Wikipedia

Dyrektywa 67/548/EWG

dyrektywa europejska

Dyrektywa 67/548/EWG w sprawie klasyfikacji niebezpiecznych substancji chemicznych[a] (DSD z ang. Dangerous Substances Directive) z 27 czerwca 1967 roku (z późniejszymi zmianami[1]) jest jednym z głównych przepisów Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa chemicznego. Sporządzona z uwzględnieniem art. 100 (art. 94 w wersji skonsolidowanej[2]) Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą.

Zakres dyrektywy edytuj

Dyrektywę stosuje się do czystych substancji i preparatów[b], które są wprowadzone do obrotu w Unii Europejskiej, dlatego nie stosuje się jej bezpośrednio do substancji powstałych wyłącznie w celach badawczych. Dodatkowe przepisy dotyczące preparatów zawarte są w Dyrektywie 1999/45/EC w sprawie klasyfikacji niebezpiecznych preparatów chemicznych[3], które są bardzo podobne do tych zawartych w Dyrektywie 67/548/EWG.

Dyrektywy nie stosuje się do przepisów dotyczących:

  • produktów leczniczych, narkotyków i substancji radioaktywnych;
  • przewożenia niebezpiecznych substancji transportem kolejowym, drogowym, wodnym śródlądowym, morskim lub powietrznym;
  • amunicji i przedmiotów zawierających substancje wybuchowe w postaci zapłonników lub paliw silnikowych;
  • substancji niebezpiecznych wywożonych do państw trzecich.

Klasyfikacja substancji niebezpiecznych edytuj

Europejskie piktogramy ostrzegawcze
 
Substancja wybuchowa
 
Substancja utleniająca
 
Substancja skrajnie łatwopalna
 
Substancja łatwopalna
 
Substancja silnie toksyczna
 
Substancja toksyczna
 
Substancja szkodliwa
 
Substancja żrąca
 
Substancja drażniąca
 
Substancja niebezpieczna dla środowiska

Art. 2 Dyrektywy definiuje grupy substancji i preparatów uznane za niebezpieczne. Niektóre z nich są powiązane z piktogramami ostrzegawczymi i/lub ich kodami.

Grupy substancji na podstawie załącznika I Dyrektywy:

  • Wybuchowe (E)
  • Utleniające (O)
  • Skrajnie łatwopalne (F+)
  • Łatwopalne (F)
  • Palne (R10)
  • Silnie toksyczne (T+)
  • Toksyczne (T)
  • Szkodliwe (Xn)
  • Żrące (C)
  • Drażniące (Xi)
  • Uczulające (R42 i/lub R43)
  • Rakotwórcze (Karc.) – klasyfikowane do jednej z trzech kategorii (np. Karc. Kat. 3)
  • Mutagenne (Muta.) – klasyfikowane do jednej z trzech kategorii (np. Muta. Kat. 1)
  • Toksyczne dla rozrodczości (Repr.) – klasyfikowane do jednej z trzech kategorii (np. Repr. Kat. 2)
  • Niebezpieczne dla środowiska (N i/lub R52, R53, R59)

Substancje i preparaty zakwalifikowane do przynajmniej jednej z powyższych grup są wymienione w załączniku I Dyrektywy, który jest regularnie aktualizowany. Publiczna baza substancji wymienionych w załączniku I – ESIS – jest prowadzona przez Instytut Ochrony Zdrowia i Konsumenta.

Standardowe zwroty informacyjne edytuj

Osobne artykuły: Zwroty ryzyka i Zwroty bezpieczeństwa.

Standardowe zwroty informacyjne określone są w załączniku III i IV Dyrektywy. Załącznik III określa zwroty szczególnego ryzyka odnoszącego się do substancji i preparatów niebezpiecznych, często określanych jako zwroty ryzyka. Załącznik IV określa oznaczenia będące wskazówkami odnoszącymi się do bezpiecznego stosowania niebezpiecznych substancji i preparatów, często określanych jako zwroty bezpieczeństwa.

Odpowiednie zwroty muszą być umieszczone na opakowaniu i etykiecie produktu oraz MSDS.

Ostatnia aktualizacja zwrotów standardowych miała miejsce w 2001 roku. W Dyrektywie 2001/59/WE znajduje się ich wykaz wraz z tłumaczeniem na większość języków Unii Europejskiej[4].

