Philipp Petzschner
Philipp Petzschner (ur. 24 marca 1984 w Bayreuth) – niemiecki tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2010 i US Open 2011 w grze podwójnej, olimpijczyk z Londynu (2012).
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1984 |
| Wzrost |
185 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2001 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Stefan Eriksson |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Najwyżej w rankingu |
35 (14 września 2009) |
| Australian Open |
2R (2012) |
| Roland Garros |
2R (2009, 2011) |
| Wimbledon |
3R (2009, 2010) |
| US Open |
2R (2007, 2009–2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
8 |
| Najwyżej w rankingu |
9 (4 kwietnia 2011) |
| Australian Open |
QF (2011) |
| Roland Garros |
3R (2012) |
| Wimbledon |
W (2010) |
| US Open |
W (2011) |
| Strona internetowa | |
Kariera tenisowa edytuj
Karierę zawodową Petzschner rozpoczął w 2001 roku.
W grze pojedynczej największym sukcesem niemieckiego tenisisty jest zwycięstwo w halowym turnieju rangi ATP World Tour w Wiedniu, z października 2008 roku. W finale pokonał Gaëla Monfilsa 6:4, 6:4. Na początku czerwca 2011 roku Petzschner dotarł do finału turnieju w Halle, po wyeliminowaniu m.in. Tomáša Berdycha. W spotkaniu finałowym przegrał z Philippem Kohlschreiberem. W czerwcu 2012 roku awansował do finału turnieju w ’s-Hertogenbosch, w którym przegrał z Davidem Ferrerem.
W grze podwójnej Petzschner wygrał 8 turniejów i 7–krotnie dochodził do finałów. Do jego największych deblowych osiągnięć zalicza się zwycięstwo w 2 turniejach wielkoszlemowych w parze z Jürgenem Melzerem, Wimbledonu z 2010 roku, gdzie w finałowym pojedynku pokonali 6:1, 7:5, 7:5 parę Robert Lindstedt–Horia Tecău oraz US Open z 2011 roku, po triumfie 6:2, 6:2 nad Mariuszem Fyrstenbergiem i Marcinem Matkowskim.
W maju 2011 roku Petzschner zdobył wraz z reprezentacją Niemiec Drużynowy Puchar Świata. W finale Niemcy pokonali 2:1 Argentynę, a Petzschner zdobył punkt dla drużyny w meczu deblowym wspólnie z Philippem Kohlschreiberem, przeciwko parze Juan Ignacio Chela–Máximo González.
W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie, we wszystkich konkurencjach. Z zawodów singlowych odpadł w 2 rundzie, a z rozgrywek deblowych i gry mieszanej w 1 rundzie. W grze podwójnej tworzył parę z Christopherem Kasem, a w mikście z Angelique Kerber.
W rankingu gry pojedynczej Petzschner najwyżej był na 35. miejscu (14 września 2009), a w klasyfikacji gry podwójnej na 9. pozycji (4 kwietnia 2011).
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–2) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 12 października 2008 | Wiedeń | Twarda (hala) |  Gaël Monfils
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 1. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta |  Philipp Kohlschreiber
|
6:7(5), 0:2 krecz |
| Finalista | 2. | 23 czerwca 2012 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  David Ferrer
|
3:6, 4:6 |
Gra podwójna (8–7) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 12 października 2008 | Wiedeń | Twarda (hala) |  Alexander Peya
|
 Maks Mirny Andy Ram
|
1:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 7 lutego 2010 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Jürgen Melzer
|
Arnaud Clément Olivier Rochus
|
6:2, 5:7, 10–8 |
| Zwycięzca | 2. | 4 lipca 2010 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jürgen Melzer
|
 Robert Lindstedt Horia Tecău
|
6:1, 7:5, 7:5 |
| Finalista | 2. | 18 lipca 2010 | Stuttgart | Ceglana | Christopher Kas
|
 Carlos Berlocq Eduardo Schwank
|
6:7(5), 6:7(6) |
| Zwycięzca | 3. | 13 lutego 2011 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jürgen Melzer
|
Michaël Llodra Nenad Zimonjić
|
6:4, 3:6, 10–5 |
| Zwycięzca | 4. | 17 lipca 2011 | Stuttgart | Ceglana | Jürgen Melzer
|
Marcel Granollers Marc López
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 11 września 2011 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jürgen Melzer
|
 Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski
|
6:2, 6:2 |
| Finalista | 3. | 8 stycznia 2012 | Brisbane | Twarda | Jürgen Melzer
|
Maks Mirny Daniel Nestor
|
1:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 6. | 19 października 2014 | Wiedeń | Twarda (hala) | Jürgen Melzer
|
Andre Begemann Julian Knowle
|
7:6(6), 4:6, 10–7 |
| Finalista | 4. | 8 stycznia 2016 | Doha | Twarda | Alexander Peya
|
Feliciano López Marc López
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 5. | 14 lutego 2016 | Rotterdam | Twarda (hala) | Alexander Peya
|
Nicolas Mahut Vasek Pospisil
|
6:7(2), 4:6 |
| Finalista | 6. | 27 lutego 2016 | Acapulco | Twarda | Alexander Peya
|
 Treat Huey Maks Mirny
|
6:7(5), 3:6 |
| Finalista | 7. | 30 kwietnia 2017 | Barcelona | Ceglana | Alexander Peya
|
Florin Mergea Aisam-ul-Haq Qureshi
|
4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 7. | 23 lipca 2017 | Båstad | Ceglana | Julian Knowle
|
 Sander Arends Matwé Middelkoop
|
6:2, 3:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 8. | 17 czerwca 2018 | Stuttgart | Trawiasta | Tim Pütz
|
Robert Lindstedt Marcin Matkowski
|
7:6(5), 6:3 |
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-28] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-28] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-28] (ang.).