Dialekt wysokopruski
Dialekt wysokopruski (niem.: Hochpreußisch) – środkowoniemiecki dialekt używany na ograniczonym obszarze Prus Wschodnich do roku 1945. Jego użytkownikami byli potomkowie osadników ze Śląska, którzy przybywali do Prus od XIII wieku.
Obszar | |||
---|---|---|---|
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
język urzędowy | nieuznawany | ||
Kody języka | |||
Glottolog | high1271 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Należy do dialektów języka wysokoniemieckiego (w przeciwieństwie do dolnopruskiego, który jest dialektem dolnoniemieckim) i używany był przede wszystkim w południowo-zachodniej Warmii i w Prusach Górnych. Obszar tego dialektu graniczył od zachodu, północy i wschodu z obszarem dialektu dolnopruskiego, natomiast od południa z obszarem polskiego dialektu mazurskiego (uznawanego też za gwarę dialektu mazowieckiego). W efekcie II wojny światowej niemalże cała ludność posługująca się dialektem uciekła lub została wysiedlona na zachód od Odry.
Na wysokopruski składają się dwie grupy gwarowe:
- górnopruska (Oberländisch) – zachodnia część obszaru (przede wszystkim Prusy Górne)
- wrocławska (Breslausch, oparty na gwarze wrocławskiej) – wschodnia część obszaru (głównie południowo-zachodnia Warmia)
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Mapa dialektów niemieckich z 1897. mitglied.multimania.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-16)].
- Przykładowy tekst