Dionizy Krzyczkowski (inżynier)
Dionizy Krzyczkowski (ur. w 1861 w Łastowcach, zm. 19 lutego 1943) – polski inżynier architekt, nauczyciel.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1860 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
architekt |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Był inżynierem architektem we Lwowie. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej na przełomie XIX i XX wieku pracował jako nauczyciel w C. K. Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie. Mieszkał we Lwowie w okresie II RP[1]. Działał w Polskim Towarzystwie Politechnicznym we Lwowie, którego był członkiem zwyczajnym[2], sekretarzem od 1904 do 1905, członkiem wydziału[3] przez 26 lat do 1936, administratorem domu, członkiem honorowym[4]. Działał w Kole Architektów Polskich we Lwowie, zasiadając w zarządzie i pełniąc funkcję skarbnika[5].
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].
Zmarł 19 lutego 1943 w wieku 82 lat[7][8]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 137-6-7)[8]. Jego żoną była Julia (zm. 1945)[8].
Projekty edytuj
Według projektów Dionizego Krzyczkowskiego powstały:
- Lwów:
- Kościół św. Ignacego Loyoli w Kołomyi (1897)[11].
- Kościół Jezuitów w Tarnopolu (budowany od 1898)[12][13]
- Plan wieży, frontonu i sklepień w ramach przebudowy kościoła św. Stanisława Biskupa w Łańcucie (lata 1896-1900, działa w nim parafia pod tym wezwaniem)[14][15][16]
- Jasło:
Publikacje edytuj
- Materiały budowlane (1916)
- Budownictwo. Wykład popularny zasad konstrukcyj budowlanych dla budowniczych, majstrów, przedsiębiorców budowlanych i samouków (1932)[19]
Przypisy edytuj
- ↑ XI lista ofiar na Żywy Pomnik uczczenia XX rocznicy Obrony Lwowa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 91 z 22 kwietnia 1939.
- ↑ Spis członków Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie według stanu z dnia 31. grudnia 1910. W: XXXIV Sprawozdanie Wydziału Głównego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie za rok administracyjny 1910. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1911, s. 28.
- ↑ Protokół Walnego Zgromadzenia Członków Polskiego Tow. Politechn. z dnia 16 marca 1932 r.. „Czasopismo Techniczne”, s. 320, Nr 21 z 10 listopada 1932.
- ↑ Nowe władze Pol. Tow. Politechnicznego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 73 z 28 marca 1936.
- ↑ Sprawozdanie Zarządu Sekcyi „Koła architektów polskich" we Lwowie za rok 1910. W: XXXIV Sprawozdanie Wydziału Głównego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie za rok administracyjny 1910. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1911, s. 12.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 34.
- ↑ Informacja O Zmarłych: Dionizy Krzyczkowski. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: KRZYCZKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-03-28].
- ↑ Jolanta Szczerba. Udział biblioteki Branickich z Suchej w Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie w roku 1894. „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, s. 58, Folia 39 / IV 2006.
- ↑ Sprawozdanie Komitetu Wystawy Architektów polskich urządzonej staraniem Koła Architektów polskich we Lwowie we wrześniu i październiku 1910 r. na placu powystawowym we Lwowie. „Czasopismo Techniczne”, s. 387, Nr 24 z 25 grudnia 1910.
- ↑ Krzysztof Wojciechowski: W Kołomyi odsłonięto tablicę ks. Piotra Skargi. 2013-08-13. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ Henryk Kleinrok: Tarnopol ma nowy kościół. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ Archiwum fotograficzne. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ Kościół parafialny pod wezwaniem świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Łańcucie. [dostęp 2015-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Historia kościoła parafialnego. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ Architektura kościoła parafialnego. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ Felicja Jałosińska: Kalendarium dziejów Jasła od 1901 do 1938 roku. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2006, s. 15. ISBN 83-917660-4-7.
- ↑ Felicja Jałosińska: Kalendarium dziejów Jasła od 1901 do 1938 roku. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2006, s. 25. ISBN 83-917660-4-7.
- ↑ Wojciech Chądzyński: Osiemnaście wrocławskich toalet publicznych zasługuje na wpisanie do rejestru zabytków. 2011-11-12. [dostęp 2015-04-15].
Bibliografia edytuj
- Dionizy Krzyczkowski – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2015-04-15].
- Jurij Biriulow: Kryczkowśkyj Dyonysij. W: Encykłopedija suczasnoji Ukrajiny. T. 15: Кот — Куз. Kijów, 2014, s. 507-508. ISBN 978-966-02-7305-4. (ukr.)
Linki zewnętrzne edytuj
- Publikacje Dionizego Krzyczkowskiego w bibliotece Polona