Dezyderiusz Danczowski

polski wiolonczelista i pedagog

Dezyderiusz Danczowski (ur. 16 marca 1891 w Battonya, zm. 25 sierpnia 1950 w Trzcińsku-Zdroju)[1] – polski wiolonczelista i pedagog.

Dezyderiusz Danczowski
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1891
Battonya

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 1950
Trzcińsko-Zdrój

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

wiolonczelista, pedagog

Życiorys

edytuj

Jego matka Anna była pochodzenia romskiego[2]. Dezyderiusz Danczowski studiował w Konserwatorium Lwowskim i kontynuował studia w Lipsku[1] u Juliusa Klengla. Debiutował w Lipsku w roku 1909 koncertem wiolonczelowym h-moll Antonína Dvořáka. W Filharmonii Lipskiej do roku 1914 zajmował stanowisko koncertmistrza wiolonczel. Okres I wojny światowej spędził w Rosji przebywając w Kijowie, Odessie i Taganrogu.

Około 1915 roku Danczowski poślubił Jadwigę Majerską (ur. 1893 lub 1894)[2], siostrę pianisty i kompozytora Tadeusza Majerskiego[3], która zginęła w Auschwitz w 1943 roku. Mieli jedyną córkę Beatrycze[2].

W roku 1918 zamieszkał w Poznaniu[4]. Został pedagogiem Konserwatorium Poznańskiego. Był członkiem orkiestry Opery Poznańskiej, a także Kwartetu Polskiego[1], którego był współtwórcą w 1920[4].

W latach 1923–1932 w szkole muzycznej w Cincinnati prowadził klasę wiolonczeli[4] i kameralistyki, a także koncertmistrzem wiolonczel w orkiestrze symfonicznej.

Po powrocie ze Stanów Zjednoczonych w roku 1932 zamieszkał we Lwowie[2], gdzie został powołany na profesora Konserwatorium. W roku 1935 powrócił do Poznania, obejmując stanowisko profesora Konserwatorium, członka Kwartetu Polskiego i pierwszego wiolonczelisty w Operze Poznańskiej.

Po wybuchu II wojny światowej prowadził w Warszawie tajne nauczanie muzyki. Po wojnie w roku 1945 grał w orkiestrze Filharmonii Krakowskiej. W roku 1946 powrócił do Poznania i objął funkcje okresu przedwojennego.

Zmarł na skutek ataku serca[2]. Został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera ILa-7-11)[5].

Od roku 1974 organizowane są w Poznaniu co pięć lat ogólnopolskie konkursy gry na wiolonczeli jego imienia[6].

 
Grób Dezyderiusza Danczowskiego na cmentarzu Górczyńskim

Wnuczką Dezyderiusza Danczowskiego jest Kaja Danczowska, skrzypaczka i pedagog[7][2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c indeks osób [online], polmic.pl [dostęp 2023-01-26].
  2. a b c d e f Kaja. Biografia Kai Danczowskiej - Katarzyna Marczak - ebook + książka [online], www.legimi.pl [dostęp 2023-01-27].
  3. kompozytorzy [online], polmic.pl [dostęp 2023-01-26].
  4. a b c Danczowski Dezyderiusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-01-27].
  5. Dezyderiusz Danczowski – miejsce pochówku [dostęp 2020-01-18]
  6. Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelistów im. Dezyderiusza Danczowskiego [online], Culture.pl [dostęp 2023-01-27] (pol.).
  7. Danczowska Kaja, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 61, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-26].

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj