Eparchia jakucka i leńska
Eparchia jakucka i leńska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jej siedzibą jest Jakuck, granice pokrywają się z terytorium Jakucji[1].
| ||
Якутская и Ленская епархия | ||
![]() Sobór Przemienienia Pańskiego w Jakucku | ||
Państwo | ![]() | |
Siedziba | Jakuck ul. Kirowa 8 677018 Jakuck[1] | |
Data powołania | 1870; 23 lutego 1993 (reaktywacja) | |
Data zamknięcia | 1937 (de facto) | |
Wyznanie | prawosławne | |
Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | |
Biskup diecezjalny | arcybiskup jakucki i leński Roman (Łukin) | |
Dane statystyczne (2016) | ||
Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
64 50 14 | |
Liczba dekanatów | 10 | |
Liczba parafii | 76 | |
Liczba klasztorów | 3 | |
Powierzchnia | 3 078 125 km² | |
Strona internetowa |

Eparchia powstała według różnych źródeł w 1869 lub w 1870 pod nazwą jakucka i wilujska[2]. Działała nieprzerwanie do 1937, gdy na skutek prześladowań radzieckich straciła praktycznie możliwość prowadzenia jakiejkolwiek aktywności duszpasterskiej. Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego powołał nowego ordynariusza eparchii dopiero w 1993. Wtedy również zmieniono jej nazwę na jakucka i leńska[2].
W 2016 eparchia dzieliła się na 10 dekanatów, w ramach których działało 76 parafii. W wymienionym roku na terenie eparchii funkcjonowało 145 cerkwi i kaplic[1]. Placówki duszpasterskie obsługiwało 64 kapłanów (w tym 14 zakonnych)[1]. W eparchii działały również 3 monastery: Przemienienia Pańskiego w Jakucku (męski), św. Andrzeja w Mirnym (męski) i Opieki Matki Bożej w Jakucku (żeński)[1].
Biskupi jakuccy[2]Edytuj
- Paweł (Popow), 1860–1866
- Piotr (Jekatierinowski), 1866–1867
- Dionizy (Chitrow), 1868–1883
- Jakub (Domski), 1884–1889
- Melecjusz (Jakimow), 1889–1896
- Nikodem (Prieobrażenski), 1896–1898
- Nikanor (Nadieżdin), 1898–1905
- Makary (Pawłow), 1905–1909
- Innocenty (Pustynski), 1909–1910 i ponownie do 1912
- Melecjusz (Zaborowski), 1912–1916
- Eutymiusz (Łapin), 1916–1920
- Sofroniusz (Ariefjew), 1920–1922
- Irynarch (Sinieokow-Andriejewski), 1923–1925
- Sofroniusz (Starkow), 1926
- Synezjusz (Zarubin), 1927–1928
- Serafin (Winogradow), 1929–1937 (?)[3]
- Herman (Moralin), 1993–2004
- Zosima (Dawydow), 2004–2010
- Eliasz (Bykow), 2010–2011
- Roman (Łukin), od 2011