Daugel
Daugel[a][1][2] herbu Rola[3] (ur. w XIV w., zm. w XV w.) – bojar litewski, adoptowany podczas unii horodelskiej (1413)[2].
 Rola | |
| Data urodzenia |
XIV w. |
|---|---|
| Data śmierci |
XV w. |
| Ojciec | |
| Matka | |
Życiorys
edytujW 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich[2].
.jpg)
Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Daugela (Dawgen), który został adoptowany przez przedstawicieli Rolów. Jednakże, z powodu braku wystarczającej ilości zachowanych źródeł historycznych, nie udaje się odnaleźć na jego temat większej ilości informacji[2].
Polski historyk, Władysław Semkowicz, spekuluje, iż imię Daugel może być inną wersją imienia Dowgiało, popularną wówczas wśród bojarów Wielkiego Księstwa Litewskiego, choć nie ma co do tego pewności[2].
Należy zaznaczyć, że Daugel herbu Rola jest inną osobą, niż ówcześnie żyjący bojar o tym samym imieniu, należący do herbu Zadora. Nie wiadomo też, którego z nich synem był Andrusz Nacz Dowgyelowycz, pojawiający się w dokumentach historycznych z 1449 roku. Wniosek na podstawie pokrewieństwa został wysnuty przez Władysława Semkowicza z uwagi na popularne wówczas nazwiska patronimiczne, czyli nazwiska tworzone na podstawie imienia ojca[2].
Semkowicz wymienia też szereg osad na dawnej Litwie, mogących mieć coś wspólnego z omawianym bojarem; Daugeliszki, Daugele, Daugełajcie, Dowgialiszki. Brakuje natomiast wystarczających źródeł, aby w jakikolwiek sposób połączyć osady z ich właścicielem[2].
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ W zależności od źródeł historycznych, występuje w następujących wersjach swojego imienia: Dangel, Dawgen, Dawgel.
Przypisy
edytuj- ↑ Kojałowicz 1897 ↓, s. 219.
- ↑ a b c d e f g Semkowicz 1926 ↓, s. 219.
- ↑ Minakowski ↓.
Bibliografia
edytuj- Wojciech Kojałowicz, Herbarz rycerstwa, Franciszek Piekosiński, Kraków: Wydawnictwo Herolda Polskiego, 1897, s. 527.
- Władysław Semkowicz, Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1924–1925, t. VII, Lwów: Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1926, s. 271.
Linki zewnętrzne
edytuj- Marek Minakowski: Daugel h. Rola. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-08-11]. (pol.).