Filipinomysz

rodzaj gryzoni

Filipinomysz[3] (Apomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Filipinomysz
Apomys
Mearns, 1905[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – filipinomysz dżunglowa (A. gracilirostris)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Hydromyini

Rodzaj

filipinomysz

Typ nomenklatoryczny

Apomys hylocetes Mearns, 1905

Synonimy
Podrodzaje i gatunki

2 podrodzaje i 19 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Filipinach[4][5][6].

Morfologia

edytuj

Długość ciała (bez ogona) 71–179 mm, długość ogona 97–185 mm, długość ucha 14–27 mm, długość tylnej stopy 20–45 mm; masa ciała 16–140 g[5][7].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1905 roku amerykański ornitolog Edgar Alexander Mearns na łamach Proceedings of the United States National Museum[1]. Na gatunek typowy Mearns wyznaczył (oryginalne oznaczenie) filipinomysz podniebną (A. hylocoetes).

Etymologia

edytuj
  • Apomys: Apo, Mindanao, Filipiny; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[1].
  • Megapomys: gr. μεγας megas ‘wielki’; rodzaj Apomys Mearns, 1905[2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus datae Meyer, 1899.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą gatunki zgrupowane w dwóch podrodzajach[8][7][4][3]:

Przypisy

edytuj
  1. a b c E.A. Mearns. Descriptions of new genera and species of mammals from the Philippine Islands. „Proceedings of the United States National Museum”. 28, s. 455, 1905. (ang.). 
  2. a b L.R. Heaney, D.S. Balete, E.A. Rickart, P.A. Alviola, M.R.M. Duya, M.V. Duya, M.J. Veluz, L. VandeVrede & S.J. Steppan. Seven new species and a new subgenus of forest mice (Rodentia: Muridae: Apomys) from Luzon Island. „Fieldiana Life and Earth Sciences”. 2, s. 12, 2011. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 263–264. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 488–490. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 663–670. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Apomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-09].
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 314–315. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).