Dionizy Krzyczkowski (inżynier)

Dionizy Krzyczkowski
Data i miejsce urodzenia	ok. 1860 ; Łastowce
Data śmierci	19 lutego 1943
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	architekt
Miejsce zamieszkania	Lwów
Narodowość	polska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dionizy Krzyczkowski (ur. 1861 w Łastowcach, zm. 19 lutego 1943) – polski inżynier architekt, nauczyciel.

Życiorys

Kościół Jezuitów w Tarnopolu

Kościół św. Ignacego Loyoli w Kołomyi

Gmach byłej Szkoły Wydziałowej Męskiej w Jaśle

Był inżynierem architektem we Lwowie. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej na przełomie XIX i XX wieku pracował jako nauczyciel w C.K. Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie. Mieszkał we Lwowie w okresie II RP^[1]. Działał w Polskim Towarzystwie Politechnicznym we Lwowie, którego był członkiem zwyczajnym^[2], sekretarzem od 1904 do 1905, członkiem wydziału^[3] przez 26 lat do 1936, administratorem domu, członkiem honorowym^[4]. Działał w Kole Architektów Polskich we Lwowie, zasiadając w zarządzie i pełniąc funkcję skarbnika^[5].

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[6] „za wieloletnią i owocną pracę zawodową”^[7].

Zmarł 19 lutego 1943 w wieku 82 lat^[8]^[9]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 137-6-7)^[9]. Jego żoną była Julia (zm. 1945)^[9].

Projekty

Według projektów Dionizego Krzyczkowskiego powstały:

Lwów:
- willa, w której umieszczono pawilon piśmiennictwa na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie w 1894 (współtwórca: Włodzimierz Podborecki)^[10],
- Dom Towarzystwa Pedagogicznego we Lwowie^[11].
Kościół św. Ignacego Loyoli w Kołomyi (1897)^[12].
Kościół Jezuitów w Tarnopolu (budowany od 1898)^[13]^[14]
Plan wieży, frontonu i sklepień w ramach przebudowy kościoła św. Stanisława Biskupa w Łańcucie (lata 1896-1900, działa w nim parafia pod tym wezwaniem)^[15]^[16]^[17]
Jasło:
- gmach Szkoły Wydziałowej Żeńskiej (budowany od 1903, obecnie przy ulicy Koralewskiego)^[18],
- gmach Szkoły Wydziałowej Męskiej (poświęcony 20 października 1906, obecnie Zespół Szkół nr 4 przy ulicy Sokoła 6)^[19].

Publikacje

Materiały budowlane (1916)
Budownictwo. Wykład popularny zasad konstrukcyj budowlanych dla budowniczych, majstrów, przedsiębiorców budowlanych i samouków (1932)^[20]

Przypisy

↑ XI lista ofiar na Żywy Pomnik uczczenia XX rocznicy Obrony Lwowa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 91 z 22 kwietnia 1939.
↑ Spis członków Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie według stanu z dnia 31. grudnia 1910. W: XXXIV Sprawozdanie Wydziału Głównego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie za rok administracyjny 1910. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1911, s. 28.
↑ Protokół Walnego Zgromadzenia Członków Polskiego Tow. Politechn. z dnia 16 marca 1932 r.. „Czasopismo Techniczne”, s. 320, Nr 21 z 10 listopada 1932.
↑ Nowe władze Pol. Tow. Politechnicznego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 73 z 28 marca 1936.
↑ Sprawozdanie Zarządu Sekcyi „Koła architektów polskich" we Lwowie za rok 1910. W: XXXIV Sprawozdanie Wydziału Głównego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie za rok administracyjny 1910. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1911, s. 12.
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 34.
↑ Monitor Polski Nr 100 z 2 maja 1923. polona.pl. s. 41. [dostęp 2025-05-12].
↑ Informacja O Zmarłych: Dionizy Krzyczkowski. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-04-15].
↑ ^a ^b ^c Cmentarz Stare Powązki: KRZYCZKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-03-28] .
↑ Jolanta Szczerba. Udział biblioteki Branickich z Suchej w Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie w roku 1894. „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, s. 58, Folia 39 / IV 2006.
↑ Sprawozdanie Komitetu Wystawy Architektów polskich urządzonej staraniem Koła Architektów polskich we Lwowie we wrześniu i październiku 1910 r. na placu powystawowym we Lwowie. „Czasopismo Techniczne”, s. 387, Nr 24 z 25 grudnia 1910.
↑ Krzysztof Wojciechowski: W Kołomyi odsłonięto tablicę ks. Piotra Skargi. 2013-08-13. [dostęp 2015-04-15].
↑ Henryk Kleinrok: Tarnopol ma nowy kościół. [dostęp 2015-04-15].
↑ Archiwum fotograficzne. [dostęp 2015-04-15].
↑ Kościół parafialny pod wezwaniem świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Łańcucie. [dostęp 2015-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
↑ Historia kościoła parafialnego. [dostęp 2015-04-15].
↑ Architektura kościoła parafialnego. [dostęp 2015-04-15].
↑ Felicja Jałosińska: Kalendarium dziejów Jasła od 1901 do 1938 roku. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2006, s. 15. ISBN 83-917660-4-7.
↑ Felicja Jałosińska: Kalendarium dziejów Jasła od 1901 do 1938 roku. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2006, s. 25. ISBN 83-917660-4-7.
↑ Wojciech Chądzyński: Osiemnaście wrocławskich toalet publicznych zasługuje na wpisanie do rejestru zabytków. 2011-11-12. [dostęp 2015-04-15].

