Michaël Llodra

tenisista francuski

Michaël Llodra (ur. 18 maja 1980 w Paryżu) – francuski tenisista, zwycięzca Australian Open 2003 i Australian Open 2004 oraz Wimbledonu 2007 w grze podwójnej, srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Londynu (2012) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Michaël Llodra
Ilustracja
Michaël Llodra podczas US Open 2010
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

18 maja 1980
Paryż

Wzrost

190 cm

Gra

leworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

2014

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

21 (9 maja 2011)

Australian Open

3R (2012)

Roland Garros

4R (2004, 2008)

Wimbledon

4R (2011)

US Open

4R (2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

26

Najwyżej w rankingu

3 (14 listopada 2011)

Australian Open

W (2003, 2004)

Roland Garros

F (2004, 2013)

Wimbledon

W (2007)

US Open

SF (2003)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 tenis ziemny
(gra podwójna)

Syn piłkarza Michela, zawodnika Paris Saint Germain.

Kariera tenisowa edytuj

W grze podwójnej finalista juniorskiego Wimbledonu z 1998 i US Open z 1997.

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1999–2014.

W grze pojedynczej wygrał 5 turniejów rangi ATP World Tour (’s-Hertogenbosch 2004, Adelaide 2008, Rotterdam 2008, Marsylia 2010 oraz Eastbourne 2010). Ponadto grał w 5 finałach turniejów ATP World Tour. W singlu najwyższą pozycję rankingową osiągnął na początku maja 2011 – nr 21.

W grze podwójnej jest zwycięzcą w parze z Fabrice’em Santoro Australian Open z roku 2003 i 2004 oraz w roku 2005 Tennis Masters Cup. W sezonie 2007 wspólnie z Arnaudem Clémentem zwyciężył w Wimbledonie. W parze z Santoro jest również finalistą Australian Open z 2002, Tennis Masters Cup z 2003 oraz French Open z 2004 roku. W roku 2008 razem z Clémentem doszedł do finału Australian Open. W 2013 roku awansował wraz z Nicolasem Mahutem do finału French Open. Na przełomie lipca i sierpnia 2012 roku, razem z Jo-Wilfriedem Tsongą zdobył srebrny medal XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich. W meczu o złoto przegrali z braćmi Bryan 4:6, 6:7(2). Łącznie wygrał 26 turniejów ATP World Tour w deblu oraz 22 razy był finalistą.

Od roku 2002 reprezentował Francję w Pucharze Davisa. Rok później został finalistą tych rozgrywek (w meczu finałowym z Rosją nie wystąpił). Również w 2010 osiągnął z zespołem finał. W finale z Serbią wystąpił w deblu razem z Arnaudem Clémentem przeciwko Janko Tipsareviciowi i Nenadowi Zimonjiciowi. Francuska para wygrała pojedynek w pięciu setach, ale w całej rywalizacji triumfowali 3:2 Serbowie.

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (5–5) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 11 stycznia 2004 Adelaide Twarda   Dominik Hrbatý 4:6, 0:6
Zwycięzca 1. 20 czerwca 2004 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Guillermo Coria 6:3, 6:4
Finalista 2. 19 czerwca 2005 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Mario Ančić 5:7, 4:6
Zwycięzca 2. 5 stycznia 2008 Adelaide Twarda   Jarkko Nieminen 6:3, 6:4
Zwycięzca 3. 24 lutego 2008 Rotterdam Twarda (hala)   Robin Söderling 6:7(3), 6:3, 7:6(4)
Finalista 3. 22 lutego 2009 Marsylia Twarda (hala)   Jo-Wilfried Tsonga 5:7, 6:7(3)
Finalista 4. 1 listopada 2009 Lyon Twarda (hala)   Ivan Ljubičić 5:7, 3:6
Zwycięzca 4. 21 lutego 2010 Marsylia Twarda (hala)   Julien Benneteau 6:3, 6:4
Zwycięzca 5. 19 czerwca 2010 Eastbourne Trawiasta   Guillermo García-López 7:5, 6:2
Finalista 5. 26 lutego 2012 Marsylia Twarda (hala)   Juan Martín del Potro 4:6, 4:6

