Gansu (wymowa; chiń. upr. 甘肃; chiń. trad. 甘肅; pinyin Gānsù; Wade-Giles Kan-su) – północno-zachodnia prowincja ChRL. Znajduje się pomiędzy prowincją Qinghai, regionem autonomicznym Mongolia Wewnętrzna i płaskowyżem Huangtu. Od północy graniczy z Mongolią. Jej południową część przecina Rzeka Żółta. Populacja Gansu wynosi 25 mln (2020), w tym – największy w Chinach odsetek mniejszości Hui. Stolica, Lanzhou, znajduje się w południowo-zachodniej części prownicji.

Prowincja Gansu
prowincja
ilustracja
Państwo

 ChRL

Stolica

Lanzhou

Kod ISO 3166-2

CN-62

Gubernator

Ren Zhenhe[1]

Powierzchnia

453 700 km²[2]

Populacja (2020)
• liczba ludności


25 019 831[3]

• gęstość

55 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prefektur

14

Liczba powiatów

86

Liczba gmin

1344

Położenie na mapie Chin
Położenie na mapie
Strona internetowa

Geografia edytuj

Południowo-wschodnia część prowincji obejmuje zewnętrzne rejony Wyżyny Tybetańskiej i część gór Qin Ling. Jest to silnie rozcięte dolinami rzek pogórze z najwyższymi szczytami przekraczającymi 5000 m n.p.m. Klimat tylko po południowej stronie gór Qin Ling jest zbliżony do podzwrotnikowego; tam też tylko występują lasy. Po północnej stronie gór panuje klimat suchy i silnie kontynentalny. Wysunięty na wschód kraniec prowincji wchodzi w obręb Wyżyny Lessowej. Południowo-wschodnia część Gansu jest słabo rozwinięta gospodarczo i pozbawiona większych miast.

Tak zwany „korytarz Gansu” obejmuje cały pas przedgórzy Qilian Shan aż po granicę z Sinciangiem. Na południu granicę „korytarza” tworzą góry Qilian Shan, którymi biegnie granica z prowincją Qinghai, stanowiące zewnętrzne obrzeże Wyżyny Tybetańskiej. Przekraczają one w kulminacjach 6000 m n.p.m. Spływające z nich liczne lodowce stanowią źródła wielu rzek, nawadniających oazy „korytarza”. Od północy „korytarz” ograniczają pustynne góry Bei Shan i Langshao Shan. Tym ostatnim pasmem biegnie najdalsze północno-zachodnie zakończenie Wielkiego Muru. „Korytarz Gansu” jest łańcuchem oaz, bazujących na wodach rzek Egin Gol, Shule He i innych, spływających z lodowców Qilian Shan i ginących w piaskach pustyni Ałaszan.

Sztuczne nawadnianie jest konieczne ze względu na suchy, pustynny klimat. Rolnictwo ma znaczenie tylko w dolinach rzek; poza tym istnieje hodowla owiec i jaków. Uprawia się pszenicę, proso, jęczmień, kukurydzę oraz małe ilości ryżu. Wartościowe pod względem krajobrazowym obszary na pogórzu pasma Qilian Shan objęte zostały ochroną w Narodowym Parkiem Geologicznym Zhangye Danxia. Na północ od „korytarza Gansu” aż do granicy państwowej z Mongolią rozciąga się pustynna i prawie bezludna Wyżyna Ałaszan. Rzadkie osadnictwo skupione jest tylko wzdłuż dolnego biegu rzeki Egin Gol, która rozgałęzia się na dwa ramiona i kończy swój bieg w pobliżu granicy z Mongolią, w słonym jeziorze Gashun Nuo’er.

Podział administracyjny edytuj

Mapa Lp. Nazwa Chiński Hanyu pinyin Siedziba
 
— Prefektury miejskie —
1 Jiuquan 酒泉市 Jiǔquán Shì Dzielnica Suzhou
2 Jiayuguan 嘉峪关市 Jiāyùguān Shì Jiayuguan
3 Zhangye 张掖市 Zhāngyè Shì Dzielnica Ganzhou
4 Jinchang 金昌市 Jiǔquán Shì Dzielnica Jinchuan
5 Wuwei 武威市 Wǔwēi Shì Dzielnica Liangzhou
6 Baiyin 白银市 Báiyín Shì Dzielnica Baiyin
7 Lanzhou 兰州市 Lánzhōu Shì Dzielnica Chengguan
10 Dingxi 定西市 Dìngxī Shì Dzielnica Anding
11 Longnan 陇南市 Lǒngnán Shì Dzielnica Wudu
12 Tianshui 天水市 Tiānshuǐ Shì Dzielnica Qinzhou
13 Pingliang 平凉市 Píngliàng Shì Dzielnica Kongtong
14 Qingyang 庆阳市 Qìngyáng Shì Dzielnica Xifeng
— Prefektury autonomiczne —
8 Linxia 临夏回族自治州 Línxià Huízú Zìzhìzhōu Linxia
9 Gannan 甘南藏族自治州 Gānnán Zāngzú Zìzhìzhōu Hezuo

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj