Głogińscy herbu Ostoja
Głogińscy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Ostoja[1], należący do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców)[2], wywodzący się z Głoginina w Wielkopolsce[3].
Najstarsze świadectwa źródłowe dotyczące rodu edytuj
Poniżej wymienione są ważniejsze świadectwa źródłowe dotyczące Głogińskich herbu Ostoja oraz Głoginina - ich wsi gniazdowej.
- W roku 1420 Głoginin pojawia się jako wieś rycerska. Tego roku wzmiankowany w źródłach był Wolfart z Głoginina (Wolphardus de Glogylyno)[4].
- Pierwszym znanym przedstawicielem Głogińskich herbu Ostoja był Jan, o którym wiadomo, że już w 1448 roku posiadał majątek w Głogininie. Tego roku zapisał na połowie swoich dóbr żonie Elżbiecie 50 grzywien tytułem wiana i posagu[5].
Majątki ziemskie należące do rodu edytuj
Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie należące do Głogińskich herbu Ostoja.
- Głoginin[3], Noskowo (dzisiaj Nosków) wraz z Kapalicą, Parzynczewo (dziś Parzęczew)[6], Nowiec (dziś część Nowieczek)[7], Baszkowo (dziś Baszków), Włodyki, Kowalewo[8].
Znani przedstawiciele rodu edytuj
- Jan Głogiński (zm. po 1503) – właściciel dóbr ziemskich we wsiach: Głoginin[9], Noskowo, Łobez, Parzynczewo, Kapalica[10] i innych. Głogiński miał syna Macieja[11], burgrabiego ziemskiego kaliskiego.
- Maciej Głogiński (zm. po 1517) – burgrabia ziemski kaliski, właściciel dóbr ziemskich we wsiach: Noskowo (dzisiaj Nosków), Kapalica, Parzynczewo (dziś Parzęczew) i innych.
- Walenty Głogiński (zm. po 1559) – gwardian franciszkanów lwowskich[12].
- Mikołaj Głogiński (zm. ok. 1585) – podczaszy kaliski, poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z województwa kaliskiego, poborca podatków w województwie kaliskim.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 372.
- ↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 146.
- ↑ a b S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych dzisiejszej archidiecezji poznańskiej, Poznań 1916, s. 182-183.
- ↑ S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych dzisiejszej archidiecezji poznańskiej, Poznań 1916, s. 182.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XV wiek > Część 1 - 1000 (Nr. 1380) 1448.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XVI wiek - 1708 (Nr. 786) 1510.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Ziemskie, XV wiek - 8807 (Nr. 10 gr. 1387) 1492.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XVI wiek - 3371 (Nr. 1395) 1550.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Ziemskie, XV wiek - 7755 (Nr. 9 gr. 1386) 1475.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Pyzdry > Część 2 - 1518 (Nr. 168) 1487.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Pyzdry > Część 2 - 1531 (Nr. 168) 1487.
- ↑ a b A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.
Bibliografia edytuj
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 372.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 146.
- Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.
- S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 194.
- AGAD, Rejestry poborowe woj. kaliskiego, ASK I, sygn. 12.
- Rocznik Heraldyczny, nr VI/1921-23, s. 142.
- Urzędnicy wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Wrocław, Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk 1987, s. 201.
- R. Jaworski, Spis posłów koronnych na sejm koronacyjny w 1574 roku, [w:] Kwartalnik Historyczny, Rocznik CXXIV, 2017/2, s. 305.
- S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych dzisiejszej archidiecezji poznańskiej, Poznań 1916, s. 182-183.