Wikipedia

Djurgårdens IF (piłka nożna)

szwedzki klub piłkarski

Djurgårdens IF Fotboll (znany też jako Djurgården [wym. /ˈjʉːr.ˈɡoːɖɛn/; oficjalnie: Djurgårdens Idrottsförening, lub DIF) – szwedzki klub piłkarski z siedzibą w Sztokholmie (wyspa Djurgården), założony 12 marca 1891[1]. Stadionem klubu jest Tele2 Arena, położony w dzielnicy Sztokholmu Johanneshov[2]. Największymi rywalami klubu są AIK Fotboll i Hammarby IF[3].

Djurgårdens IF
Pełna nazwa

Djurgårdens Idrottsförening

Przydomek

Blåränderna (Niebieskie Paski)
Järnkaminerna (Żelazne Piece)
Stockholms Stolthet (Duma Sztokholmu)

Barwy

         

Data założenia

12 marca 1891 (wydział piłkarski 1899)

Liga

Allsvenskan

Państwo

 Szwecja

Adres

Valhallavägen 104
11433 Stockholm

Stadion

Tele2 Arena (Sztokholm)

Prezes

Lars-Erik Sjöberg

Trener

Kim Bergstrand
Thomas Lagerlöf

Asystent trenera

Hugo Berggren

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

HistoriaEdytuj

Djurgårdens IF został założony 12 marca 1891 w kawiarni przy Alberget 4A na wyspie Djurgården w Sztokholmie. Pierwsze boisko wybudowano w 1896, a wydział piłkarski Djurgårdens IF został utworzony w 1899 przy udziale byłego gracza GAIS Teodora Anderssona[4]. Djurgårdens IF swój pierwszy mecz rozegrał w lipcu 1899, przegrywając 1:2 z AIK Fotboll[4].

OsiągnięciaEdytuj

RekordyEdytuj

FaniEdytuj

Djurgårdens IF jest jednym z najbardziej wspieranych klubów w Szwecji, a większość jego kibiców mieszka w Sztokholmie i jego przedmieściach[3]. Fanklub Djurgårdens IF został założony w 1981 roku pod nazwą Niebiescy Święci. Od 1997 roku nosi nazwę Järnkaminerna, czyli (Żelazne Piece). Najstarszą aktywną grupą ultras jest Ultra Caos Stockholm, która powstała w 2003 i jest pod dużym wpływem południowoeuropejskiej kultury kibiców[5].

Znanymi kibicami klubu są m.in.: muzyk Joakim Thåström[6], biznesmen Stefan Persson[7], astronauta Christer Fuglesang[8] i król Szwecji Karol XVI Gustaw[9].

StadionEdytuj

 
Stadion Olimpijski w Sztokholmie
 
Tele2 Arena

Piłkarze Djurgårdens IF swoje mecze rozgrywali na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie, który może pomieścić od 13 145 do 14 500 kibiców. Został wybudowany na Igrzyska Olimpijskie w 1912 roku. Po Igrzyskach na stadionie swoje mecze rozgrywał największy rywal zespołu Djurgårdens IF, czyli AIK Fotboll. Po ich wyprowadzce w 1936, stadion do 2013 był areną zmagań Djurgårdens IF. Obecnie mecze rozgrywane są na stadionie Tele2 Arena, który może pomieścić ponad 30 000 ludzi[10].

ZawodnicyEdytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Djurgårdens IF.

Obecny składEdytuj

Stan na 3 listopada 2020[1][11]
Nr Poz. Piłkarz
2 OB   Jesper Nyholm
4 OB   Jacob Une Larsson
5 OB   Elliot Käck
6 PO   Jesper Karlström (kapitan)
7 PO   Magnus Eriksson
8 PO   Kevin Walker
9 PO   Haris Radetinac
11 PO   Jonathan Ring
12 BR   Per Kristian Bråtveit
14 PO   Edward Chilufya
15 OB   Jonathan Augustinsson
16 OB   Aslak Fonn Witry
17 NA   Kalle Holmberg
Nr Poz. Piłkarz
19 PO   Nicklas Bärkroth
20 NA   Emir Kujović
21 OB   Erik Johansson
22 PO   Emmanuel Banda
23 PO   Fredrik Ulvestad
24 PO   Curtis Edwards
25 PO   Mattias Mitku
26 OB   Linus Tagesson
27 OB   Melker Jonsson
28 OB   Alexander Abrahamsson
29 NA   Oscar Pettersson
30 BR   Tommi Vaiho
35 BR   Erland Tangvik

Piłkarze na wypożyczeniuEdytuj

Stan na 3 listopada 2020[1]
Nr Poz. Piłkarz
NA   Dženis Kozica (w Jönköpings Södra IF do 30 listopada 2020)
PO   Hampus Finndell (w Dalkurd FF do 30 listopada 2020)
Nr Poz. Piłkarz
NA   Adam Bergmark Wiberg (w Örgryte IS do 30 listopada 2020)
OB   Johan Andersson (w GIF Sundsvall do 30 listopada 2020)

