Enrico Fabris

włoski łyżwiarz szybki

Enrico Fabris (ur. 5 października 1981 w Asiago) – włoski łyżwiarz szybki, trzykrotny medalista olimpijski oraz wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy.

łyżwiarstwo szybkie
Enrico Fabris
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 października 1981
Asiago

Wzrost

189 cm

Informacje klubowe
Klub

GS Fiamme Oro

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złoto Turyn 2006 łyżwiarstwo szybkie
(1500 m)
złoto Turyn 2006 łyżwiarstwo szybkie
(drużynowo)
brąz Turyn 2006 łyżwiarstwo szybkie
(5000 m)
Mistrzostwa świata na dystansach
srebro Inzell 2005 Drużyna
srebro Salt Lake City 2007 5000 m
srebro Nagano 2008 5000 m
srebro Nagano 2008 10 000 m
srebro Nagano 2008 Drużyna
Mistrzostwa świata w wieloboju
srebro Calgary 2006 Wielobój
srebro Heerenveen 2007 Wielobój
brąz Hamar 2009 Wielobój
Uniwersjada
złoto Turyn 2007 1000 m
złoto Turyn 2007 5000 m
Puchar Świata (1500 m)
3. miejsce
2005/2006
2. miejsce
2006/2007
Puchar Świata (5000 m/10 000 m)
3. miejsce
2006/2007
3. miejsce
2007/2008
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy

Kariera

edytuj

Pierwszy sukces w karierze Enrico Fabris osiągnął w 2005 roku, kiedy wspólnie z Ippolito Sanfratello i Matteo Anesim zdobył srebrny medal srebrny medal w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata na dystansach w Inzell. Na tej samej imprezie był też czwarty w biegu na 5000 m, przegrywając walkę o medal z Holendrem Carlem Verheijenem. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Turynie zdobył brązowy medal na dystansie 5000 m, przegrywając tylko z Chadem Hedrickiem z USA i Svenem Kramerem z Holandii. Był to pierwszy w historii medal dla Włoch w łyżwiarstwie szybkim. Pięć dni później, wspólnie z Sanfratello, Anesim i Stefano Donagrandim wywalczył drużynowo pierwszy złoty medal dla Włoch. Na tych igrzyskach Fabris wygrał też bieg na 1500 m, stając się pierwszym w historii włoskim indywidualnym mistrzem olimpijskim w łyżwiarstwie szybkim. Z czasem 1:45,97 min Fabris pokonał faworyzowanych Amerykanów Shaniego Davisa i Chada Hedricka. W 2006 roku Włoch zdobył też srebrny medal podczas mistrzostw świata w wieloboju w Calgary.

Kolejne trzy medale zdobył w 2007 roku. Najpierw zajął drugie miejsce w biegu na 5000 m na mistrzostwach świata na dystansach w Salt Lake City, ulegając tylko Kramerowi. Następnie zajmował drugie miejsca na mistrzostwach świata w wieloboju w Heerenveen i mistrzostwach Europy w wieloboju w Collalbo. Zdobył też złote medale na 1000 i 5000 m podczas uniwersjady w Turynie. Podczas mistrzostw świata na dystansach w Nagano w 2008 roku zdobywał srebrne medale w drużynie oraz biegach na 5000 i 10 000 m, w których zwyciężył Sven Kramer.

Zdobył również brązowy medal na mistrzostwach świata w wieloboju w Hamar w 2009 roku, plasując się za Kramerem i Håvardem Bøkko z Norwegii. Blisko podium był podczas mistrzostw świata na dystansach w Richmond, gdzie był czwarty na 5000 m, przegrywając walkę o medal z Trevorem Marsicano z USA. Czwarte miejsce zajął także w biegu drużynowym. W 2010 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie indywidualnie był siódmy na 5000 m i dziesiąty na 1500 m, a w drużynie zajął szóstą pozycję. Ostatni medal wywalczył na mistrzostwach Europy w wieloboju w Hamar w 2011 roku, gdzie przegrał tylko ze Svenem Kramerem.

Wielokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym osiem zwycięstw. W sezonie 2006/2007 był drugi, a w sezonie 2005/2006 trzeci w klasyfikacji końcowej na 1500 m. Ponadto w sezonach 2006/2007 i 2007/2008 zajmował trzecie miejsce w klasyfikacji PŚ na 5000 m/10 000 m. W latach 2003–2011 dziewięć razy z rzędu zdobywał wielobojowe mistrzostwo Włoch. W 2007 roku ustanowił rekord świata na 5000 m[1]. W 2011 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

edytuj

Rekordy życiowe

edytuj
  • 500 m: 35.99
  • 1500 m: 1:44.02
  • 5000 m: 6:10.23
  • 10000 m: 13:10.60

Bibliografia

edytuj

Przypisy

edytuj