Emilia Dukszyńska-Dukszta

polska malarka

Emilia Dukszyńska-Dukszta (ur. 1837 w Petersburgu, zm. 1898 w Warszawie) – polska malarka, autorka portretów i scen rodzajowych, popularna w sferach arystokracji i mieszczaństwa, porównywana przez krytyków do Anny Bilińskiej i Olgi Boznańskiej.

Emilia Dukszyńska-Dukszta
Ilustracja
Emilia Dukszyńska-Dukszta z siostrą
Data i miejsce urodzenia

1837
Petersburg

Data i miejsce śmierci

1898
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm

Emilia Dukszyńska-Dukszta, Włoszka przy studni, 1875
Grób Emilii Dukszty-Duszyńskiej na cmentarzu Powązkowskim

Życie edytuj

Urodziła się w rodzinie polskiego urzędnika pochodzącego z ziemiaństwa guberni witebskiej. Początkowo uczyła się malarstwa w Warszawie pod kierunkiem Jana Ksawerego Kaniewskiego oraz Aleksandra Lessera. W 1871 wyjechała na studia malarskie do Drezna, gdzie kształciła się u J. Hubnera. W 1875 udała się do Włoch, a w latach 1882 i 1889 przebywała w Monachium, studiując u J. Flŭggena i F. Bodenmŭllera. W latach 1894-96 przebywała w Paryżu, Antwerpii, Amsterdamie.

Jej grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 5-4-28)[1].

Dokonania artystyczne edytuj

Od roku 1866 malarka była związana z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1881-1896 prace swoje wystawiała w warszawskim Salonie Krywulta, a w latach 1891-1893 w Salonie Artystycznym. Ponadto dzieła swoje prezentowała w Krakowie i Lwowie, a na licznych wystawach zagranicznych w Dreźnie, Wiedniu, Paryżu, Moskwie, Kijowie, Monachium, Pradze, Chicago i San Francisco. W 1887 otrzymała złoty medal na wystawie Prac Kobiet zorganizowanej w warszawskiej Zachęcie, a w 1891 – srebrny medal na dorocznej wystawie w Petersburgu za obraz W święto.

Niektóre dzieła malarki edytuj

Przypisy edytuj

  1. Cmentarz Stare Powązki: GABRYEL DUKSZTA - DUKSZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].

Bibliografia edytuj

  • Encyklopedya powszechna kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888.