Wymogi dotyczące etykietowania edytuj

Na etykiecie niebezpiecznej substancji lub preparatu muszą się znaleźć:

  • nazwa substancji (dla substancji wymienionych w załączniku I należy wskazać jedną z wymienionych (wiele substancji występuje w załączniku pod wieloma synonimami), jednakże nazwa powinna być międzynarodowo rozpoznawalna);
  • imię i nazwisko osoby lub nazwa firmy, pełny adres oraz telefon osoby lub firmy, która wprowadziła substancje na rynek (producent, importer lub dystrybutor);
  • piktogramy ostrzegawcze;
  • standardowe zwroty informacyjne;
  • numer EINECS lub inny równoważny;
  • dla substancji wymienionych w załączniku I słowa: „Oznakowanie WE”.

Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej edytuj

Osobny artykuł: Karta charakterystyki.

Art. 27 Dyrektywy nakłada na dostawców obowiązek zapewnienia karty charakterystyki, w formie papierowej lub elektronicznej, przed lub przy pierwszej dostawie niebezpiecznej substancji lub preparatu. Dostawca jest także zobowiązany do informowania użytkowników o wszelkich nowych istotnych informacjach dotyczących produktu. Dyrektywa 2001/59/WE zawiera szczegółowe wytyczne dotyczące sporządzania kart charakterystyki[4].

Transpozycja edytuj

Dyrektywa była wiążąca tylko w krajach członkowskich Unii Europejskiej i nie mogła być egzekwowana wobec osób lub firm, dopóki nie została transpozycjonowana do prawa krajowego danego państwa.

Okres obowiązywania edytuj

Klasyfikacja i oznakowanie substancji oraz mieszanin na podstawie europejskich przepisów (Dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE) ma znaczenie jedynie historyczne. Od 1 grudnia 2012 roku wszystkie substancje, a od 1 czerwca 2015 roku również wszystkie mieszaniny są klasyfikowane i oznakowane według Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów wdrożonego w państwach Unii Europejskiej Rozporządzeniem nr 1272/2008WE z dnia 16 grudnia 2008 r.

Porównanie oznaczeń dotychczasowych oraz zgodnych z GHS.
Oznaczenie dotychczasowe Oznaczenie GHS[5]
Zagrożenie Kod

literowy

Znak Zagrożenie Kod

GHS

Oznaczenie
Wybuchowy E   Wybuchowy GHS01  
Łatwopalny F+ (F)   Skrajnie łatwopalny GHS02  
Utleniający O   Utleniający GHS03  
Butla z gazem GHS04  
Żrący   Żrące GHS05  
Toksyczny T+ (T)   Trujące GHS06  
Szkodliwy lub

drażniący

Xn Xi   Ostrzeżenie GHS07  
Działanie na zdrowie GHS08  
Niebezpieczny dla

środowiska

N   Niebezpieczny dla środowiska GHS09  

Oznaczenie GHS obowiązuje: od 1.12.2010 r. dla substancji od 1.06.2015 r. dla mieszanin (preparatów).

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Pełna nazwa dyrektywy: Dyrektywa Rady z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych.
  2. ↑ Dyrektywa definiuje substancje jako „pierwiastki chemiczne i ich związki występujące w stanie naturalnym lub produkowane przez przemysł”, a preparaty jako „mieszaniny lub roztwory złożone z dwóch lub większej liczby substancji”

Przypisy edytuj

  1. ↑ Lista dokumentów zmieniających Dyrektywę. (ang.). W punkcie „Relationship between documents”, podpunkt „Amended by”.
  2. ↑ European Union. Consolidated versions of the Treaty on European Union and of the Treaty Establishing the European Cpmmunity. „Official Journal of the European Communities”, s. 1-331, 2006-12-29. [dostęp 2010-03-24]. (ang.). 
  3. ↑ Directive 1999/45/EC of the European Parliament and of the Council of 31 May 1999 concerning the approximation of laws, regulations and administrative provisions of the Member States relating to the classification, packaging and labelling of dangerous preparations..OJEC L200, 30.7.1999, ss. 1–68 (ang.)
  4. ↑ a b Commission Directive 2001/59/EC of 6 August 2001 adapting to technical progress for the 28th time Council Directive 67/548/EEC on the approximation of the laws, regulations and administrative provisions relating to the classification, packaging and labelling of dangerous substances.. OJEC L225, 21.8.2001, ss. 1–333 (ang.)
  5. ↑ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Tekst mający znaczenie dla EOG), „Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady” (32008R1272), 31 grudnia 2008 [dostęp 2018-07-08] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dyrektywa_67/548/EWG&oldid=69581084”