Viana Souza, Aline Bruna da Silva, Roberta Ferreira Viana 2017
Bluu Biosciences Berlin, Niemcy owoce morza i ryby Sebastian Rakers, Ines Schiller 2020
Bruno Cell Trydent, Włochy produkcja mięsa Stefano Lattanzi 2019
Cellular Agriculture Ltd. Carmarthenshire, Wielka Brytania produkcja mięsa (wieprzowiny), bioreaktory Illtud Dunsford, Marianne Ellis 2016
Core Biogenesis Paryż, Francja pożywki dla hodowli komórkowych Alexandre Reeber, Chouaib Meziadi 2000
Cubiq Foods Barcelona, Hiszpania produkcja mięsa (tłuszczu z kurczaka) Andrés Montefeltro, Raquel Revilla 2018
Cultured Blood Eindhoven, Holandia pożywki dla hodowli komórkowych, bioreaktory Robert ten Hoor 2019
Gourmey Paryż, Francja produkcja mięsa (foie gras) Nicolas Morin-Forest, Antoine Davydoff, Victor Sayous 2019
HigherSteaks Londyn, Wielka Brytania produkcja mięsa Benjamina Bollag, Stephanie Wallis 2018
Hoxton Farms Londyn, Wielka Brytania produkcja mięsa Max Jamilly, Ed Steele 2020
Innocent Meat Rostock, Niemcy produkcja mięsa Laura Gertenbach, Philipp Wolters 2018
Meatable Lejda, Holandia produkcja mięsa (wołowina i wieprzowina) Krijn de Nood, Daan Luining 2018
Mirai Foods AG Zurych, Szwajcaria produkcja mięsa Christoph Mayr, Suman Kumar Das 2019
Mosa Meat Maastricht, Holandia produkcja mięsa (wołowiny) Peter Verstrate, Mark Post 2015
Multus Media Londyn, Wielka Brytania pożywki dla hodowli komórkowych Kevin Pan 2019
Peace of Meat Antwerpia, Belgia produkcja mięsa (foie gras, tłuszcze) Dirk von Heinrichshorst, David Brandes, Eva Sommer 2019
Planetary Foods Berlin, Niemcy owoce morza Ines Schiller, Else Wagener 2019

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ „Tissue Culture and Art Project”. Disembodied Cuisine. Retrieved 2013-04-21.
  2. ↑ Levine, Ketzel (2008-05-20), Lab-Grown Meat a Reality, But Who Will Eat It?, National Public Radio, retrieved 2010-01-10.
  3. ↑ Meat without slaughter: ‘6 months’ to bio-sausages at New Scientist.
  4. ↑ „In vitro meat”. YouTube. 2012-02-23. Retrieved 2012-04-04.
  5. ↑ Alok Jha: First lab-grown hamburger gets full marks for ‘mouth feel’. theguardian.com, 6 sierpnia 2013. [dostęp 2020-01-06].
  6. ↑ A Lab-Grown Burger Gets a Taste Test
  7. ↑ a b Krzysztof Przepióra: „Czyste mięso” podbije rynek? Mięso z laboratorium niebawem trafi do sklepów. okiemrolnika.pl, 16 stycznia 2018. [dostęp 2023-11-29].
  8. ↑ David Attenborough, Życie na naszej planecie. Moja historia, Wasza przyszłość., Wydawnictwo Poznańskie, 2020, s. 264, ISBN 978-83-66657-02-1.
  9. ↑ Artificial food? Food for thought by 2050 from guardian.co.uk.
  10. ↑ Temple, James (2009-02-23). „The Future of Food: The No-kill Carnivore”. Portfolio.com. Retrieved 2009-08-07.
  11. ↑ Preliminary Economics Study of Cultured Meat, eXmoor Pharma Concepts, 2008.
  12. ↑ Lab-made meat could be the next food revolution: here’s what it tastes like. theguardian.com, 31 stycznia 2018. [dostęp 2023-11-29].
  13. ↑ Paul Shapiro. Czyste mięso. Jak hodowla mięsa bez zwierząt zrewolucjonizuje twój obiad i cały świat. marginesy.com.pl. [dostęp 2023-11-29].
  14. ↑ Mięsny liść – niezwykły lunch w Koperniku. kopernik.org.pl, 3 października 2019. [dostęp 2023-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-11)].
  15. ↑ Biotech disruption in the dish, „European Biotechnology”, 20, 2021, s. 20, ISSN 2364-2351.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mięso_in_vitro&oldid=72473049”