Fontanna w Ogrodzie Saskim

Fontanna w Ogrodzie Saskim – fontanna znajdująca się w Ogrodzie Saskim w Warszawie. Została zaprojektowana przez Henryka Marconiego.

Fontanna w Ogrodzie Saskim
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Architekt

Henryk Marconi

Ważniejsze przebudowy

m.in. 1903 r., 1930 r., 1950 r., 2006 r.

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Fontanna w Ogrodzie Saskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Fontanna w Ogrodzie Saskim”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fontanna w Ogrodzie Saskim”
Ziemia52°14′26,83″N 21°00′36,80″E/52,240786 21,010222

Fontanna powstała w 1855 w związku z budową w mieście pierwszej sieci wodociągowej (tzw. wodociągu Marconiego).

Fontanna składa się z wielkiej patery, odlanej z żeliwa w Rządowej Fabryce Machin na Solcu oraz z misy, na której widnieją płaskorzeźby w postaci głów. Całość stoi w dwóch kamiennych wannach, z których zewnętrzna jest nieco niższa i to na jej krawędzi umieszczono cztery cynkowe delfiny wyrzucające wodę ku środkowi fontanny. Delfiny według projektu Hermana Fritscha wykonano w warszawskiej fabryce Karola Juliusza Mintera[1]. Przy fontannie ustawiono zegar słoneczny z fundacji Antoniego Magiera[2].

Wodotrysk w swej historii przechodził małe zmiany. Pierwszy raz, w 1903 r. wymieniono część instalacji wodnej. W latach 30. XX wieku przeprowadzono renowację, z kolei powojenny remont ukończono w 1950 r.

W 2006 po raz pierwszy przeprowadzono duży remont fontanny, który trwał 9 miesięcy. Została ona wykopana, osuszona, naprawiono jej uszkodzone elementy i zaizolowano nieszczelności. Znajdują się w niej nowoczesne urządzenia sterujące fontanną. Wodotrysk został rozebrany aż do ziemi, a następnie odbudowany. Ważąca 7 ton misa składa się z 18 elementów. Została rozłożona na kawałki i przewieziona do pracowni konserwatorskiej. Została oczyszczona metodą piaskowania i pokryta cienką warstwą cynku z aluminium, a następnie pomalowana farbą w kolorze kremowym.

Przypisy

edytuj
  1. Małgorzata Dubrowska, Andrzej Sołtan: Brązownictwo warszawskie w XIX i XX wieku. Od Norblina do Łopieńskich. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 1999, s. 76. ISBN 83-7181-084-9.
  2. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 568. ISBN 83-01-08836-2.

Bibliografia

edytuj
  • Rafał Bielski, Było takie miasto, Agencja Wydawnicza VEDA, Warszawa, 2008, ISBN 83-60205-07-8
  • Robert Marcinkowski, Ilustrowany Atlas Dawnej Warszawy, Dangea, Warszawa, 2004, ISBN 83-919948-1-3

Linki zewnętrzne

edytuj