Wikipedia

Edward Hrynkiewicz

polski inżynier elektronik

Edward Michał Hrynkiewicz (ur. 12 września 1948 w Żurawicy koło Przemyśla) – polski naukowiec, inżynier elektronik, nauczyciel akademicki i profesor nauk technicznych, naukowo specjalizujący się w zwielokrotnianiu częstotliwości i liczby impulsów, syntezie logicznej, projektowaniu urządzeń cyfrowych oraz układach i systemach programowalnych. Od 1972 r. związany z Wydziałem Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej w Gliwicach[2].

Edward Hrynkiewicz
Ilustracja
prof. dr hab. inż. Edward Hrynkiewicz
Data i miejsce urodzenia

12 września 1948
Żurawica, pow. przemyski

Profesor nauk inżynieryjno-technicznych
Specjalność: elektronika, elektroniczne urządzenia cyfrowe
Alma Mater

Politechnika Śląska

Doktorat

1978 – elektronika
Politechnika Śląska

Habilitacja

1992 – elektronika
Politechnika Śląska

Profesura

2014[1]

Profesor zwyczajny
Uczelnia

Politechnika Śląska

Wydział

Automatyki, Elektroniki i Informatyki (od 1972)

Instytut

Instytut Konstrukcji i Technologii Urządzeń Automatyki i Elektroniki PŚ (1972–1974) Instytut Elektroniki PŚ (1974–2019)

Zakład/Katedra

Zakład Urządzeń Elektronicznych PŚ (1972–1974) Zespół Urządzeń Cyfrowych PŚ (1974–1982) Zakład Układów Cyfrowych i Mikroprocesorowych PŚ (1984–2019)

Dyrektor
Instytut

Elektroniki PŚ

Okres spraw.

2002–2017

Kierownik
Zakład

Zakład Układów Cyfrowych i Mikroprocesorowych PŚ

Okres spraw.

2000–2012

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

W 1971 r. uzyskał na Wydziale Automatyki (dziś Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki) Politechniki Śląskiej tytuł magistra inżyniera automatyki ze specjalnością elektroniczne urządzenia automatyki. W 1978 na Wydziale Automatyki i Informatyki Politechniki Śląskiej otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych. Tam też na podstawie dorobku naukowego oraz monografii habilitacyjnej[3] nadano mu w 1992 stopień naukowy doktora habilitowanego. W 2014 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych[2][4].

Został profesorem zwyczajnym Politechniki Śląskiej na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki. Pełnił funkcję dyrektora Instytutu Elektroniki na tym Wydziale. Wszedł w skład Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk oraz Komisji Elektroniki przy Katowickim Oddziale PAN, której przez dwie kadencji był przewodniczącym. Był powoływany do składu Komisji Elektroniki Komitetu Badań Naukowych i MNiSW. Był przedstawicielem Polski w Komitecie TC 4.1 (Components and Technologies for Control) Międzynarodowej Federacji Automatyki (International Federation of Automatic Control, IFAC)[5].