Czołowi strzelcyEdytuj

Sezon Liga Gracz(e) Gole
1999 Allsvenskan   Sharbel Touma 8
2000 Superettan   Samuel Wowoah 12
2001 Allsvenskan   Jones Kusi-Asare 7
2002 Allsvenskan   Kim Källström 12
2003 Allsvenskan   Kim Källström 14
2004 Allsvenskan   Andreas Johansson 11
2005 Allsvenskan   Jones Kusi-Asare 12
2006 Allsvenskan   Jones Kusi-Asare,   Mattias Jonson 6
2007 Allsvenskan   Thiago Quirino 8
2008 Allsvenskan   Sebastian Rajalakso 7
2009 Allsvenskan   Sebastian Rajalakso,   Christer Youssef,   Hrvoje Milić,   Patrik Haginge,   Daniel Sjölund 3
2010 Allsvenskan   Kennedy Igboananike 9

Europejskie pucharyEdytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1955/56 Puchar Europy 1/8   Gwardia Warszawa 0–0 4–1 4–1
1/4   Hibernian 1–3 0–1 1–4
1964/65 Puchar Miast Targowych 1R   Manchester United 1–1 1–6 2–7
1965/66 Puchar Europy Q   Lewski Sofia 2–1 0–6 2–7
1966/67 Puchar Miast Targowych 1R   Lokomotive Leipzig 1–3 1–2 2–5
1967/68 Puchar Europy 1R   Górnik Zabrze 0–1 0–3 0–4
1971/72 Puchar UEFA 1R   OFK Beograd 2–2 1–4 3–6
1974/75 Puchar UEFA 1R   IK Start 5–0 2–1 7–1
2R   Dukla Praga 0–2 1–3 1–5
1975/76 Puchar Zdobywców Pucharów 1R   Wrexham 1–1 1–2 2–3
1976/77 Puchar UEFA 1R   Feyenoord 2–1 0–3 2–4
1989/90 Puchar Zdobywców Pucharów 1R   Union Luxembourg 5–0 0–0 5–0
1/8   Real Valladolid 2–2 0–2 2–3
1990/91 Puchar Zdobywców Pucharów 1R   Fram 1–1 0–3 1–4
1996 Puchar Intertoto Grupa 2   LASK Linz 0–2 3. miejsce
  Apollon Limassol 8–0
  Werder Brema 2–3
  B68 Toftir 5–1
2002/03 Puchar UEFA Q   Shamrock Rovers 2–0 3–1 5–1
1R   FC København 3–1 0–0 3–1
2R   Girondins Bordeaux 0–1 1–2 1–3
2003/04 Liga Mistrzów 2Q   Partizan 2–2 1–1 3–3, w.
2004/05 Liga Mistrzów 2Q   FBK Kaunas 0–0 2–0 2–0
3Q   Juventus F.C. 1–4 2–2 3–4
Puchar UEFA 1R   FC Utrecht 3–0 0–4 3–4
2005/06 Puchar UEFA 2Q   Cork City 1–1 0–0 1–1, w.
2006/07 Liga Mistrzów 2Q   MFK Ružomberok 1–0 1–3 2–3
2008/09 Puchar UEFA 1Q   Flora 0–0 2–2 2–2, w.
2Q   Rosenborg 2–1 0–5 2–6
2018/19 Liga Europy 2Q   Mariupol 1–1 1–2 2–3, Dogr.
2020/21 Liga Mistrzów 1Q   Ferencváros 0–2 (W)
Liga Europy 2Q   Europa 2–1 (D)
3Q   CFR Cluj 0–1 (D)
2022/23 Liga Konferencji Europy 2Q   HNK Rijeka – – –

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c Djurgardens IF, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2020-11-03].
  2. ↑ Tele2 Arena (szw.). tele2arena.se. [dostęp 2020-11-03].
  3. ↑ a b AIK, DIF och Hammarby – hur ser supportrarna ut egentligen? (szw.). mecsweden.se, 2013-08-26. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. ↑ a b DIF Fotbolls historia (szw.). dif.se. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-09)].
  5. ↑ Ultra Caos Stockholm (szw.). ultracaossthlm.se. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  6. ↑ Mats Olsson: Thåström håller på Dif (szw.). expressen.se, 2004-11-07. [dostęp 2020-11-03].
  7. ↑ Martin Petersson: EXKLUSIVT: H&M-miljardären öppnar för att satsa i Djurgården: Hjärtat är där (szw.). fotbollskanalen.se, 2015-05-08. [dostęp 2020-11-03].
  8. ↑ Tobias Österberg, Linda Hjertén: Djurgården får stöd – från rymden (szw.). aftonbladet.se, 2009-05-28. [dostęp 2020-11-03].
  9. ↑ Robert Laul: Jag håller på Djurgården (szw.). aftonbladet.se, 2007-07-27. [dostęp 2020-11-03].
  10. ↑ För arrangörer (szw.). tele2arena.se. [dostęp 2020-11-03].
  11. ↑ Truppen (szw.). dif.se. [dostęp 2020-11-03].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Djurgårdens_IF_(piłka_nożna)&oldid=67398460”