Góropatwa chińska
Góropatwa chińska[4] (Alectoris magna) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje Azję. Osiadły.
| Alectoris magna[1] | |||
| (Przevalski, 1876) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
góropatwa chińska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Systematyka edytuj
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki A. magna[5]:
- A. magna magna – północne i północno-wschodnie Qinghai.
- A. magna lanzhouensis – Lanzhou Basin, środkowe Gansu.
Charakterystyka edytuj
Cechy charakterystyczne to bardzo wąska, rdzawobrązowa obroża, po wewnętrznej stronie ciemniejsza, aż do czarnej. Od podobnie ubarwionej góropatwy skalnej i azjatyckiej można ją odróżnić także po jaśniejszej, szarożółtej, a nie brązowej tęczówce.
Morfologia edytuj
Wygląd zewnętrzny: Obie płci ubarwione jednakowo, ale samica nieznacznie mniejsza od samca.
Rozmiary: długość ciała: 38 cm
Masa ciała: samce 445–710 g, samice 442–615 g.
Występowanie edytuj
Środowisko edytuj
Skaliste, pokryte trawą i niskimi krzewami wzgórza i doliny, 1300–4000 m n.p.m.
Zasięg występowania edytuj
Pożywienie edytuj
Dorosłe żywią się nasionami, kłączami, bulwami i pędami roślin, uzupełniając dietę owadami. Młode jedzą przede wszystkim owady i zielone części roślin.
Rozród edytuj
Dobieranie w pary: od końca marca do połowy kwietnia.
Gniazdo: zakłada na ziemi, w ukryciu. Jest to zagłębienie w ziemi wyściełane materiałem roślinnym.
Okres lęgów: jaja składa od maja.
Jaja: 7–20, najczęściej 12.
Wysiadywanie: 22–24 dni, wysiaduje wyłącznie samica.
Opieka nad pisklętami: Oboje rodzice wodzą pisklęta. Grupy rodzinne utrzymują się aż do kolejnego sezonu lęgowego.
Status, zagrożenie i ochrona edytuj
Pomimo niezbyt rozległego zasięgu występowania i lekko spadkowej tendencji liczebności populacji jest to gatunek pospolity, status według kryteriów Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych IUCN: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern).
Problemem mogą być polowania, które mogą prowadzić do wymarcia niektórych lokalnych populacji.
Znaczenie dla człowieka edytuj
Ptak łowny.
Przypisy edytuj
- ↑ Alectoris magna, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Przevalski's Partridge (Alectoris magna). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ Alectoris magna, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-28].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-28]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 485. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia i nagrania głosów. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).