Franciszek Czerny-Szwarzenberg
Franciszek Szwarzenberg z Witowic Czerny herbu Nowina (ur. w początkach XVIII wieku - zm. 1764) – starosta parnawski i łowicki, od 1739 r. kasztelan oświęcimski, w latach 1746–1760 kasztelan wojnicki.
 Herb Nowina | |
| Rodzina |
Szwarcenberg Czerny |
|---|---|
| Data urodzenia |
początek XVIII wieku |
| Data i miejsce śmierci |
1764 |
| Ojciec |
Michał Stanisław Czerny |
| Matka |
Jadwiga Dembińska |
| Żona |
Teresa Nielepiec, zm. 1730 |
| Dzieci |
Józef Szwarcenberg Czerny |
| Odznaczenia | |
| |
W roku 1750 odznaczony Orderem Orła Białego. Od 1720 roku właściciel klucza andrychowskiego. Fundator licznych kościołów w okolicy Andrychowa, w tym w Inwałdzie (1747–1750), Czańcu (1764) i Porębie Żegoty (1762)[1]. Właściciel dworu w Czańcu i autor jego rozbudowy. Zapisał się w kronikach jako dobry gospodarz swojego majątku - wspierał rozwój rzemiosła tkackiego w Andrychowie osiedlając tam rzemieślników z Belgii, Saksonii i Śląska, dążył do przyznania ziemi chłopom nadając ją im na własność. Zwalniał poddanych z obciążeń podatkowych. W kościele w Alwerni znajduje się epitafium poświęcone jego pamięci.
Jako deputat i poseł księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm elekcyjny podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[2]. Był elektorem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[3]. Był posłem księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm 1738 roku[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 51.
- ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 46.
- ↑ Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 36.
- ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 469.
Bibliografia edytuj
- Marian Kornecki: Sztuka Sakralna. Kraków: Zarząd Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych w Krakowie, 1993.