Finn Høffding

Finn Høffding
Imię i nazwisko	Niels Finn Høffding
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1899 ; Kopenhaga
Pochodzenie	duńskie
Data i miejsce śmierci	29 marca 1997 ; Frederiksberg
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog
	Odznaczenia

Niels Finn Høffding^[1]^[2]^[3] (ur. 10 marca 1899 w Kopenhadze^[1]^[2]^[3], zm. 29 marca 1997 we Frederiksbergu^[2]) – duński kompozytor i pedagog.

Życiorys

Uczył się w Kopenhadze u Knuda Jeppesena (harmonia i kontrapunkt) oraz Thomasa Lauba (kompozycja)^[1]^[2]^[3]. W latach 1922–1923 był uczniem Josepha Marxa w Wiedniu^[1]^[2]^[3]. Był współzałożycielem Københavns Folkesmusikskole (1931)^[1]^[3]. Od 1931 roku był wykładowcą Królewskiego Duńskiego Konserwatorium Muzycznego, w 1954 roku został jego dyrektorem^[1]^[3]. W 1955 roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia wycofał się całkowicie z życia publicznego^[1]. Dwukrotnie, w 1956 i 1958 roku, otrzymał nagrodę im. Carla Nielsena^[3]. Odznaczony duńskimi Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Kawalerskim I Stopnia Orderu Danebroga^[4].

Do grona jego uczniów należał Vagn Holmboe^[1].

Twórczość

Początkowo komponował w klasycyzującym stylu nawiązującym do twórczości Carla Nielsena^[1]. W późniejszych latach zaczął tworzyć dzieła o nieschematycznej architektonice, głównie fantazje orkiestrowe i utwory wokalno-instrumentalne^[1]. Był rzecznikiem odrodzenia zdominowanego przez wpływy niemieckie duńskiego życia muzycznego i pobudzenia rodzimej twórczości, komponował liczne utwory o przeznaczeniu pedagogicznym dla szkolnych zespołów orkiestrowych i chóralnych^[1].

Opublikował prace Harmonilære (Kopenhaga 1933), Den elementære Hørelære (Kopenhaga 1935) i Indførelse i Palestrinastil (Kopenhaga 1969)^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych)^[1]^[2]

Utwory orkiestrowe

4 symfonie (I „Sinfonia impetuosa” 1923, II „Il Canto de Liberato” na sopran, chór i orkiestrę 1924, III na 2 fortepiany i orkiestrę 1928, IV „Sinfonia concertante” na małą orkiestrę 1934)
Uwertura na małą orkiestrę (1930)
Koncert na obój i smyczki (1933)
Fanfare (1939)
4 fantazje symfoniczne (I „Evolution” 1939, II „Det er ganske vist” 1940, III „Vår-Höst” na baryton i orkiestrę 1944, IV „The Arsenal at Springfield” na 3 solistów, chór i orkiestrę 1953)
suita Fire Minespil (1944)
Majfest (1945)
Fantasia concertante (1965)

Utwory kameralne

2 kwartety smyczkowe (I 1920, II 1925)
2 kwintety na instrumenty dęte (I 1940, II 1954)
Dialoger na obój i klarnet (1927)
Sonata na obój i fortepian (1943)

Utwory wokalno-instrumentalne

Karlsvognen na głosy solowe, chór i orkiestrę (1924)
Nattergal om dagen na sopran i małą orkiestrę (1925)
Kammermusik na sopran, obój i fortepian (1927)
Ein Musikus wollt fröhlich sein na 3 głosy solowe i orkiestrę smyczkową (1931)
Das Eisenbahngleichnis na głosy solowe, fortepian i 3 saksofony (1934)
Fem svaner na głosy solowe, chór i orkiestrę (1937)
Christofer Columbus na baryton, chór męski i orkiestrę (1937)
Giodano Bruno na baryton, chór męski, instrumenty dęte i perkusję (1968)

Opery

Kejserens nye klæder (1926, wyst. Kopenhaga 1928)
Kilderejsen (1931, wyst. Kopenhaga 1942)
Pasteur (1935, wyst. Kopenhaga 1938)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 252. ISBN 83-224-0453-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1580. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 385–386. ISBN 0-674-37299-9.
↑ Kraks Blå Bog wyd. 1957 i wyd. 1974

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 252. ISBN 83-224-0453-0.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1580. ISBN 978-0-02-865528-4.

[harvard-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 385–386. ISBN 0-674-37299-9.

[4] Kraks Blå Bog wyd. 1957 i wyd. 1974

[1]

[2]

[3]

[4]