Guillermo Coria
Guillermo Sebastián Coria (ur. 13 stycznia 1982 w Rufino) – argentyński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1982 |
Wzrost |
175 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
2000 |
Zakończenie kariery |
28 kwietnia 2009 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
9 |
Najwyżej w rankingu |
3 (3 maja 2004) |
Australian Open |
4R (2003, 2005) |
Roland Garros |
F (2004) |
Wimbledon |
4R (2005) |
US Open |
QF (2003, 2005) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
183 (1 marca 2004) |
Australian Open |
2R (2003) |
Wimbledon |
2R (2004) |
Kariera tenisowa
edytujCoria jest praworęcznym specjalistą od gry na nawierzchni ceglanej. Jego tenis opiera się na regularności uderzeń (bekhend oburęczny), a także precyzji minięć i dobrej obronie. Coria zyskał sobie przydomek El Mago ze względu na widowiskowość i fantazję na korcie[1].
Odnosił sukcesy jako junior – wygrał grę pojedynczą na French Open w 1999 roku (pokonał w finale Davida Nalbandiana) oraz grę podwójną na Wimbledonie (w parze z Nalbandianem). W 1997 wygrał prestiżowy juniorski turniej Orange Bowl do lat 16, w 1998 przegrał w finale Orange Bowl do lat 18 z Rogerem Federerem.
Od 2000 tenisista zawodowy. Pierwsze znaczące sukcesy odniósł w 2001, awansując do finału turnieju na Majorce i wygrywając turniej w Viña del Mar. W 2002 przegrał w finale w Costa Do Sauipe.
Szereg sukcesów Coria odniósł w 2003. Był w finałach w Buenos Aires oraz w Monte Carlo, a także wygrał pięć turniejów – Hamburg, Bazylea, Kitzbühel, Sopot i Stuttgart (korty otwarte). Doszedł do półfinału French Open (pokonał m.in. Andre Agassiego, uległ Martinowi Verkerkowi) i ćwierćfinału US Open (przegrał z Agassim); w Australian Open dotarł do IV rundy. Wyniki te zapewniły mu pozycję w czołowej dziesiątce rankingu światowego (zakończył rok jako nr 5.) i występ w kończącym sezon turnieju Tennis Masters Cup, w którym odpadł na etapie meczów grupowych (uległ Rainerowi Schüttlerowi i Andy’emu Roddickowi, pokonał Juana Carlosa Ferrera).
W 2004 wygrał m.in. turnieje w Buenos Aires i Monte Carlo, awansował ponadto do finału w Miami i Hamburgu. W maju 2004 zaliczany był do grona faworytów jedynego turnieju wielkoszlemowego na nawierzchni ziemnej, French Open. Bez straty seta awansował do półfinału, w którym pokonał Tima Henmana w czterech partiach[2]. W finale uległ Gastónowi Gaudio. Mecz finałowy miał dramatyczny przebieg; pierwsze dwa sety wygrał Coria (6:0, 6:3), w trzecim lepszy okazał się Gaudio[3]. Na początku czwartej partii Coria doznał kontuzji, która uniemożliwiła mu bieganie; po skorzystaniu z pomocy medycznej Coria kontynuował jednak pojedynek i wyszedł na prowadzenie w decydującym, piątym secie. Serwował na wygranie meczu przy stanie 5:4 i 6:5, jednak dwukrotnie Gaudio wyrównywał (przy stanie 6:5 Coria nie wykorzystał dwóch piłek meczowych)[4]. Ostatecznie Gaudio triumfował 0:6, 3:6, 6:4, 6:1, 8:6. Tego roku Coria dotarł do finału turnieju na kortach trawiastych w ’s-Hertogenbosch; w decydującej rozgrywce uległ Michaëlowi Llodrze. Na koniec sezonu ponownie zakwalifikował się do turnieju Tennis Masters Cup, ale odpadł po serii porażek w meczach grupowych. Występ w Tennis Masters Cup był pierwszym po kilkumiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją.
W roku 2005 Coria wygrał turniej z cyklu ATP w Umagu pokonując 6:2, 4:6, 6:2 Carlosa Moyę. Osiągnął IV rundę Australian Open (uległ Nalbandianowi), dotarł do finału w Monte Carlo, który przegrał 3:6, 1:6, 6:0, 5:7 z Rafaelem Nadalem. Tenisiści spotkali się ponownie w finale w Rzymie wygranym 6:4, 3:6, 6:3, 4:6, 7:6(6) przez Nadala. W dalszej części sezonu Coria awansował do ćwierćfinału w Hamburgu (przegrał z Rogerem Federerem), osiągnął IV rundę French Open ulegając Nikołajowi Dawydience oraz Wimbledonu przegrywając z Andym Roddickiem. Podczas US Open dotarł do ćwierćfinału, gdzie poniósł porażkę Robbym Gineprim. Kolejny finał osiągnął w Pekinie spotykając się ponownie z Nadalem (porażka 7:5, 1:6, 2:6). Na zakończenie sezonu wystąpił w Tennis Masters Cup odpadając w fazie grupowej.
W 2006 Argentyńczyk osiągnął III rundę w Australian Open (porażka z Sébastienem Grosjeanem). W połowie kwietnia dotarł do ćwierćfinału turnieju w Monte Carlo, jednak po raz kolejny w karierze nie sprostał Nadalowi, przegrywając 2:6, 1:6. Tego roku zabrakło go na wielkoszlemowych imprezach French Open i Wimbledonu. Pierwszy w sezonie półfinał z udziałem Argentyńczyka miał miejsce w Amersfoort, jednak mecz o finał przegrał z Novakiem Đokoviciem. Z powodu kontuzji odpadł w I rundzie US Open z Ryanem Sweetingiem.
