Frode Estil

norweski biegacz narciarski

Frode Estil (ur. 31 maja 1972 w Sørli) – norweski biegacz narciarski, czterokrotny medalista olimpijski, dziewięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Frode Estil
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1972
Sørli

Klub

Lierne IL

Debiut w PŚ

8.01 1995, Östersund
(50. miejsce - 30 km)

Pierwsze punkty w PŚ

4.02 1996, Reit im Winkl
(9. miejsce - Sprint)

Pierwsze podium w PŚ

8.03 1998, Lahti
(3. miejsce - 30 km)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

18.12 1999, Davos (30 km)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Salt Lake City 2002 20 km łączony
złoto Salt Lake City 2002 Sztafeta
srebro Salt Lake City 2002 15 km
srebro Turyn 2006 30 km łączony
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 2001 Sztafeta
złoto Val di Fiemme 2003 Sztafeta
złoto Oberstdorf 2005 50 km
złoto Oberstdorf 2005 Sztafeta
srebro Lahti 2001 30 km
srebro Sapporo 2007 50 km
brąz Val di Fiemme 2003 15 km
brąz Val di Fiemme 2003 30 km
brąz Oberstdorf 2005 30 km łączony
Puchar Świata (dystanse)
3. miejsce
2003/2004
Inne nagrody
złoto Medal Holmenkollen
2007
Zakończenie kariery: 2008 r.

Kariera edytuj

Jego debiut olimpijski nastąpił dopiero w 2002 r., w wieku blisko trzydziestu lat, podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City. Był to debiut bardzo udany, bowiem w czterech startach na tych igrzyskach Estil wywalczył trzy medale: złote w biegu łączony na 20 km i w sztafecie 4x10 km (razem z Thomasem Alsgaardem, Kristenem Skjeldalem i Andersem Auklandem) oraz srebrny w biegu na 15 km techniką klasyczną, w którym uległ tylko Andrusowi Veerpalu z Estonii. Swój trzeci medal olimpijski zdobył cztery lata później na igrzyskach olimpijskich w Turynie, gdzie zajął drugie miejsce w biegu łączonym na 30 km przegrywając tylko z Rosjaninem Jewgienijem Diemientjewem.

Na mistrzostwach świata po raz pierwszy wystartował w 1999 r. podczas mistrzostw świata w Ramsau, gdzie zajął 8. miejsce w biegu na 50 km techniką klasyczną. Dwa lata później, na mistrzostwach świata w Lahti Estil zdobył wraz z Odd-Bjørnem Hjelmesetem, Alsgaardem i Torem Arne Hetlandem złoty medal w sztafecie 4x10 km. Ponadto na tych samych mistrzostwach zdobył też srebrny medal w biegu na 30 km techniką klasyczną przegrywając tylko z Andrusem Veerpalu. Z mistrzostw świata w Val di Fiemme przywiózł trzy medale: brązowe w biegach na 15 oraz 30 km stylem klasycznym oraz ponownie złoty w sztafecie, w której oprócz niego biegli także Alsgaard, Aukland i Tore Ruud Hofstad. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie Estil osiągnął najlepsze wyniki zdobywając złote medale w sztafecie z Hofstadem, Larsem Bergerem i Hjelmesetem oraz w biegu na 50 km stylem klasycznym. Na tych samych mistrzostwach zdobył też brązowy medal w biegu łączonym na 30 km. Ostatni medal w karierze wywalczył podczas mistrzostw świata w Sapporo zajmując drugie miejsce w biegu na 50 km techniką klasyczną.

W Pucharze Świata startował w latach 1996-2007. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2001/2002, kiedy to zajął 5. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2003/2004 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji biegów dystansowych.

W 2007 r. za swoje osiągnięcia sportowe został nagrodzony medalem Holmenkollen wraz ze szwajcarskim skoczkiem narciarskim Simonem Ammannem, norweskim biegaczem Odd-Bjørnem Hjelmesetem, królem Norwegii Haraldem V oraz królową Norwegii Sonją. W 2008 r. zakończył karierę.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
2.  15 lutego 2002   Salt Lake City 15 km st. klasycznym 37:07,4 +36,0   Andrus Veerpalu
1.  14 lutego 2002   Salt Lake City 2x10 km łączony 49:48,9 - -
1.  17 lutego 2002   Salt Lake City Sztafeta 4x10 km[1] 1:32:45,5 - -
9. 23 lutego 2002   Salt Lake City 50 km st. klasycznym 2:06:20,8 +4:24,0   Michaił Iwanow
2.  12 lutego 2006   Turyn 2x15 km łączony 1:17:00,8 +0,6   Jewgienij Diemientjew
16. 17 lutego 2006   Turyn 15 km st. klasycznym 38:01,3 +1:38,3   Andrus Veerpalu
5. 19 lutego 2006   Turyn Sztafeta 4x10 km[2] 1:43:45,7 +1:10,6   Włochy
28. 26 lutego 2006   Turyn 50 km st. dowolnym 2:06:11,8 +54,3   Giorgio Di Centa

