Edvīns Ķeņģis

łotewski szachista

Edvīns Ķeņģis (ur. 12 kwietnia 1959 w Kiesiu) – łotewski szachista, arcymistrz od 1991 roku.

Edvīns Ķeņģis
Ilustracja
Edvīns Ķeņģis, Wattenscheid 2000
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1959
Kieś

Obywatelstwo

ZSRR
Łotwa

Tytuł szachowy

arcymistrz (1991)

Ranking FIDE

2536

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Kariera szachowa

edytuj

Pierwsze sukcesy zaczął odnosić pod koniec lat 70. XX wieku. W roku 1980 zwyciężył (wraz z Aleksandrem Iwanowem) w mistrzostwach Związku Radzieckiego zawodników do lat 26, rozegranych w Rydze. W 1986 triumfował (wraz z Jewgienijem Wasiukowem i Zurabem Azmaiparaszwilim) w Moskwie, natomiast w 1989 podzielił II m. we Frunze (za Aleksiejem Szyrowem, wraz z m.in. Władimirem Jepiszynem) oraz III w Chicago (US Open, za Lwem Alburtem i Maksimem Dlugim, wraz z Walterem Browne, Igorem Iwanowem i Johnem Fedorowiczem). W kolejnych latach osiągnął szereg sukcesów w turniejach międzynarodowych, m.in. w Münsterze (1990, dz. II m. za Rustemem Dautowem), Adelaide (1990, dz. I m. wraz z m.in. Lembitem Ollem i Anthony Milesem), Gausdal (1991, Arnold Cup, I m.), Wiedniu (1991, dz. II m. za Erikiem Lobronem), Pradze (1993, dz. I m. wraz ze Zbynkiem Hrackiem), Bonn (1995, dz. I m.wraz z Michaiłem Gurewiczem i Aloyzasem Kveinysem), Hamburgu (dz. II m. za Wiktorem Korcznojem), Weilburgu (1995, dz. I m. wraz z m.in. Igorem Chenkinem; 1996, dz. I m. wraz z Feliksem Lewinem i Romualdem Mainką), Świdnicy (1996, I m.), Dreźnie (1996, dz. I m.), Gistrup (1997, dz. II m. za Siergiejem Szipowem), Saarlouis (1998, I m.), Tallinnie (1998, dz. II m. za Wiktorem Bołoganem), Berlinie (1999, dz. I m.), Bad Wörishofen (2002, dz. I m. wraz z Kiryłem Georgijewem i Feliksem Lewinem), Kairze (2003, dz. I m. wraz z Essamem El Gindy i Spartakiem Wysoczinem), Schwäbisch Gmünd (2004, dz. I m. wraz z m.in. Władimirem Bakłanem i Władimirem Burmakinem), Bogny-sur-Meuse (2004, dz. I m. wraz z Aloyzasem Kveinysem i Igorsem Rausisem) oraz w Rydze (2004, I m. i 2005, dz. I m.).

Wielokrotnie startował w finałach mistrzostw Łotwy, ośmiokrotnie zdobywając złote medale (1984, 1987, 1988, 1989, 1990, 1997, 2004, 2005), a w 2006 roku - medal srebrny. Zwyciężył też w mistrzostwach Estonii w 2001 roku. Od pierwszych lat 90. jest podstawowym zawodnikiem reprezentacji swojego kraju, sześciokrotnie (w latach 1992 - 2004) startując w olimpiadach szachowych, dwukrotnie (1997, 2001) - w drużynowych mistrzostwach Europy oraz w roku 1993 - w drużynowych mistrzostwach świata[1]. W roku 1999 wystąpił w Suwałkach w rozgrywkach o drużynowe mistrzostwo Polski, zdobywając wraz z zespołem "Gant-Hetman" Wrocław srebrny medal[2].

Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 lipca 2002 r., z wynikiem 2594 punktów zajmował wówczas 1. miejsce wśród łotewskich szachistów[3].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj