Francis Spellman
Francis Joseph Spellman (ur. 4 maja 1889 we Whitman, zm. 2 grudnia 1967 w Nowym Jorku) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Nowego Jorku (1939–1967) i kardynał.
| |||
kardynał prezbiter | |||
![]() | |||
| |||
Kraj działania | ![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 4 maja 1889 Whitman | ||
Data i miejsce śmierci | 2 grudnia 1967 Nowy Jork | ||
Miejsce pochówku | Katedra św. Patryka w Nowym Jorku | ||
arcybiskup Nowego Jorku | |||
Okres sprawowania | 1939 - 1967 | ||
Wyznanie | katolickie | ||
Kościół | rzymskokatolicki | ||
Prezbiterat | 14 maja 1916 | ||
Nominacja biskupia | 30 lipca 1932 tytularny biskup Sila Biskup pomocniczy Bostonu | ||
Sakra biskupia | 8 września 1932 | ||
Kreacja kardynalska | 18 lutego 1946 Pius XII | ||
Kościół tytularny | Ss. Ioannis et Pauli |
ŻyciorysEdytuj
Przyszedł na świat w rodzinie Williama Spellmana i Ellen Conway. Jego ojciec prowadził sklep spożywczy, a Francis już od najmłodszych lat służył w miejscowym kościele jako ministrant. Ukończył Fordham College w Nowym Jorku, a także studia w Rzymie, gdzie 14 maja 1916 otrzymał święcenia kapłańskie. Powrócił do rodzinnej archidiecezji Boston, gdzie pracował w parafiach, został nawet wicekanclerzem kurii biskupiej. 30 lipca 1932 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego Bostonu, a sakrę biskupią otrzymał w Bazylice Św. Piotra 8 września tego samego roku z rąk bliskiego przyjaciela – Eugenia Pacellego, przyszłego papieża Piusa XII. Tę przyjaźń było też widać w późniejszych latach. 15 kwietnia 1939 awansował na urząd arcybiskupa Nowego Jorku. Kapelusz kardynalski otrzymał na pierwszym konsystorzu Piusa XII w lutym 1946 r. Co ciekawe, otrzymał ten sam kościół tytularny, który posiadał Eugenio Pacelli, zanim został papieżem.
W latach II wojny światowej był pośrednikiem w rozmowach między papieżem a prezydentem USA Franklinem D. Rooseveltem. Po wojnie prężnie rozwijał życie katolickie w swej archidiecezji, organizując sieć szkół parafialnych, a także dał się poznać jako zdecydowany przeciwnik komunizmu. Brał udział w Soborze watykańskim II, gdzie zasiadał w ławie prezydenckiej. Zmarł niedługo po zakończeniu soboru, w grudniu 1967 r. w wieku 78 lat.
BibliografiaEdytuj
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)
- Francis Spellman w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)