Emmanuel de Martonne
Emmanuel de Martonne (ur. 1 kwietnia 1873 w Chabris, zm. w lipcu 1955 w Sceaux) – francuski geograf.
W 1906 został profesorem uniwersytetu w Lyonie, a w 1909 Sorbony w Paryżu, w 1942 został członkiem Akademii Francuskiej, a w 1938 przewodniczącym Międzynarodowej Unii Geograficznej (od 1949 był jej prezesem honorowym). Podróżował po wschodniej Europie, północnej Afryce i Ameryce Północnej, napisał wiele prac geograficznych (w tym pracę o Polsce). W 1909 opublikował podręcznik Zarys geografii fizycznej (wyd. pol. 1927).
BibliografiaEdytuj
- Martonne Émmanuel, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-07-29].
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000 0001 0910 5587
- VIAF: 66528104
- LCCN: n82006296
- GND: 116811676
- BnF: 122811886
- SUDOC: 085722855
- NLA: 36041406
- NKC: xx0073276
- BNE: XX1359390
- NTA: 069219117
- BIBSYS: 90869735
- Open Library: OL114842A
- PLWABN: 9810561145805606
- NUKAT: n99031244
- NLI: 000441938
- PTBNP: 786608
- CONOR: 62509923
- ΕΒΕ: 92896
- WorldCat: lccn-n82006296