Dnia 22 października 2007 roku Guillermo Coria powrócił do gry po ponad rocznej przerwie spowodowanej kontuzjami. Startował w imprezie ATP Challenger Tour w Belo Horizonte, gdzie w I rundzie skreczował po przegranym 1 secie z Juanem Pablem Brzezickim[5].
Na korty powrócił pod koniec stycznia 2008 w Viña del Mar, jednak przegrał w I rundzie z Pablem Cuevasem. Pierwszy wygrany mecz Argentyńczyka po rocznej przerwie miał miejsce w Costa do Sauipe, gdzie pokonał w I rundzie Francesca Aldiego 6:4, 7:5, jednak w II przegrał z Filippem Volandrim 1:6, 2:6. Od tej pory Coria pojawił się w kilku turniejach ATP Challenger Tour oraz w Barcelonie, gdzie odpadł z Tejmurazem Gabaszwilim.
Dnia 28 kwietnia 2009 roku Coria zakończył karierę sportową[6].
Finały w turniejach ATP World Tour
edytuj
|
|
Gra pojedyncza (9–11)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
Zwycięzca | 1. | 18 lutego 2001 | Viña del Mar | Ceglana | Gastón Gaudio | 4:6, 6:2, 7:5 |
Finalista | 1. | 6 maja 2001 | Majorka | Ceglana | Alberto Martín | 3:6, 6:3, 2:6 |
Finalista | 2. | 15 września 2002 | Costa do Sauipe | Twarda | Gustavo Kuerten | 7:6(4), 5:7, 6:7(2) |
Finalista | 3. | 23 lutego 2003 | Buenos Aires | Ceglana | Carlos Moyá | 3:6, 6:4, 4:6 |
Finalista | 4. | 20 kwietnia 2003 | Monte Carlo | Ceglana | Juan Carlos Ferrero | 2:6, 2:6 |
Zwycięzca | 2. | 18 maja 2003 | Hamburg | Ceglana | Agustín Calleri | 6:3, 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 20 lipca 2003 | Stuttgart | Ceglana | Tommy Robredo | 6:2, 6:2, 6:1 |
Zwycięzca | 4. | 27 lipca 2003 | Kitzbühel | Ceglana | Nicolás Massú | 6:1, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 5. | 3 sierpnia 2003 | Sopot | Ceglana | David Ferrer | 7:5, 6:1 |
Zwycięzca | 6. | 26 października 2003 | Bazylea | Dywanowa (hala) | David Nalbandian | walkower |
Zwycięzca | 7. | 22 lutego 2004 | Buenos Aires | Ceglana | Carlos Moyá | 6:4, 6:1 |
Finalista | 5. | 4 kwietnia 2004 | Miami | Twarda | Andy Roddick | 7:6(2), 3:6, 1:6, krecz |
Zwycięzca | 8. | 25 kwietnia 2004 | Monte Carlo | Ceglana | Rainer Schüttler | 6:2, 6:1, 6:3 |
Finalista | 6. | 16 maja 2004 | Hamburg | Ceglana | Roger Federer | 6:4, 4:6, 2:6, 3:6 |
Finalista | 7. | 6 czerwca 2004 | French Open, Paryż | Ceglana | Gastón Gaudio | 6:0, 6:3, 4:6, 1:6, 6:8 |
Finalista | 8. | 20 czerwca 2004 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Michaël Llodra | 3:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 17 kwietnia 2005 | Monte Carlo | Ceglana | Rafael Nadal | 3:6, 1:6, 6:0, 5:7 |
Finalista | 10. | 8 maja 2005 | Rzym | Ceglana | Rafael Nadal | 4:6, 6:3, 3:6, 6:4, 6:7(6) |
Zwycięzca | 9. | 31 lipca 2005 | Umag | Ceglana | Carlos Moyá | 6:2, 4:6, 6:2 |
Finalista | 11. | 18 września 2005 | Pekin | Twarda | Rafael Nadal | 7:5, 1:6, 2:6 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
edytujTurniej | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | 2R | – | 4R | 1R | 4R | 3R | – | – | 0 / 5 | 9–5 |
French Open | 2R | 1R | 3R | SF | F | 4R | – | – | 1R | 0 / 7 | 17–7 |
Wimbledon | – | 1R | – | 1R | 2R | 4R | – | – | – | 0 / 4 | 4–4 |
US Open | – | – | 3R | QF | – | QF | 1R | – | – | 0 / 4 | 10–4 |
Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 2 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 2 | – | 0 / 1 | 0 / 20 | N/A |
Bilans spotkań | 1–1 | 1–3 | 4–2 | 12–4 | 7–3 | 13–4 | 2–2 | – | 0–1 | N/A | 40–20 |
Przypisy
edytuj- ↑ Wirtualna Polska Media , Coria już nie będzie czarował – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 10 maja 2009 [dostęp 2018-02-02] (pol.).
- ↑ Coria ends brave Henman bid [online], 4 czerwca 2004 [dostęp 2018-02-02] (ang.).
- ↑ Gaudio claims French crown [online], 6 czerwca 2004 [dostęp 2018-02-02] (ang.).
- ↑ Gaudio shocked at triumph [online], 6 czerwca 2004 [dostęp 2018-02-02] (ang.).
- ↑ Guillermo Coria – the comeback kid?, „Montreal Gazette”, 23 października 2007 [dostęp 2018-02-02] (ang.).
- ↑ Argentine Coria decides to quit [online], 29 kwietnia 2009 [dostęp 2018-02-02] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).