Edmund Radziwiłł
Edmund Radziwiłł herbu Trąby (ur. 6 września 1842 w Cieplicach, zm. 9 sierpnia 1895 w Belgii) – książę, ksiądz, poseł do parlamentu niemieckiego, publicysta.
| Prałat Honorowy Jego Świątobliwości | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1867 |
 Trąby | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Ojciec | |
| Matka |
Leontyna Gabriela Clary et Aldringen |
Życiorys
edytujSyn księcia generała Bogusława Fryderyka Radziwiłła, brat księcia Ferdynanda Radziwiłła.
Święcenia kapłańskie przyjął w 1867. W latach 1871–1873 nauczał religii w Królewskim Katolickim Gimnazjum w Ostrowie. Wydalony został za odmowę nauczania w języku niemieckim. W latach 1881–1886 był proboszczem ostrowskiej parafii św. Stanisława.
Reprezentował Polaków w parlamencie niemieckim. Należał do Katolickiej Partii Centrum. Nosił tytuły honorowego kawalera maltańskiego oraz domowego prałata papieskiego.
To on miał dostarczyć uwięzionemu w ostrowskim więzieniu abp. Mieczysławowi Ledóchowskiemu ukrytą w lasce nominację kardynalską.
Opublikował m.in. Kościelny autorytet i nowoczesna świadomość (1872), prace o relacjach między państwem a kościołem, prace o Kulturkampfie.