Filipinomysz podniebna

gatunek ssaka

Filipinomysz podniebna[7] (Apomys hylocoetes) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący endemicznie na Filipinach.

Filipinomysz podniebna
Apomys hylocoetes[1]
Mearns, 1905[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Hydromyini

Rodzaj

filipinomysz

Podrodzaj

Apomys

Gatunek

filipinomysz podniebna

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6]

Zasięg występowania

edytuj

Filipinomysz podniebna występuje endemicznie na wyspie Mindanao należącej do Filipin, gdzie zarejestrowano ją w kilku miejscach w paśmie górskim Kitanglad oraz na górze Apo; prawdopodobnie występuje też w pasmach Kamangkil-Lumut, które rozciągają się do prowincji Lanao del Sur[8].

Taksonomia

edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1905 roku amerykański ornitolog i przyrodnik polowy Edgar Alexander Mearns, nadając mu nazwę Apomys hylocoetes[2]. Holotyp pochodził z góry Apo, na wysokości 6000 ft (1829 m), w południowej części Mindanao, w Filipinach[9].

Apomys hylocoetes należy do podrodzaju Apomys[10][8]. Oryginalna pisownia hylocoetes pochodzi z greki i nie może być modyfikowana, dlatego powszechnie używana nazwa hylocetes została zmieniona na oryginalną[8]. Dowody molekularne sugerują, że A. hylocoetes wykazuje szczególne pokrewieństwo z A. insignis z Mindanao, A. camiguinensis z Camiguin oraz nieopisanymi gatunkami z Bohol, Leyte, Samar i Biliran[8]. Sekwencje mitochondrialne nie odróżniają A. hylocoetes od gatunku sympatrycznego A. insignis z gór Kitanglad, być może z powodu introgresji lub wychwytywania mitochondriów, ponieważ oba gatunki różnią się znacznie kariotypem (2n = 48 i FN = 56 dla hylocoetes oraz 2n = 36 i FN = 36 dla insignis); sympatryczność między oba gatunkami występuje również na górze Apo[8]. Taksonomia A. hylocoetes wymaga dokładniejszych badań[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[8].

Etymologia

edytuj
  • Apomys: Apo, Mindanao, Filipiny; μυς mus, μυος muos „mysz”[11].
  • hylocoetes: gr. ὑλη hulē „teren lesisty, las”[12]; οικητης oikētēs „mieszkaniec”, od οικεω oikeō „mieszkać”[13].

Morfologia

edytuj

Długość ciała (bez ogona) 111–115 mm, długość ogona 120–150 mm, długość ucha 18–22 mm, długość tylnej stopy 29–34 mm; masa ciała 33–45 g[10].

Ekologia

edytuj

Jest spotykana od 1900 do 2800 m n.p.m.[6][8] Przypuszczalnie zasięg jest większy[6].

Jest to gatunek wszystkożerny, rzadko spotykany w pierwotnych lasach górskich około 1900 m n.p.m., ale pospolity w pierwotnych lasach mglistych pomiędzy 2250 a 2800 m n.p.m. Występuje naturalnie także w środowisku zaburzonym przez osuwiska[6].

Populacja

edytuj

Filipinomysz podniebna jest uznawana za gatunek najmniejszej troski. Wylesianie nie dotyka jej ze względu na występowanie na dużych wysokościach. Grożą jej natomiast pożary. Występuje w obszarach chronionych[6].

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Apomys hylocoetes Mearns, 1905.

Przypisy

edytuj
  1. Apomys hylocoetes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Mearns 1905 ↓, s. 456.
  3. Mearns 1905 ↓, s. 458.
  4. A.J. Poole & V.S. Schantz. Catalog of the type specimens of mammals in the United States National Museum, including the Biological Surveys collection. „Bulletin”. 178, s. 441, 1942. (ang.). 
  5. G.G. Musser. Results of the Archbold Expeditions. No. 108. The definition of Apomys, a native rat of the Philippine Islands. „American Museum novitates”. 2746, s. 3, 1982. (ang.). 
  6. a b c d e L. Heaney, Apomys hylocetes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-02-08] (ang.).
  7. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 264. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  8. a b c d e f g h C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 488. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  9. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Apomys hylocetes. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-02-08].
  10. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 666. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  11. Mearns 1905 ↓, s. 455.
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 107.
  13. Jaeger 1944 ↓, s. 151.

Bibliografia

edytuj