Domek Piusa IV

Domek Piusa IV
Casina di Pio IV
Państwo	Watykan
Adres	Casina Pio IV - 00120; Città del Vaticano
Typ budynku	willa
Styl architektoniczny	manieryzm
Architekt	Pirro Ligorio
Inwestor	Paweł IV, Pius IV
Rozpoczęcie budowy	1558
Ukończenie budowy	1561
Pierwszy właściciel	Pius IV
	Położenie na mapie Watykanu Domek Piusa IV
	Położenie na mapie Włoch Domek Piusa IV
	Położenie na mapie Lacjum Domek Piusa IV
	Położenie na mapie Rzymu Domek Piusa IV
	41,90417°N 12,45250°E/41,904167 12,452500
	Multimedia w Wikimedia Commons

Domek Piusa IV (wł. Casina di Pio IV) – willa patrycjuszowska z XVI wieku stojąca w Ogrodach Watykańskich.

W zabytkowej willi mają swoją siedzibę następujące instytucje: Papieska Akademia Nauk (łac. Pontificia Academia Scientiarum)^[1], Papieska Akademia Nauk Społecznych (łac. Pontificia Academia Scientiarum Socialium) oraz Papieska Akademia im. św. Tomasza z Akwinu (łac. Pontificia Academia Sancti Thomae Aquinatis).

Historia edytuj

Willa została zbudowana w 1558 roku dla papieża Pawła IV, według projektu Pirro Ligorio. Z architektem współpracował Giovanni Sallustio Peruzzi, syn Baldassare Peruzziego. Budynek został ukończony w 1561 roku, po śmierci papieża, za pontyfikatu Piusa IV, który uczynił z niego miejsce rekreacji i klejnot reprezentacyjny. Willa utrzymana jest w stylu manierystycznym. Artyści ozdobili ją rzeźbami starożytnymi i współczesnymi, freskami i obrazami^[2].

Struktura edytuj

Domek Piusa IV składa się z dwóch części. Mniejsza część, zwrócona w kierunku Pałacu Apostolskiego, to swego rodzaju nimfeum otwarte w stronę fontanny, ozdobione mozaikami i niszami z posągami i płaskorzeźbami. Nad dolną częścią znajduje się dorycka loggia otwarta w górnej części. Przez eliptyczne atrium przechodzi się do budynku większego. Jego fasadę zdobią bogate stiuki. Wewnątrz zachowały się freski autorstwa takich malarzy, jak: Federico Barocci, Santi di Tito, Federico Zuccaro, Marco da Faenza^[2].

Nimfeum z loggią
Owalne atrium
Zewnętrzny fronton loggi
Aula
Jedno z wnętrz
Freski Barocciego
Ostatnia wieczerza, Federico Zuccaro
Herb Medicich, Santi di Tito
Podłoga z XVI w.

Przypisy edytuj

↑ Jerzy Ambroziewicz: Watykańskie ABC. Warszawa: Iskry, 1987, s. 25. ISBN 83-207-1042-1.
↑ ^a ^b Adam Bujak: W ogrodach Watykanu i Castel Gandolfo. Włodzimierz Rędzioch (tekst). Warszawa: Sport i Turystyka, 1990, s. 15–16. ISBN 83-217-2807-3.

Bibliografia edytuj

Adam Bujak: W ogrodach Watykanu i Castel Gandolfo. Włodzimierz Rędzioch (tekst). Warszawa: Sport i Turystyka, 1990. ISBN 83-217-2807-3. (pol.).

[1] Jerzy Ambroziewicz: Watykańskie ABC. Warszawa: Iskry, 1987, s. 25. ISBN 83-207-1042-1.

[Bujak-2] Adam Bujak: W ogrodach Watykanu i Castel Gandolfo. Włodzimierz Rędzioch (tekst). Warszawa: Sport i Turystyka, 1990, s. 15–16. ISBN 83-217-2807-3.

[1]

[2]