Dołhe
Dołhe (ukr. Довге) – wieś na Ukrainie, w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 963 mieszkańców.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
3245 |
Kod pocztowy |
82464 |
Tablice rejestracyjne |
BC |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
![]() | |
Portal ![]() |
Wieś założono w 1560, leży na wysokości 334 m n.p.m.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Dołhe Morszyńskie, położony na linii Stryj – Iwano-Frankiwsk.
HistoriaEdytuj
W roku 1571 Mikołaj Sieniawski, przyszły hetman polny koronny, otrzymał nadanie królewskie - wieś Dołhe w starostwie stryjskim[1]. Wieś królewska położona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie stryjskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2], w drugiej połowie XVII wieku należała do pisarza polnego koronnego Jana Sapiehy[3].
Należy do stankiwskiej silskiej rady. We wsi często bywał Iwan Franko, przyjeżdżający do swojego przyjaciela, Bohdana Kyrcziwa, którego upamiętnia tablica znajdująca się na miejscowej cerkwi św. Mikołaja[potrzebny przypis].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Bratkowce w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskim[4].
12 września 1941 oddział SD rozstrzelał w Dołhem ponad 120 Żydów[5].
Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
ZabytkiEdytuj
- zamek[6]
UrodzeniEdytuj
W Dołhem urodził się Jarosław Hrycak (1960), historyk ukraiński.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Mirosław Nagielski, Sieniawski Mikołaj h. Leliwa (ok. 1520–1584) [w] Polski Słownik Biograficzny, Warszawa — Kraków : Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1996, t. XXXVII/1, zeszyt 152, 1—176 s., s. 134. [dostęp 2016-12-05]
- ↑ Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie , [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 3.
- ↑ Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 202.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I.A. Altman, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 277
- ↑ Władysław Łozińskim Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku, 1903, str. 98
Linki zewnętrzneEdytuj
- Dołhe 1.) wieś, pow. stryjski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 105 .
- Pereprostyna 1.), północna cz. Dołhego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 5 .