Gra podwójna (26–22) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 7 maja 2000 Majorka Ceglana   Diego Nargiso   Alberto Martín
  Fernando Vicente
7:6(2), 7:6(3)
Finalista 1. 27 stycznia 2002 Australian Open, Melbourne Twarda   Fabrice Santoro   Mark Knowles
  Daniel Nestor
6:7(4), 3:6
Finalista 2. 28 lipca 2002 Los Angeles Twarda   Justin Gimelstob   Sébastien Grosjean
  Nicolas Kiefer
4:6, 4:6
Zwycięzca 2. 26 stycznia 2003 Australian Open, Melbourne Twarda   Fabrice Santoro   Mark Knowles
  Daniel Nestor
6:4, 3:6, 6:3
Finalista 3. 20 kwietnia 2003 Monte Carlo Ceglana   Fabrice Santoro   Mahesh Bhupathi
  Maks Mirny
4:6, 6:3, 6:7(6)
Finalista 4. 11 maja 2003 Rzym Ceglana   Fabrice Santoro   Wayne Arthurs
  Paul Hanley
1:6, 3:6
Finalista 5. 5 października 2003 Metz Twarda (hala)   Fabrice Santoro   Julien Benneteau
  Nicolas Mahut
6:7(2), 3:6
Finalista 6. 2 listopada 2003 Paryż Dywanowa (hala)   Fabrice Santoro   Wayne Arthurs
  Paul Hanley
3:6, 6:1, 3:6
Finalista 7. 16 listopada 2003 Tennis Masters Cup, Houston Twarda   Fabrice Santoro   Bob Bryan
  Mike Bryan
7:6(6), 3:6, 6:3, 6:7(3), 4:6
Finalista 8. 11 stycznia 2004 Adelaide Twarda   Arnaud Clément   Bob Bryan
  Mike Bryan
5:7, 3:6
Zwycięzca 3. 18 stycznia 2004 Australian Open, Melbourne Twarda   Fabrice Santoro   Bob Bryan
  Mike Bryan
7:6(4), 6:3
Finalista 9. 6 czerwca 2004 French Open, Paryż Ceglana   Fabrice Santoro   Xavier Malisse
  Olivier Rochus
5:7, 5:7
Zwycięzca 4. 29 sierpnia 2004 Long Island Twarda   Antony Dupuis   Yves Allegro
  Michael Kohlmann
6:2, 6:4
Zwycięzca 5. 31 października 2004 Petersburg Dywanowa (hala)   Arnaud Clément   Dominik Hrbatý
  Jaroslav Levinský
6:3, 6:2
Finalista 10. 16 stycznia 2005 Sydney Twarda   Arnaud Clément   Mahesh Bhupathi
  Todd Woodbridge
3:6, 3:6
Zwycięzca 6. 8 maja 2005 Rzym Ceglana   Fabrice Santoro   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:4, 6:2
Finalista 11. 15 maja 2005 Hamburg Ceglana   Fabrice Santoro   Jonas Björkman
  Maks Mirny
6:4, 6:7(2), 6:7(3)
Zwycięzca 7. 9 października 2005 Metz Twarda (hala)   Fabrice Santoro   José Acasuso
  Sebastián Prieto
5:2, 3:5, 5:4(4)
Zwycięzca 8. 30 października 2005 Lyon Dywanowa (hala)   Fabrice Santoro   Jeff Coetzee
  Rogier Wassen
6:3, 6:1
Zwycięzca 9. 13 listopada 2005 Tennis Masters Cup, Szanghaj Dywanowa (hala)   Fabrice Santoro   Leander Paes
  Nenad Zimonjić
6:7(6), 6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 10. 5 listopada 2006 Paryż Dywanowa (hala)   Arnaud Clément   Fabrice Santoro
  Nenad Zimonjić
7:6(4), 6:2
Zwycięzca 11. 18 lutego 2007 Marsylia Twarda (hala)   Arnaud Clément   Mark Knowles
  Daniel Nestor
7:5, 4:6, 10–8
Zwycięzca 12. 7 lipca 2007 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Arnaud Clément   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:7(5), 6:3, 6:4, 6:4
Finalista 12. 30 września 2007 Bangkok Twarda (hala)   Nicolas Mahut   Sanchai Ratiwatana
