Grand Prix Finlandii

Grand Prix Finlandii
	Eläintarha
Pełna nazwa	Eläintarhan ajot
Lokalizacja	Helsinki
	Szczegóły
Organizowany	1932-1963
Długość okrążenia	2,034 km

Grand Prix Finlandii, oficj. Eläintarhan ajot lub też Djurgårdsloppet i Suomen Grand Prix – wyścig samochodowy, odbywający się w latach 1932-1963 (z przerwą w 1938 roku i w czasie II wojny światowej). Zawody odbywały się w parku miejskim Eläintarha w Helsinkach.

Zwycięzcy

Rok	Zwycięzca	Samochód	Klasa	Wyniki
1932	Per-Viktor Widengren	Mercedes-Benz SSK	Grand Prix	Wyniki
1933	Karl Ebb	Mercedes-Benz SSK	Grand Prix	Wyniki
1934	Eugen Bjørnstad	Alfa Romeo 8C 2300 Monza	Grand Prix	Wyniki
1935	Karl Ebb	Mercedes-Benz SSK 7.1L	Grand Prix	Wyniki
1936	Eugen Bjørnstad	Alfa Romeo 8C 2300 Monza	Grand Prix	Wyniki
1937	Hans Rüesch	Alfa Romeo 8C-35 3.8L	Grand Prix	Wyniki
1938	Nie rozgrywano
1939	Adolf Westerblom	Alfa Romeo Monza 2.6L	Grand Prix	Wyniki
1946	Tylko motocykle
1947	Asser Wallenius	Ford Roadster 1934	Class B	–
1947	Helge Hallmann	Ford special	Formuła Libre	–
1948	Magnus Knutsson	BMW	Class A	–
	Leo Mattila	Ford Roadster	Class B	–
	S. P. J. Keinänen	Chrysler special	Formuła Libre	–
1949	S. P. J. Keinänen	BMW 328	Class A	–
1951	S. P. J. Keinänen	Jaguar XK120	Production	–
1952	Michael Head	Jaguar XK120	Division +2000	–
	Valdemar Stener	Ferrari 166 MM Touring Barchetta	Division 2000	–
	Roger Laurent	Talbot-Lago T26C	Formuła 1	Wyniki
1953	Robert Nelleman	Allard	+2000 GT	–
	Valdemar Stener	Ferrari 166 MM Touring Barchetta	2000 GT	–
	Rodney Nuckey	Cooper T23	Formuła 1	Wyniki
	Curt Lincoln	Cooper-Norton	Formuła 3	–
1954	Michael Head	Jaguar C-Type	GT +2000	–
	John Bengtsson	Ferrari 166 Touring Barchetta	GT 2000	–
	Rodney Nuckey	Cooper-Bristol F2	Formuła Libre	–
	Eric Brandon	Cooper-Norton	Formuła 3	–
1955	Michael Head	Jaguar D-Type	Division +2000	–
	Curt Lincoln	Jaguar C-Type	+2000 production	–
	Joakim Bonnier	Alfa Romeo 1900 Sprint	2000 production	–
	Eric Brandon	Cooper	Formuła 3	–
1956	Curt Lincoln	Jaguar D-Type	+2000 production	–
	Harry Saaristo	Triumph TR2	2000 production	–
	John Kvarnström	Ferrari 750 Monza	+2000	–
	Eric Brandon	Halselec-Climax	2000	–
	Eric Brandon	Cooper	Formuła 3	–
1957	Joakim Bonnier	Maserati 200S	S+2.0	–
	Curt Lincoln	Ferrari 500 TR	S 2.0	–
	Arne Lindberg	Mercedes-Benz 300 SL	GT+2.0	–
	J.A. Iversen	Porsche 356 Carrera	GT 2.0	–
	Curt Lincoln	Cooper T 42 Mark XI	Formuła 3	–
1958	Graham Whitehead	Aston Martin DB3S	Division +2000	–
	Ivor Bueb	Lotus 12 Coventry Climax	Division 2000	–
	Curt Lincoln	Ferrari 250 GT TDF	GT +2000	–
	Curt Lincoln	Cooper T42 Mark XII	Formuła 3	–
1959	Carl-Otto Bremer	Ferrari 750 Monza	S+2.0	–
	Curt Lincoln	Cooper Monaco	S 2.0	–
	Carl-Gunnar Hammarlund	Porsche 356 Carrera	GT	–
	Curt Lincoln	Cooper T 42 Mark XII	Formuła 3	–
1960	Jimmy Blumer	Cooper Monaco	S 2.0	–
	Heimo Hietarinta	Cooper/Norton	Formuła 3	–
	Curt Lincoln	Cooper	Formuła Junior	–
1961	David Hitches	Lola	2000	–
	Heimo Hietarinta	Cooper/Norton	Formuła 3	–
	Carl-Otto Bremer	Elva 100	Formuła Junior	–
1962	Carl-Gunnar Hammarlund	Porsche 356 Carrera	GT +1300cc	–
	Curt Lincoln	Lotus Elite	GT 1300cc	–
	Curt Lincoln	Cooper T 42 Mark XII	Formuła 3	–
	Olle Nygren	Cooper T56	Formuła Junior	–
1963	Holger Laine	Volvo PV544	ST +1600cc	–
1963	Timo Mäkinen	Morris Mini Cooper	ST 1150cc	–

Bibliografia

Grand Prix Nicei. theracingline.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-18)].