Bibliografia

Dionizy Krzyczkowski – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2015-04-15].
Jurij Biriulow: Kryczkowśkyj Dyonysij. W: Encykłopedija suczasnoji Ukrajiny. T. 15: Кот – Куз. Kijów, 2014, s. 507-508. ISBN 978-966-02-7305-4. (ukr.)

Linki zewnętrzne

Publikacje Dionizego Krzyczkowskiego w bibliotece Polona

[1] XI lista ofiar na Żywy Pomnik uczczenia XX rocznicy Obrony Lwowa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 91 z 22 kwietnia 1939.

[2] Spis członków Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie według stanu z dnia 31. grudnia 1910. W: XXXIV Sprawozdanie Wydziału Głównego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie za rok administracyjny 1910. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1911, s. 28.

[3] Protokół Walnego Zgromadzenia Członków Polskiego Tow. Politechn. z dnia 16 marca 1932 r.. „Czasopismo Techniczne”, s. 320, Nr 21 z 10 listopada 1932.

[4] Nowe władze Pol. Tow. Politechnicznego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 73 z 28 marca 1936.

[5] Sprawozdanie Zarządu Sekcyi „Koła architektów polskich" we Lwowie za rok 1910. W: XXXIV Sprawozdanie Wydziału Głównego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie za rok administracyjny 1910. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1911, s. 12.

[6] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 34.

[7] Monitor Polski Nr 100 z 2 maja 1923. polona.pl. s. 41. [dostęp 2025-05-12].

[8] Informacja O Zmarłych: Dionizy Krzyczkowski. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-04-15].

[UMW-9] Cmentarz Stare Powązki: KRZYCZKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-03-28] .

[10] Jolanta Szczerba. Udział biblioteki Branickich z Suchej w Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie w roku 1894. „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, s. 58, Folia 39 / IV 2006.

[11] Sprawozdanie Komitetu Wystawy Architektów polskich urządzonej staraniem Koła Architektów polskich we Lwowie we wrześniu i październiku 1910 r. na placu powystawowym we Lwowie. „Czasopismo Techniczne”, s. 387, Nr 24 z 25 grudnia 1910.

[12] Krzysztof Wojciechowski: W Kołomyi odsłonięto tablicę ks. Piotra Skargi. 2013-08-13. [dostęp 2015-04-15].

[13] Henryk Kleinrok: Tarnopol ma nowy kościół. [dostęp 2015-04-15].

[14] Archiwum fotograficzne. [dostęp 2015-04-15].

[15] Kościół parafialny pod wezwaniem świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Łańcucie. [dostęp 2015-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[16] Historia kościoła parafialnego. [dostęp 2015-04-15].

[17] Architektura kościoła parafialnego. [dostęp 2015-04-15].

[18] Felicja Jałosińska: Kalendarium dziejów Jasła od 1901 do 1938 roku. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2006, s. 15. ISBN 83-917660-4-7.

[19] Felicja Jałosińska: Kalendarium dziejów Jasła od 1901 do 1938 roku. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2006, s. 25. ISBN 83-917660-4-7.

[20] Wojciech Chądzyński: Osiemnaście wrocławskich toalet publicznych zasługuje na wpisanie do rejestru zabytków. 2011-11-12. [dostęp 2015-04-15].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]