  Sonchat Ratiwatana
6:3, 5:7, 7–10
Zwycięzca 13. 7 października 2007 Metz Twarda (hala)   Arnaud Clément   Mariusz Fyrstenberg
  Marcin Matkowski
6:1, 6:4
Finalista 13. 14 października 2007 Sztokholm Twarda (hala)   Arnaud Clément   Jonas Björkman
  Maks Mirny
4:6, 4:6
Finalista 14. 26 stycznia 2008 Australian Open, Melbourne Twarda   Arnaud Clément   Jonatan Erlich
  Andy Ram
5:7, 6:7(4)
Zwycięzca 14. 9 marca 2008 Las Vegas Twarda   Julien Benneteau   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:4, 4:6, 10–8
Zwycięzca 15. 5 października 2008 Metz Twarda (hala)   Arnaud Clément   Mariusz Fyrstenberg
  Marcin Matkowski
5:7, 6:3, 10–8
Zwycięzca 16. 26 października 2008 Lyon Dywanowa (hala)   Andy Ram   Stephen Huss
  Ross Hutchins
6:3, 5:7, 10–8
Zwycięzca 17. 22 lutego 2009 Marsylia Twarda (hala)   Arnaud Clément   Julian Knowle
  Andy Ram
3:6, 6:3, 10–8
Finalista 15. 27 września 2009 Metz Twarda (hala)   Arnaud Clément   Colin Fleming
  Ken Skupski
6:2, 4:6, 5–10
Zwycięzca 18. 21 lutego 2010 Marsylia Twarda (hala)   Julien Benneteau   Julian Knowle
  Robert Lindstedt
6:4, 6:3
Finalista 16. 15 sierpnia 2010 Toronto Twarda   Julien Benneteau   Bob Bryan
  Mike Bryan
5:7, 3:6
Finalista 17. 13 lutego 2011 Rotterdam Twarda (hala)   Nenad Zimonjić   Jürgen Melzer
  Philipp Petzschner
4:6, 6:3, 5–10
Finalista 18. 8 maja 2011 Madryt Ceglana   Nenad Zimonjić   Bob Bryan
  Mike Bryan
3:6, 3:6
Zwycięzca 19. 7 sierpnia 2011 Waszyngton Twarda   Nenad Zimonjić   Robert Lindstedt
  Horia Tecău
6:7(3), 7:6(6), 10–7
Zwycięzca 20. 14 sierpnia 2011 Montreal Twarda   Nenad Zimonjić   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:4, 6:7(5), 10–5
Finalista 19. 21 sierpnia 2011 Cincinnati Twarda   Nenad Zimonjić   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes
6:7(4), 6:7(2)
Zwycięzca 21. 9 października 2011 Pekin Twarda   Nenad Zimonjić   Robert Lindstedt
  Horia Tecău
7:6(2), 7:6(4)
Finalista 20. 16 października 2011 Szanghaj Twarda   Nenad Zimonjić   Maks Mirny
  Daniel Nestor
6:3, 1:6, 10–12
Zwycięzca 22. 6 listopada 2011 Bazylea Twarda (hala)   Nenad Zimonjić   Maks Mirny
  Daniel Nestor
6:4, 7:5
Zwycięzca 23. 19 lutego 2012 Rotterdam Twarda (hala)   Nenad Zimonjić   Robert Lindstedt
  Horia Tecău
4:6, 7:5, 16–14
Finalista 21. 4 sierpnia 2012 Londyn Trawiasta   Jo-Wilfried Tsonga   Bob Bryan
  Mike Bryan
4:6, 6:7(2)
Zwycięzca 24. 10 lutego 2013 Montpellier Twarda (hala)   Marc Gicquel   Johan Brunström
  Raven Klaasen
6:3, 3:6, 11–9
Zwycięzca 25. 2 marca 2013 Dubaj Twarda   Mahesh Bhupathi   Robert Lindstedt
  Nenad Zimonjić
7:6(6), 7:6(6)
Finalista 22. 9 czerwca 2013 French Open, Paryż Ceglana   Nicolas Mahut   Bob Bryan
  Mike Bryan
4:6, 6:4, 6:7(4)
Zwycięzca 26. 16 lutego 2014 Rotterdam Twarda (hala)   Nicolas Mahut   Jean-Julien Rojer
  Horia Tecău
6:2, 7:6(4)

Bibliografia edytuj