Działalność badawcza edytuj

Działalność naukowa prof. E. Hrynkiewicza skupiała się na kilku obszarach badawczych. Pierwszym z nich był obszar dotyczący cyfrowych układów zwielokrotniania częstotliwości i liczby impulsów[6], cyfrowych generatorów przebiegów sinusoidalnych infraniskich częstotliwości wykorzystujących integratory cyfrowe[7], sposobów linearyzacji charakterystyk przetworników pomiarowych realizowanych w trakcie procesu przetwarzania przetwornika A/C[8] i wykorzystania funkcji prostokątnej   w procesie zwielokrotniania częstotliwości i opisu działania wybranych układów cyfrowych[9]. Prace związane z cyfrowymi układami zwielokrotniania częstotliwości i liczby impulsów były prezentowane na Krajowej Konferencji Teoria Obwodów i Układy Elektroniczne (KKTOiUE) w latach 1983–1990 i na konferencjach dziedzinowych w Paryżu i Magdeburgu oraz zostały zebrane w jego rozprawie habilitacyjnej[3]. Drugim obszarem jego działalności naukowej jest rozwój metod i narzędzi do wspomagania projektowania i realizacji układów cyfrowych w strukturach programowalnych, głównie zagadnienia minimalizacji i dekompozycji. Realizując badania w tym obszarze opracował metodę minimalizacji zespołu funkcji logicznych przez redukcję przestrzeni zajmowanej przez generowane implikanty. W odniesieniu do syntezy i dekompozycji funkcji logicznych jest współautorem metody syntezy dedykowanej dla struktur FPGA typu tablicowego[10] sposobów dekompozycji opartych na rozszczepianiu węzłów binarnych diagramów decyzyjnych (węzły BDD)[11]. Realizował także badania nad opracowaniem sposobów dekompozycji funkcji logicznych w dziedzinie spektralnej Reeda-Mullera[12][13] oraz dekompozycji systemu wnioskowania rozmytego[14]. Trzeci obszar badawczy dotyczył sterowników programowalnych. Prof. E. Hrynkiewicz, wraz ze współpracownikami zaproponował szereg struktur szybkodziałających sterowników programowalnych[15][16][17][18][19][20].

Prof. Edward Hrynkiewicz jest autorem lub współautorem ponad 190 publikacji naukowych, 9 patentów, 2 monografii i trzech skryptów akademickich[21]. Wygłosił ponad 100 referatów na konferencjach krajowych i międzynarodowych. Był kierownikiem lub wykonawcą w krajowych i międzynarodowych projektach, m.in. w projekcie Embedded Systems and Biomedical Electronics w ramach polsko-czeskiej umowy międzyrządowej dotyczącej współpracy transgranicznej (partnerem był Uniwersytet Techniczny w Ostrawie), projekcie DC/DC 42V/14V converter for dual voltage cars w ramach polsko-włoskiej umowy międzyrządowej (w partnerstwie z CR Fiat) lub projekcie Implemantation of the control software for the shop of vertical metal sheet etching in the Columbus steelworks in the Republic of South Africa przy współpracy INGELCTRIC GmbH z Niemiec[22]. Organizował lub współorganizował kilkanaście krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych, pełniąc też funkcję edytora materiałów konferencyjnych, w tym edytora pomocniczego jednego z działów na kongresie IFAC w Tuluzie. Wygłaszał wykłady zaproszone w Technische Hochschule Nürnberg Georg Simon Ohm w Norymberdze, Uniwersytecie w Rennes I oddz. w Lannion, a także na Uniwersytecie Technicznym w Ostrawie. Współpracując z młodymi pracownikami nauki był promotorem kilkunastu rozpraw doktorskich, a ponadto wielokrotnie recenzował rozprawy doktorskie, monografie habilitacyjne i wnioski profesorskie[5].

Działalność dydaktyczna edytuj

Prof. Edward Hrynkiewicz przygotował i prowadził w Politechnice Śląskiej szereg wykładów na studiach inżynierskich, magisterskich i doktoranckich, m.in. z takich przedmiotów jak Podstawy techniki cyfrowej, Elektroniczne urządzenia cyfrowe, Projektowanie urządzeń cyfrowych, Pamięci urządzeń cyfrowych, Sterowniki programowalne, Podstawy nowoczesnej syntezy logicznej (dla studiów doktoranckich). Zainicjował także nauczanie z przedmiotu Układy logiki programowalnej. Był również współtwórcą kierunku Teleinformatyka na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej[22]. Do większości z tych wykładów organizował laboratoria lub uczestniczył w ich budowie. Na potrzeby przemysłu, z firmą OBRUM Gliwice, organizował i prowadził kursy programowania sterowników Modicon. W uznaniu dobrej jakości tych kursów firma Modicon nadała Instytutowi Elektroniki Politechniki Śląskiej status Modicon training center. Ponadto wraz z firmą ASCOM Gliwice organizował kursy programowania sterowników Simatic, a z firmą Prologic i oddziałem firmy OMRON z Krakowa kurs programowania sterowników OMRON[23].