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
8. 28 lutego 1999   Ramsau 50 km stylem klasycznym 24:19,2 +3:35,6   Mika Myllylä
6. 15 lutego 2001   Lahti 15 km stylem klasycznym 39:26,0 +55,1   Per Elofsson
2.  19 lutego 2001   Lahti 30 km stylem klasycznym 1:14:17,9 +0,2   Andrus Veerpalu
1.  22 lutego 2001   Lahti Sztafeta 4x10 km[3] 1:36:42,5 - -
3.  19 lutego 2003   Val di Fiemme 30 km stylem klasycznym 1:12:29,3 +1,1   Thomas Alsgaard
3.  21 lutego 2003   Val di Fiemme 15 km stylem klasycznym 35:47,5 +8,5   Axel Teichmann
12. 23 lutego 2003   Val di Fiemme 2x10 km łączony 47:42,3 +5,1   Per Elofsson
1.  25 lutego 2003   Val di Fiemme Sztafeta 4x10 km[4] 1:31:56,4 - -
29. 1 marca 2003   Val di Fiemme 50 km stylem dowolnym 1:54:25,3 +3:15,9   Martin Koukal
3.  20 lutego 2005   Oberstdorf 2x15 km łączony 1:19:20,5 +0,8   Vincent Vittoz
1.  24 lutego 2005   Oberstdorf Sztafeta 4x10 km[5] 1:39:04,4 - -
1.  27 lutego 2005   Oberstdorf 50 km stylem klasycznym 2:30:10,1 - -
17. 24 lutego 2007   Sapporo 2x15 km łączony 1:11:35,8 +28,5   Axel Teichmann
14. 24 lutego 2007   Sapporo 15 km stylem dowolnym 35:50,0 +46,4   Lars Berger
2.  4 marca 2007   Sapporo 50 km stylem klasycznym 2:20:12,6 +0,4   Odd-Bjørn Hjelmeset

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu
1. 18 grudnia 1999   Davos 30 km st. klasycznym 1:16:30.8 h
2. 14 grudnia 2002   Cogne 30 km st. klasycznym (bieg masowy) 1:22:34.6 h
3. 10 stycznia 2004   Otepää 30 km st. klasycznym (bieg masowy) 1:15:18.1 h
4. 7 marca 2004   Lahti 15 km st. klasycznym 38:12.0 min

Miejsca na podium edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Pozycja Strata Zwycięzca
1. 8 marca 1998   Lahti 30 km st. klasycznym 1:17:36.2 h +1:30.0 min 3 Władimir Smirnow
2. 7 marca 1999   Lahti 15 km st. klasycznym 39:01.2 min +12.5 s 3 Bjørn Dæhlie
3. 18 grudnia 1999   Davos 30 km st. klasycznym 1:16:30.8 h - 1
4. 17 marca 2000   Bormio 10 km st. klasycznym 26:09.1 min +14.6 s 3 Erling Jevne
5. 10 marca 2001   Oslo 50 km st. klasycznym 2:23:23.1 h +1:12.8 min 3 Per Elofsson
6. 17 marca 2001   Falun 15 km st. klasycznym 38:24.1 min +15.4 s 2 Michaił Iwanow
7. 24 listopada 2001   Kuopio 15 km st. klasycznym 39:28.3 min +33.3 s 3 Anders Aukland
8. 8 grudnia 2001   Cogne 10 km st. klasycznym 23:34.9 min +16.3 s 3 Anders Aukland
9. 23 marca 2002   Lillehammer 58 km st. klasycznym (bieg masowy) 2:24:47.9 h +39.2 s 3 Thomas Alsgaard
10. 14 grudnia 2002   Cogne 30 km st. klasycznym (bieg masowy) 1:22:34.6 h - 1 ex aequo Thomas Alsgaard
11. 25 stycznia 2003   Oberhof 15 km st. klasycznym (bieg masowy) 39:11.5 min +7.5 s 3 Mathias Fredriksson
12. 15 lutego 2003   Asiago 10 km st. klasycznym 24:45.8 min +24.5 s 2 Andrus Veerpalu
13. 22 marca 2003   Falun 2x10 km bieg łączony 57:34.1 min +17.1 s 2 Mathias Fredriksson
14. 10 stycznia 2004   Otepää 30 km st. klasycznym (bieg masowy) 1:15:18.1 h - 1
15. 17 stycznia 2004   Nové Město 15 km st. klasycznym 42:49.4 min +21.8 s 2 Andrus Veerpalu
16. 7 marca 2004   Lahti 15 km st. klasycznym 38:12.0 min - 1
17. 8 stycznia 2005   Otepää 15 km st. klasycznym 37:59.4 min +42.3 s 2 Andrus Veerpalu
18. 17 grudnia 2005   Canmore 30 km st. klasycznym (bieg masowy) 1:18:11.4 h +0.5 s 2 Tobias Angerer
19. 27 stycznia 2007   Otepää 15 km st. klasycznym 41:13.4 min +6.4 s 2 Axel Teichmann
20. 17 marca 2007   Oslo 50 km st. klasycznym 2:17:53.8 h +31.8 s 3 Odd-Bjørn Hjelmeset

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Skład drużyny: Anders Aukland, Frode Estil, Kristen Skjeldal, Thomas Alsgaard
  2. Skład drużyny: Jens Arne Svartedal, Odd-Bjørn Hjelmeset, Frode Estil, Tore Ruud Hofstad
  3. Skład drużyny: Frode Estil, Odd-Bjørn Hjelmeset, Thomas Alsgaard, Tor Arne Hetland
  4. Skład drużyny: Anders Aukland, Frode Estil, Tore Ruud Hofstad, Thomas Alsgaard
  5. Skład drużyny: Odd-Bjørn Hjelmeset, Frode Estil, Lars Berger, Tore Ruud Hofstad