Enki Bilal, właściwie Enes Bilal (ur. 7 października 1951 w Belgradzie[1]) – francuski twórca komiksów, rysownik, scenarzysta, artysta fantastyczny, a także reżyser filmowy[2], z pochodzenia Jugosłowianin[3].

Enki Bilal
Ilustracja
Enki Bilal (2010)
Prawdziwe imię i nazwisko

Eneš Bilalović

Data i miejsce urodzenia

7 października 1951
Belgrad

Zawód

twórca komiksów
scenarzysta
reżyser

Lata aktywności

od 1975

Strona internetowa

Twórczość

edytuj

Pierwsze komiksy tworzone przez Bilala powstawały na początku lat 80. XX wieku, między innymi pierwszy komiks z cyklu Trylogia Nikopola[3]. Jego prace ukazywały się niezbyt często, jednakże charakterystyczny styl i rewolucyjna forma w komiksie jaką jest zastosowanie jako tła malowanych obrazów czy fragmentów zdjęć, z których czynił kolaże pozwoliła na uznanie go za jednego z ważniejszych twórców w kręgach fanów tego gatunku sztuki[3].

Styl Bilala poza eksperymentowaniem ze sztuką wyższą, to także przedstawianie świata brudnego, ponurego, przeciwstawnego wobec twardej kreski amerykańskich komiksów popularnych. Rozpoznawalne są także postacie Bilala o kościstych twarzach z wydatnymi kośćmi policzkowymi oraz pojawiające się na tle szarego świata jaskrawe barwy, w szczególności czerwień, poszarpana kreska, której używa przy przedstawianiu zjawisk metafizycznych czy fantastycznych[3].

W większości jego komiksów także w mocny sposób przedstawione jest tło polityczne. Najczęściej są to przedstawiciele twardych nurtów ideologicznych, faszyzmu i socjalizmu, przy czym ten pierwszy jest przedstawiany w sposób jednoznacznie negatywny, gdy ten drugi jako utopia, która stała się koszmarem głównych bohaterów[3].

Zasiadał w jury konkursu głównego na 72. MFF w Cannes (2019).

Komiksy Bilala wydane w Polsce

edytuj
  • Trylogia Nikopola (rysunek i scenariusz)
  • Tetralogia potwora (rysunek i scenariusz)
  • Legendy naszych czasów (Légendes d'Aujourd'hui, 1975-1977, wydanie polskie w jednym zbiorczym tomie, 2005) – scenariusz Pierre Christin
    • Rejs zapomnianych (La Croisière des oubliés, 1975, wydanie polskie 2005)
    • Statek z kamienia (Le Vaisseau de pierre, 1976, wydanie polskie 2005)
    • Miasto, którego nie było (La Ville qui n'existait pas, 1977, wydanie polskie 2005)
  • Falangi Czarnego Porządku (Les Phalanges de l'ordre noir, 1979, wydanie polskie 2003) – scenariusz Pierre Christin
  • Polowanie (Partie de chasse, 1983, wydanie polskie 2002) – scenariusz Pierre Christin
  • Animal'z (Animal'z, 2009, wydanie polskie 2010)
  • Julia & Roem (Julia & Roem, 2011, wydanie polskie 2011)
  • Kolor powietrza (La Couleur de l'air, 2014, wydanie polskie 2015)
  • Eksterminator 17 (Exterminateur 17, 1979, wydanie polskie 2016)

Przypisy

edytuj
  1. Enki Bilal Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2008-10-12]. (ang.).
  2. Enki Bilal Filmgraphy. AllMovie. [dostęp 2008-10-12]. (ang.).
  3. a b c d e Enki Bilal Biografie. ČSFD.cz. [dostęp 2008-02-20]. (cz.).

Linki zewnętrzne

edytuj