Elmore James
Elmore James, właśc. Elmore Brooks[1] (ur. 27 stycznia 1918 w Richland, zm. 24 maja 1963 w Chicago[1]) – amerykański muzyk bluesowy, innowacyjny gitarzysta i kompozytor. Autor wielu standardów gatunku. Znany jako "król gitary slide".
| ||
| Imię i nazwisko | Elmore Brooks | |
| Data i miejsce urodzenia | 27 stycznia 1918 Richland, hrabstwo Holmes, Mississippi | |
| Data i miejsce śmierci | 24 maja 1963 Chicago, Illinois | |
| Przyczyna śmierci | zawał mięśnia sercowego | |
| Gatunki | Blues, blues elektryczny | |
Zainspirowany Robertem Johnsonem, Charleyem Pattonem, Bukka Whitem i Sonem Housem, rozpoczął profesjonalne nagrywanie w 1951 roku, granie zaczynał jednak dużo wcześniej, dzieląc scenę z takimi sławami bluesa jak Sonny Boy Williamson II, Howlin' Wolf czy Muddy Waters. Jego najlepiej znane utwory ("Done Somebody Wrong", "Dust My Broom" i "One Way Out") były wielokrotnie nagrywane przez innych artystów, od Erica Claptona do The Allman Brothers Band.
W 1980 r. został wprowadzony do Blues Hall of Fame.
W 1992 Elmore James został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Elmore James na stronie allmusic.com (ang.). allmusic.com. [dostęp 2011-05-24].
- ↑ Elmore James: inducted in 1992 (ang.). The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01].