Wikipedia

Franciszek Kopeczny

Franciszek Kopeczny[a] (ur. 19 maja 1875 w Dobrej, zm. 6 września 1971) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Franciszek Kopeczny
Franz Kopetschny
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1875
Dobra

Data śmierci

6 września 1971

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Inowrocław

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Życiorys edytuj

Urodził się 19 maja 1875 w Dobrej, w ówczesnym powiecie limanowskim Królestwa Galicji i Lodomerii[3][4][b]. Ukończył cztery klasy szkoły realnej w Krakowie, a następnie Szkołę Kadetów Piechoty w Łobzowie[6].

Jesienią 1893 rozpoczął zawodową służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Czeskiego Pułku Piechoty Nr 92 w Terezinie[7]. Od 1 listopada 1894 do maja 1895 był przydzielony z macierzystego pułku do Bośniacko-Hercegowińskiego Pułku Piechoty Nr 4 w Wiedniu[8][6]. Następnie pełnił służbę w 2. batalionie Czeskiego Pułku Piechoty Nr 92, który był detaszowany w Czarnogórze na stanowiskach: dowódcy fortu, oficera gospodarczego szpitala wojskowego w Hercegu Novim (wł. Castelnuovo) oraz oficera sztabu twierdzy i portu wojennego w Kotorze (wł. Cattaro)[6]. 1 marca 1900 został przydzielony z macierzystego pułku do Korpusu Żandarmerii dla Bośni i Hercegowiny na stanowisko komendanta plutonu w Derventa[6][9]. W następnym roku został przeniesiony na stanowisko komendanta plutonu w Goražde[10], a w 1903 komendanta plutonu w Trebinje[11]. W 1907 został przeniesiony do Bośniacko-Hercegowińskiego Pułku Piechoty Nr 3 w Budapeszcie[12], dwa lata później do Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 39 w miejscowości Brod nad Sawą[13], a w 1912 do Węgierskiego (slawońskiego) Pułku Piechoty Nr 78 w Osijeku[14]. W szeregach tego oddziału wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913)[15], a następnie walczył podczas I wojny światowej[16][17][18]. 21 lipca 1915 dostał się do rosyjskiej niewoli[19]. Przebywał w Łukojanowie, w ówczesnej guberni niżnonowogrodzkiej[3]. W marcu 1918 wrócił z niewoli[19]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadeta-zastępcy oficera (ze starszeństwem z 1 września 1893)[1], porucznika (1 maja 1895)[20], nadporucznika (1 listopada 1898)[21] i kapitana (1 maja 1909)[22].

Od 20 stycznia 1919 został przydzielony do pełnomocnika wojskowego Państwa Polskiego w Wiedniu[23]. 7 maja 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austriacko-węgierskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika ze starszeństwem z 1 maja 1918[24][25]. 11 czerwca 1920 jako oficer Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[26].

27 listopada 1920 został przyjęty do Żandarmerii Wojskowej, a 16 grudnia tego roku mianowany dowódcą 1 Dywizjonu Żandarmerii w Warszawie[27]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 3. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[28]. 2 października 1923 został przydzielony z Centralnej Szkoły Żandarmerii w Grudziądzu do 1 Dywizjonu Żandarmerii na stanowisko dowódcy dywizjonu[29]. W lipcu 1926 został przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii do korpusu oficerów piechoty, wcielony do 59 Pułku Piechoty w Inowrocławiu z równoczesnym przydziałem do Powiatowej Komendy Uzupełnień Inowrocław na stanowisko komendanta[30]. We wrześniu tego roku został przeniesiony służbowo do PKU Warszawa Miasto III na okres 6 miesięcy[31]. Z dniem 1 marca 1927 został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia tego roku został przeniesiony w stan spoczynku[32]. Mieszkał w Warszawie[33]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[34].

Zmarł 6 września 1971. Spoczywa razem z żoną Stanisławą z Ostrowskich (1885–1970) na Cmentarzu Komunalnym w Bochni przy ul. Orackiej (sektor III-3-13)[35].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ W ewidencji cesarskiej i królewskiej Armii figurował jako „Franz Kopetschny”[1][2].
  2. ↑ Administratorem dóbr Dobra był Jerzy Kopetschny, a leśniczym w Dobrej – Edward Kopetschny. Obaj w 1882 byli czynnymi członkami Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego[5].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Schematismus 1894 ↓, s. 270.
  2. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 113, 717.
  3. ↑ a b Lista strat nr 534. c. i k. Ministerstwo Wojny, 1917-03-10, s. 3.
  4. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-07-28].
  5. ↑ Szczerbowski 1907 ↓, s. 199.
  6. ↑ a b c d Suliński 2015 ↓, s. 115.
  7. ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 513.
  8. ↑ Schematismus 1895 ↓, s. 244, 489, 569.
  9. ↑ Schematismus 1901 ↓, s. 276, 578, 971.
  10. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 272, 584, 980.
  11. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 268, 584, 982.
  12. ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 274, 676.
  13. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 534.
  14. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 658.
  15. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 534.
  16. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 423.
  17. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 564.
  18. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 717.
  19. ↑ a b c Suliński 2015 ↓, s. 116.
  20. ↑ Schematismus 1896 ↓, s. 250.
  21. ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 268.
  22. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 285.
  23. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. ↓, nr 54 z 1919, poz. 1688.
  24. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. ↓, nr 53 z 1919, poz. 1649.
  25. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. ↓, nr 83 z 1919, sprostowania.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920, s. 497, jako Franciszek Kopeczny-Kopetschny.
  27. ↑ Mianowania. „Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa”. 5, s. 1, 1921-01-09. Warszawa. .
  28. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 291.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 66 z 16 października 1923, s. 709.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 14 lipca 1926, s. 213.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 24 września 1926, s. 317.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927, s. 38, 44.
  33. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 884.
  34. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323, 842.
  35. ↑ Ś.p. Franciszek Kopeczny. Bocheńskie Zakłady Usług Komunalnych Sp. z o. o. [dostęp 2021-06-10].
  36. ↑ M.P. z 1925 r. nr 241, poz. 989.
  37. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 114 z 28 października 1925, s. 613.
  38. ↑ Schematismus 1900 ↓, s. 552.
  39. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 694.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Rozkazów Wojskowych. Wojskowa Biblioteka Cyfrowa „Zbrojownia”. [dostęp 2018-12-13].
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Ignacy Szczerbowski: Pamiętnik dwudziestopięcioletniej Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego 1882–1907. Lwów: Nakładem Prezesa Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, 1907.
  • Jan Suliński: Żandarmeria DOK I – Warszawa w latach 1918–1944. Mińsk Mazowiecki: Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, 2015. ISBN 978-83-63700-18-8.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciszek_Kopeczny&oldid=69909407”