Działalność organizacyjna edytuj

Prof. Edward Hrynkiewicz włączał się w działalność organizacyjną na terenie Politechniki Śląskiej, ale też poza nią. Był członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk (PAN), członkiem Komisji Elektroniki przy Katowickim Oddziale PAN oraz jej przewodniczącym przez dwie kadencje[2]. Jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Pomiarów Automatyki i Robotyki (POLSPAR) i przez jedną kadencję pracował w Komisji Rewizyjnej tej organizacji. Przez trzy kadencje był członkiem Komitetu Technicznego IFAC TC 4.1. Przez kilka konkursów był członkiem Komisji Elektroniki Komitetu Badań Naukowych (KBN) i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (MNiSW). Był członkiem grupy inicjującej powołanie Krajowej Konferencji Elektroniki (KKE), międzynarodowej konferencji Design and Diagnostic Electronic Circuits and Systems (DDCES), konferencji Reprogramowalne Układy Cyfrowe i międzynarodowej Konferencji Programmable Devices and Embedded Systems (PDeS), którą wielokrotnie współorganizował[24]. Miał również zamiłowania sportowe. Organizował cotygodniowe pracownicze rozgrywki w siatkówkę oraz kilkakrotnie grupy na spływy kajakowe Obrą[25]. Był członkiem Rady oddziałowej Związku Nauczycielstwa Polskiego na swoim Wydziale. Jest członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej i sekcji polskiej IEEE[2].

Odznaczenia edytuj

Za działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną otrzymał szereg odznaczeń i orderów:

