Dziśnieńska Półbrygada Obrony Narodowej

Dziśnieńska Półbrygada Obrony Narodowejpółbrygada piechoty Wojska Polskiego II RP.

Dziśnieńska Półbrygada Obrony Narodowej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1938

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

płk dypl. Edward Perkowicz

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Numer

kryptonimowy: 210[a]

Dyslokacja

Postawy

Rodzaj wojsk

Obrona Narodowa

Dziśnieńska Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj

Dziśnieńska Półbrygada ON została sformowana na podstawie rozkazu L. dz. 1533/Tjn. ON Ministra Spraw Wojskowych z 18 lipca 1938 roku[b] w składzie dwóch batalionów: brasławskiego i postawskiego batalionu ON oraz oddziału zwiadowców. Etatowo liczyła 868 ludzi, w tym: 36 oficerów, 156 podoficerów, 3 pracowników cywilnych i 673 strzelców. Uzbrojona była w 4 ckm-y, 18 rkm-ów, 542 kb i 241 kbk. Dowódcą został mianowany ppłk. dypl. Edward Perkowicz[2]. Półbrygada podporządkowana została pułkowi KOP „Głębokie”[3].

Półbrygada podporządkowana została dowódcy Okręgu Korpusu Nr III, a pod względem inspekcji, gen. dyw. Stefanowi Dąb-Biernackiemu[potrzebny przypis].

Dowództwo stacjonowało w Postawach. Dowódca półbrygady pełnił równocześnie obowiązki kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego oraz referenta dowódcy OK III do spraw Obrony Narodowej.

22 marca 1939 roku szef Departamentu Piechoty M.S.Wojsk. wyraził zgodę na wcielenie do półbrygady 20% Białorusinów "lojalnych wobec władzy państwowej". Było to spowodowane dużymi trudnościami z rekrutacją odpowiedniej liczby Polaków.

Wiosną tego roku oba bataliony ON przeformowane zostały według etatu batalionu ON typ I. Latem półbrygada podporządkowana została dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza[c], a teren powiatu postawskiego włączony do Rejonu PW KOP.

Działania półbrygady w 1939 edytuj

W kampanii wrześniowej półbrygada osłaniała granicę z Łotwą. 17 września 1939 około 5:00 szef sztabu brygady kpt. Cyprian Chodźko ogłosił alarm. Pełniący obowiązki dowódcy kpt. Chodźko nawiązał też łączność z dowódcą pułku KOP „Głębokie” ppłk. Świątkowskim. Wobec niekorzystnego położenia baonu ON „Brasław”, nakazał jego odwrót do Wilna. Podobny rozkaz otrzymał dowódca baonu ON „Postawy”. Z baonem kpt. Cadera wyruszyły z Postaw nadwyżki 23 puł rtm. Grzegorza Druhowino. W czasie marszu polskie pododdziały atakowane były przez sowieckie lotnictwo. Strat nie było. Wieczorem zgrupowanie dotarło do Hoduciszek. Tam oczekiwał na nie przybyły z Wilna płk dypl. Perkowicz. Nawiązał on kontakt telefoniczny z władzami dyrekcji kolejowej w Wilnie i zażądał transportu. Załadowanie baonu kpt. Cadera oraz dywizjonu rtm. Druhowino zakończono 18 września o 1:30. Baon prowadził kpt. Chodźko, a płk dypl. Perkowicz udał się do baonu ON „Brasław”[4]. Postawski Batalion ON dotarł do Wilna 18 września około godz. 6.00, a już wieczorem tego samego dnia wymaszerował na Grodno. 21 września w składzie „Zgrupowania Wołkowysk” gen. bryg. Wacława Przeździeckiego wymaszerował z miasta na przeprawę przez Niemen w m. Hoża. W rejonie przeprawy stoczył walkę z sowietami po czym wycofał się na Kalety. 23 września pod Kaletami ponownie starł się z Armią Czerwoną. Tego samego dnia, wieczorem, po wyczerpaniu amunicji, batalion przeszedł na Litwę.

Dowództwo półbrygady i Brasławski Batalion ON nie mogąc dotrzeć do Wilna dotarły do m. Dukszty, a następnie przeszły na Łotwę.

Struktura organizacyjna brygady edytuj

  • Dowództwo Dziśnieńskiej Półbrygady ON w Postawach
  • Brasławski batalion ON
  • Postawski batalion ON w Postawach
  • oddział zwiadowców w Postawach
  • komenda powiatowa przysposobienia wojskowego KOP „Postawy”
  • komenda powiatowa przysposobienia wojskowego KOP „Brasław”
  • komenda powiatowa przysposobienia wojskowego KOP „Dzisna”

Uwagi edytuj

  1. Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP[1]
  2. Według Jerzego Prochwicza Dzisnieńska Półbrygada ON utworzona została przez KOP 10 grudnia 1939 roku.
  3. Według Jerzego Prochwicza jednostka od początku formowania podlegała dowódcy KOP, który z kolei miał ją podporządkować dowódcy pułku KOP „Głębokie”.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Wiktor Krzysztof Cygan: Kresy we krwi. Obrona północno-wschodniej Polski we wrześniu 1939. Warszawa: Espadon Publishing, 2006. ISBN 978-83-60786-00-0.
  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Wiktor Krzysztof Cygan, Kresy w ogniu: wojna polsko-sowiecka 1939, Warszawa: Warszawska Oficyna Wydawnicza Gryf, 1990, s. 35, ISBN 83-85209-00-X, OCLC 830063240.
  • Wiktor Krzysztof Cygan, Działania wojenne na Nowogródczyźnie, Wileńszczyźnie i Grodzieńszczyźnie po 17.9.1939 r., Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 1-2 (131-132) z 1990, ss. 60-78.
  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
  • Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie utworzenia w KOP Dziśnieńskiej Półbrygady Obrony Narodowej nr Ldz. 7720/tj./og.org./38 z 19 grudnia 1938.