Daboiarodzaj jadowitych węży z podrodziny żmij (Viperinae) w rodzinie żmijowatych (Viperidae).

Daboia[1]
J.E. Gray, 1842[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – żmija łańcuszkowa (D. russelii)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Elapoidea

Rodzina

żmijowate

Podrodzina

żmije

Rodzaj

Daboia

Typ nomenklatoryczny

Vipera daboya Daudin, 1803 (= Coluber russelii Shaw & Nodder, 1797)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące od północnej Afryki (Libia, Tunezja, Algieria, Maroko i Sahara Zachodnia) do południowo-wschodniej Azji (Izrael, Jordania, Liban, Syria, Chiny, Pakistan, Indie, Sri Lanka, Nepal, Bhutan, Bangladesz, Mjanma, Tajlandia, Kambodża, Indonezja i Tajwan)[4][5].

Charakterystyka

edytuj

Węże należące do rodzaju Daboia mają długość od 0,8 do 2 m, w większości są jadowite i niebezpieczne dla człowieka.

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Daboia: epitet gatunkowy Vipera daboya Daudin, 1803[2].
  • Chersophis: gr. χερσος khersos „jałowa ziemia”[6]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[7]. Gatunek typowy: Vipera elegans Daudin, 1803 (= Coluber russelii Shaw & Nodder, 1797).

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:

Przypisy

edytuj
  1. Daboia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b J.E. Gray: Synopsis of the contents of the British Museum. Wyd. 42. London: G. Woodfall and Son, Angel Court, Skinner Street, 1840, s. 41. (ang.).
  3. L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 28. (łac.).
  4. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Daboia. The Reptile Database. [dostęp 2019-11-21]. (ang.).
  5. R. Midtgaard: Daboia. RepFocus. [dostęp 2019-11-21]. (ang.).
  6. Jaeger 1944 ↓, s. 48.
  7. Jaeger 1944 ↓, s. 154.
  8. a b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 412. ISBN 83-01-14344-4.
  9. W. Jaroniewski: Węże jadowite świata. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1984, s. 64. ISBN 83-02-00977-6.

Bibliografia

edytuj