Flora Nordica
Flora Nordica – angielskojęzyczna seria wydawnicza, flora roślin naczyniowych znacznej części Europy Północnej.
Wiadomości ogólne
edytujCharakter serii wydawniczej
edytujFlora Nordica ma w założeniu być krytyczną (naukową) florą roślin naczyniowych Szwecji, Danii (w tym Wysp Owczych, ale bez Grenlandii), Norwegii (w tym Svalbardu), Finlandii i Islandii. Obszar ten określony jest w tekście angielskim skandynawskim słowem Norden, a w łacińskim tytule neologizmem nordicus[1].
Projekt został rozpoczęty w 1987 przez Królewską Szwedzką Akademię Nauk. W ramach przygotowań do wydania flory wykonuje się liczne wstępne prace naukowe, publikowane pod zbiorczym nadtytułem Flora Nordica notes[2][3][4].
Standardowy opis gatunku w tym dziele obejmuje nazwę naukową, nazwy w językach skandynawskich, opis morfologiczny, szczegółowe dane na temat rozmieszczenia geograficznego (z dokładnością do prowincji), a także wiadomości na temat biologii i zmienności[5]. Podano także szczegóły dotyczące typów, o ile pochodzą z obszaru objętego florą[6]. Recenzje zgodnie podkreślają wysoki poziom naukowy i elegancką szatę graficzną tego wydawnictwa[6][7][8].
Kwestie taksonomiczne
edytujPierwotne estymacje mówiły, że flora tego obszaru to około 4600 gatunków roślin[9], ale liczba ta nie obejmuje mikrogatunków apomiktycznych, konsekwentnie (według zasad tzw. szkoły skandynawskiej) wyróżnianych w randze gatunków, których liczbę estymuje się na około 1000 w obrębie rodzaju Taraxacum (mniszek) i około 5000 w obrębie rodzaju Hieracium (jastrzębiec)[10]. Z obszaru objętego florą opisano 605 gatunków z grupy jaskrów różnolistnych, które są wyliczone w drugim tomie dzieła, natomiast nie przedstawiono tam klucza do oznaczania ze względu na to, iż grupa ta w wielu częściach Skandynawii jest jeszcze nieopracowana[5].
Przykładem szczegółowości flory jest rozdział dotyczący wierzb (Salix), gdzie na 72 stronach opisano 36 gatunków rodzimych, a ponadto 8 gatunków zawlekanych oraz 105 mieszańców międzygatunkowych[9][1]. Opracowanie wiesiołków (Oenothera), którego współautorem jest Krzysztof Rostański, obejmuje 12 gatunków rodzimych oraz kilkanaście zawlekanych i mieszańców[11][4].
Podział na tomy
edytujDotychczas (2024) wydano następujące tomy:
- General volume (2004)[10]
- 1: Lycopodiaceae – Polygonaceae (2000)[9]
- 2: Chenopodiaceae – Fumariaceae (2001)[5]
- 6: Thymeleaceae – Apiaceae (2010)[11]
Kolejność rodzin w całej Florze jest zbliżona do układu Flora Europaea, odpowiadającego mniej więcej systemowi Englera[1]. Całość wydawnictwa planowana jest na 15 tomów[12].
Linki zewnętrzne
edytuj- Flora Nordica [strona domowa projektu, Uniwersytet Helsiński]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Ib Friis, Jonsell, B. (Editor‐in‐Chief): 2000. Lycopodiaceae — Polygonaceae., „Nordic Journal of Botany”, 20 (2), 2000, s. 172–172, DOI: 10.1111/j.1756-1051.2000.tb01562.x, ISSN 0107-055X [dostęp 2024-06-11] (ang.).
- ↑ Mikko Piirainen, Flora Nordica notes. 1. Salicornia (Chenopodiaceae) in northern Europe: Typification and taxonomic notes, „Annales Botanici Fennici”, 28 (1), 1991, s. 81–85, ISSN 0003-3847, JSTOR: 23725350.
- ↑ Bengt Jonsell, C.E. Jarvis, Lectotypification of Linnaean names for Flora Nordica (Brassicaceae ‐ Apiaceae), „Nordic Journal of Botany”, 22 (1), 2002, s. 67–86, DOI: 10.1111/j.1756-1051.2002.tb01625.x, ISSN 0107-055X [dostęp 2024-06-11] (ang.).
- ↑ a b Krzysztof Rostański, Three new species of Oenothera from the Nordic countries. Flora Nordica Notes 32, „Annales Botanici Fennici”, 44, 2007, s. 393–396.
- ↑ a b c Bengt Jonsell, Flora Nordica. Volume 2, Chenopodiaceae to Fumariaceae, Stockholm: The Bergius Foundation, The Royal Swedish Academy of Sciences, 2001, xv+430.
- ↑ a b Anonymous, Book review: Jonsell, B. (ed.) Flora Nordica 1. Lycopodiaceae – Polygonaceae. Flora Nordica 2. Chenopodiaceae – Fumariaceae. Flora Nordica. General Volume. The Bergius Foundation, The Royal Swedish Academy of Sciences, Stockholm, „Biologia”, 60 (1), Bratislava 2005, s. 23–24.
- ↑ A.O. Chater, Book reviews: Flora Nordica. Volume I. Edited by B. Jonsell. Pp. xxii + 344. The Bergius Foundation, the Royal Swedish Academy of Sciences, Stockholm. 2000., „Watsonia”, 23, 2001, s. 456–457.
- ↑ Botanical Electronic News - BEN #277 [online], www.ou.edu [dostęp 2024-06-11].
- ↑ a b c Bengt Jonsell (red.), Flora Nordica. Volume 1, Lycopodiaceae to Polygonaceae, Stockholm: The Bergius Foundation, The Royal Swedish Academy of Sciences, 2000, xxii+344, ISBN 91-7190-033-0.
- ↑ a b Bengt Jonsell (red.), Flora Nordica. General Volume, Stockholm: The Bergius Foundation, The Royal Swedish Academy of Sciences, 2004, ix+274, ISBN 91-7190-042X.
- ↑ a b Bengt Jonsell, Thomas Karlsson, Flora Nordica. Volume 6, Thymeleaceae to Apiaceae, Stockholm: The Swedish Museum of Natural History, 2010, xiii+298, ISBN 978-91-86510-61-9.
- ↑ Flora Nordica [online], University of Helsinki [dostęp 2024-06-11] (ang.).