Przypisy edytuj

  1. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 964.
  2. ↑ a b c d Edward Kostowski (red.), Politechnika Śląska w Gliwicach: 75 lat tradycji: profesorowie Politechniki Śląskiej 1945-2015, Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2019, ISBN 978-83-7880-662-2 [dostęp 2024-01-05].
  3. ↑ a b Edward Hrynkiewicz, Cyfrowe powielacze częstotliwości przebiegów prostokątnych, „Zeszyty Naukowe – Automatyka”, 106, Gliwice: Politechnika Śląska, 1992, ISSN 0434-0760 (pol.).
  4. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 964.
  5. ↑ a b Prof. dr hab. inż. Edward Hrynkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2024-01-05].
  6. ↑ Edward Hrynkiewicz, Układ programowanego cyfrowo zadajnika częstotliwości, 22 kwietnia 1982, patent PRL111151.
  7. ↑ Edward Hrynkiewicz i inni, Układ synchronizacji startu konwersji z ciągiem impulsów taktujących w przetworniku analogowo-cyfrowym z podwójnym całkowaniem, 29 października 1982, patent PRL114867.
  8. ↑ Edward Hrynkiewicz, Sposób linearyzacji charakterystyki przetwornika pomiarowego, 31 lipca 1987, patent PRL131577.
  9. ↑ Edward Hrynkiewicz, 2 Rectangular Function Π(x) and Its Application for Description of Some Logical Devices Operation, Marian Adamski, Alexander Barkalov, Marek Węgrzyn (red.), t. 79, Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2011, s. 43–57, DOI: 10.1007/978-3-642-17545-9_2, ISBN 978-3-642-17544-2 [dostęp 2024-01-05].
  10. ↑ Edward Hrynkiewicz, Dariusz Kania, Metody syntezy dedykowane dla struktur FPGA typu tablicowego, „Kwartalnik Elektroniki i Telekomunikacji”, 3, Polska Akademia Nauk, 2004, s. 325–342, ISSN 0867-6747 (pol.).
  11. ↑ Andrzej Dzikowski, Edward Hrynkiewicz, BDD – based decompositions of multiple output logic functions, „Bulletin of the Polish Academy of Sciences, Technical Sciences”, 54 (4), 2006, s. 489–497 (ang.).
  12. ↑ Edward Hrynkiewicz, Dariusz Polok, Seeking for decomposition of a Boolean function in the reed-müller spectral domain by Means of permutation between function variables, IEEE, czerwiec 2014, s. 262–266, DOI: 10.1109/MIXDES.2014.6872197, ISBN 978-83-63578-05-3 [dostęp 2024-01-05].
  13. ↑ Edward Hrynkiewicz, Funkcje prostokątne i ich wybrane zastosowania w technice cyfrowej, Gliwice: Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, 2013, ISBN 978-83-62652-44-0 [dostęp 2024-01-05].
  14. ↑ Bernard Wyrwoł, Edward Hrynkiewicz, Decomposition of the fuzzy inference system for implementation in the FPGA structure, „International Journal of Applied Mathematics and Computer Science”, 23 (2), 2013, s. 473–483, DOI: 10.2478/amcs-2013-0036, ISSN 2083-8492 [dostęp 2024-01-05].
  15. ↑ Mirosław Chmiel, Edward Hrynkiewicz, Fast Operating Bit-Byte PLC, „IFAC Proceedings Volumes”, 41 (2), 17th IFAC World Congress, 2008, s. 14810–14815, DOI: 10.3182/20080706-5-KR-1001.02507, ISSN 1474-6670 [dostęp 2024-01-05].
  16. ↑ Mirosław Chmiel, Edward Hrynkiewicz, Adam Milik, Fast Operating PLC Based on Event Driver Control Program Task Execution, „Electronics and Telecommunications Quarterly”, 55 (2), Polish Academy of Sciences, Committee of Electronics and Telecommunication, 2009, s. 269–286 (ang.).
  17. ↑ Mirosław Chmiel, Edward Hrynkiewicz, A02: Concurrent operation of the processors in bit-byte CPU of a PLC, „IFAC Proceedings Volumes”, 37 (20), 2004, s. 15–20, DOI: 10.1016/S1474-6670(17)30563-3 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  18. ↑ Adam Milik, Edward Hrynkiewicz, Synthesis and Implementation of Reconfigurable PLC on FPGA Platform, „International Journal of Electronics and Telecommunications”, 58 (1), 2012, s. 85–94, DOI: 10.2478/v10177-012-0012-8, ISSN 0867-6747 [dostęp 2024-01-05].
  19. ↑ M. Chmiel i inni, Central Processing Units for PLC implementation in Virtex-4 FPGA, „IFAC Proceedings Volumes”, 44 (1), 2011, s. 7860–7865, DOI: 10.3182/20110828-6-IT-1002.01830 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  20. ↑ Adam Milik, Edward Hrynkiewicz, Hardware Mapping Strategies of PLC Programs in FPGAs, „IFAC-PapersOnLine”, 51 (6), 2018, s. 131–137, DOI: 10.1016/j.ifacol.2018.07.142 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  21. ↑ Politechnika Śląska | prof. dr hab. inż. Edward HRYNKIEWICZ [online], Katedra Systemów Cyfrowych [dostęp 2024-01-05] (pol.).
  22. ↑ a b Zdzisław Filus, Edward Hrynkiewicz (red.), Institute of Electronics - Annual Review 2016, Gliwice: Silesian University of Technology, 2016 (ang.).
  23. ↑ Politechnika Śląska | Historia Katedry [online], Katedra Systemów Cyfrowych [dostęp 2024-01-06] (pol.).
  24. ↑ Adam Milik, Edward Hrynkiewicz, Foreword to 10th IFAC Workshop on Programmable Devices and Embedded Systems, „IFAC Proceedings Volumes”, 43 (24), 2010, i, DOI: 10.3182/20101006-2-PL-4019.90001 [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  25. ↑ Maria Drelichowska (red.), Institute of Electronics - Annual Review, Gliwice: Silesian University of Technology, 2006 (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Hrynkiewicz&oldid=72850455”