Eduardo Schwank
Eduardo Jonatan Schwank (ur. 23 kwietnia 1986 w Rosario) – argentyński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).
| |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 kwietnia 1986 | ||||||||||||
| Wzrost |
182 cm | ||||||||||||
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | ||||||||||||
| Status profesjonalny |
2005 | ||||||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywny | ||||||||||||
| Trener |
Roberto Alvarez | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
48 (7 czerwca 2010) | ||||||||||||
| Australian Open |
2R (2011) | ||||||||||||
| Roland Garros |
3R (2008, 2012) | ||||||||||||
| Wimbledon |
1R (2008–2010) | ||||||||||||
| US Open |
2R (2010) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
1 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
14 (20 czerwca 2011) | ||||||||||||
| Australian Open |
2R (2012) | ||||||||||||
| Roland Garros |
F (2011) | ||||||||||||
| Wimbledon |
SF (2010) | ||||||||||||
| US Open |
SF (2010) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera tenisowa edytuj
Schwank karierę tenisową rozpoczął w roku 2005.
Przez pierwsze lata startował głównie w turniejach z cyklu ITF Men's Circuit osiągając regularnie sukcesy. W październiku 2008 roku wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP Challenger Tour.
W roku 2010, w grze podwójnej Schwank w połowie lipca triumfował w rozgrywkach ATP World Tour w Stuttgarcie. Partnerem deblowym Argentyńczyka był Carlos Berlocq, a w finale pokonali parę Christopher Kas–Philipp Petzschner 7:6(5), 7:6(6). Ponadto w tym samym roku osiągnął finał debla wspólnie z Markiem Lópezem w Montpellier. W połowie maja Schwank wygrał z reprezentacją Drużynowy Puchar Świata. W singlu rozegrał dwa wygrane pojedynki przeciwko Niemcowi Andreasowi Beckowi i Francuzowi Paulowi-Henriemu Mathieu, z kolei w deblu również rozegrał dwa spotkania, ale wszystkie przegrał (grając w parze z Horacio Zeballosem) przeciwko Serbom Viktorowi Troickiemu i Nenadowi Zimonjiciowi, a potem z Bobem i Mikiem Bryanami.
Na przełomie maja i czerwca 2011 roku Schwank razem z Juanem Sebastiánem Cabalem doszli do finału wielkoszlemowego French Open. Po drodze wyeliminowali czołową parę w rankingu, Boba i Mike'a Bryanow. Mecz finałowy przegrali z Danielem Nestorem oraz Maksem Mirnym[1]. We wrześniu Schwank wraz z Giselą Dulko awansowali do finału mikstowego US Open. Pojedynek finałowy zakończył się porażką argentyńskiej pary z Melanie Oudin i Jackiem Sockiem[2].
W marcu roku 2010 zadebiutował w reprezentacji podczas Pucharu Davisa w rundzie przeciwko Szwecji. Schwank przegrał swój singlowy pojedynek z Robinem Söderlingiem. Ostatecznie Argentyńczycy wygrali rywalizację 3:2. W edycji turnieju z 2011 roku Schwank awansował wraz z drużyną do finału, w którym Argentyna zagrała z Hiszpanią. Rywalizacja zakończyła się wygraną Hiszpanów 3:1, a Schwank zdobył dla zespołu punkt po wygranym deblowym pojedynku wspólnie z Davidem Nalbandianem z parą Feliciano López–Fernando Verdasco. W 2010 Schwank zdobył z reprezentacją Drużynowy Puchar Świata.
Latem 2012 zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Londynie odpadając z rywalizacji w 1 rundzie wspólnie z Davidem Nalbandianem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 48. miejscu na początku czerwca 2010 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 2011 roku zajmował 14. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (1–2) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 18 lipca 2010 | Stuttgart | Ceglana |  Carlos Berlocq
|
 Christopher Kas Philipp Petzschner
|
7:6(5), 7:6(6) |
| Finalista | 1. | 1 listopada 2010 | Montpellier | Twarda (hala) |  Marc López
|
 Stephen Huss Ross Hutchins
|
2:6, 6:4, 7–10 |
| Finalista | 2. | 4 czerwca 2011 | French Open, Paryż | Ceglana |  Juan Sebastián Cabal
|
 Maks Mirny Daniel Nestor
|
6:7(3), 6:3, 4:6 |
Gra mieszana (0–1) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 11 września 2011 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Gisela Dulko
|
 Melanie Oudin Jack Sock
|
6:7(4), 6:4, 8–10 |
Przypisy edytuj
- ↑ Daniel Nestor, Max Mirnyi win title. espn.go.com, 4 czerwca 2011. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
- ↑ American teenagers win U.S. Open mixed doubles. reuters.com, 9 września 2011. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).