Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1966
Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1966 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1965/1966 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 15 sierpnia 1966 roku na Stadionie im. 22 lipca w Poznaniu, pomiędzy Górnikiem Zabrze a Legią Warszawa. Trofeum po raz 4. wywalczyła Legia Warszawa, która uzyskała tym samym prawo gry w Pucharze Zdobywców Pucharów 1966/1967.
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Turniej | |||
| |||
| |||
| Po dogrywce. | |||
| Obiekt | |||
| Data | |||
| Sędzia | |||
Droga do finału
edytuj| Górnik Zabrze | Runda | Legia Warszawa | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Data | Przeciwnik | Wynik | Data | Przeciwnik | Wynik | |
| 06.03.1966 | Cracovia | 3:2 pd. | 1/16 finału | 21.11.1965 | Lechia Gdańsk | 2:0 |
| 13.03.1966 | Odra Opole | 5:1 | 1/8 finału | 13.03.1966 | ŁKS Łódź | 2:0 |
| 13.04.1966 | Śląsk Wrocław | 4:0 | Ćwierćfinał | 13.04.1966 | Szombierki Bytom | 1:0 |
| 25.05.1966 | Pogoń Szczecin | 3:1 | Półfinał | 25.05.1966 | Szombierki II Bytom | 2:1 |
Tło
edytujW finale rozgrywek zmierzyli się ze sobą Górnik Zabrze i Legia Warszawa. Faworytem meczu był Górnik Zabrze, który w sezonie 1965/1966 zdobył mistrzostwo Polski, natomiast drużyna przeciwna zakończyła rozgrywki ligowe na 6. miejscu.
Mecz
edytujPrzebieg meczu
edytujMecz odbył się 15 sierpnia 1966 roku, w Święto Wojska Polskiego na Stadionie im. 22 lipca w Poznaniu. Sędzia głównym spotkania był Marian Środecki. Obecny ma meczu był m.in.: przewodniczący GKKFiT, Włodzimierz Reczek[1]. Przed meczem odbyła się uroczystość zamknięcia Centralnej Spartakiady Wsi[2].
Nowy trener Górnika Zabrze, Géza Kalocsay zastosował ustawienie 4-3-3[1][2]. W 14. minucie zawodnik drużyny Wojskowych, Jacek Gmoch w starciu z zawodnikiem drużyny przeciwnej, Włodzimierzem Lubańskim na polu karnym dotyka piłkę ręką, jednak sędzia tego nie zauważa[2]. W 20. minucie zawodnicy Górnika Zabrze: Zygfryd Szołtysik i Jerzy Musiałek przeprowadzają piękną akcję, w wyniku której ten drugi ma okazję do zdobycia gola, jednak oddaje strzał z 5 metrów nad bramką[2]. W 22. minucie bramkarz drużyny Wojskowych, Władysław Grotyński obronił piękne strzały Włodzimierza Lubańskiego i Zygfryda Szołtysika[2]. W 24. minucie groźną akcję przeprowadza zawodnik drużyny Wojskowych, Janusz Żmijewski, jednak bramkarz drużyny przeciwnej, Jan Gomola broni jego strzał, a w 35. minucie Wiesław Korzeniowski przejmuje piłkę, po czym podaje do Lucjana Brychczego, który zdobywa gola na 1:0 dla drużyny Wojskowych[2].
W 57. minucie po dośrodkowaniu zawodnika Górnika Zabrze, Jana Kowalskiego Rainer Kuchta strzałem głową zdobywa gola wyrównującego na 1:1[2].
W 95. minucie zawodnicy drużyny Wojskowych: Lucjan Brychczy i Henryk Apostel przeprowadzają groźną akcję, jednak zawodnik drużyny przeciwnej, Edward Olszówka w ostatniej chwili wybija piłkę z linii bramkowej, a w 100. minucie niebezpieczny strzał oddaje Jerzy Woźniak, jednak Jan Gomola i Edward Olszówka ratują swoją drużynę przed utratą gola[2]. W 106. minucie Włodzimierz Lubański miał okazję do zdobycia gola, jednak strzela z kilku metrów nad poprzeczkę, ale w 120. minucie Lucjan Brychczy zdobywa gola dla drużyny Wojskowych, ustalając tym samym wynik na 2:1[2].
Szczegóły meczu
edytuj| 15 sierpnia 1966 17:00
|
Górnik Zabrze |
1:2 (Dogrywka) 0:1
|
Legia Warszawa |
Stadion im. 22 lipca, Poznań Widzów: 20 000 Sędzia:  Marian Środecki (Wrocław)
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Puchar Polski w piłce nożnej 1965/1966 Zwycięzcy |
|---|
| Legia Warszawa 4. Tytuł |
Po meczu
edytujTriumfatorem rozgrywek został po raz drugi z rzędu Górnik Zabrze. Chwilę po zakończeniu meczu członek Biura Politycznego, Ignacy Loga-Sowiński wręczył kapitanowi, Włodzimierzowi Lubańskiemu okazałe trofeum[3].
Przypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1966 w bazie Legia.Net