Filipinomysz krótkoogonowa
Filipinomysz krótkoogonowa[3] (Apomys banahao) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący endemicznie w prowincji Quezon na Filipinach w wysokich partiach góry Banahaw.
| Apomys banahao | |||
| Heaney, Balete, Rickart, Alviola, M.R.M. Duya, M.V. Duya, Veluz, VandeVrede & Steppan, 2011 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek |
filipinomysz krótkoogonowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Taksonomia edytuj
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 2011 roku amerykańsko-filipiński zespół zoologów (Amerykanie – Lawrence R. Heaney, Eric A. Rickart, Lawren VandeVrede i Scott J. Steppan oraz Filipińczycy – Danilo S. Balete, Phillip A. Alviola, Mariano Roy M. Duya, Melizar V. Duya i M. Josefa Veluz) nadając mu nazwę Apomys (Megapomys) banahao[1]. Holotyp pochodził z barangayu Lalo (14°03′58,9″N 121°30′30,8″E/14,066350 121,508550), na wysokości 1465 m n.p.m., na górze Banahaw, w prowincji Quezon, na wyspie Luzon, w Filipinach[1][4]. Holotyp (o numerze 178501 FMNH) stanowi dorosły samiec schwytany w 9 maja 2006 roku przez Erica A. Rickarta i przechowywany jest w Muzeum Historii Naturalnej w Chicago[5].
Apomys brownorum należy do podrodzaju Megapomys[4]. A. banahao jest najbliżej spokrewniony z A. brownorum[4]. Na średnich wysokościach na górze Banahaw jest sampatryczny z A. magnus, a w szerszym zakresie wysokości z A. microdon i A. musculus[4]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[4].
Etymologia edytuj
Zasięg występowania edytuj
Filipinomysz krótkoogonowa jest znany tylko z góry Banahaw i sąsiedniej góry Banahaw de Lucban, na wyspie Luzon, należącej do Filipin; prawdopodobnie występuje również na sąsiedniej górze San Cristobal[4].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 125–154 mm, długość ogona 111–133 mm, długość ucha samic 22–24 mm, długość tylnej stopy 33–37 mm; masa ciała 71–92 g[7]. Filipinomysz krótkoogonowa wykazuje znaczne podobieństwo do filipinomyszy jasnej. Należy do mniejszych gatunków z podrodzaju Megapomys. Jest gryzoniem małej wielkości. Futro w części grzbietowej jest gęste, miękkie i długie o wybarwieniu ciemnobrązowym z nieco jaśniejszym odcieniem na bokach. W części brzusznej futro jest prawie białe[8].
Kariotyp edytuj
Garnitur chromosomowy filipinomyszy krótkoogonowej tworzą 24 pary (2n=48) chromosomów (Fn ≥54)[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Heaney i in. 2011 ↓, s. 28.
- ↑ R. Kennerley, Apomys banahao, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2022-02-24] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 264. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d e f C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 490. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c Heaney i in. 2011 ↓, s. 29.
- ↑ E.A. Mearns. Descriptions of new genera and species of mammals from the Philippine Islands. „Proceedings of the United States National Museum”. 28, s. 455, 1905. (ang.).
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 664. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ Heaney i in. 2011 ↓, s. 29–30.
Bibliografia edytuj
- L.R. Heaney, D.S. Balete, E.A. Rickart, P.A. Alviola, M.R.M. Duya, M.V. Duya, M.J. Veluz, L. VandeVrede & S.J. Steppan. Seven New Species and a New Subgenus of Forest Mice (Rodentia: Muridae: Apomys ) from Luzon Island. „Fieldiana Life and Earth Sciences”. 2, s. 1–60, 2011. Muzeum Historii Naturalnej w Chicago (Field Museum of Natural History). DOI: 10.3158/2158-5520-2.1.1. (ang.).