Głoginin

wieś w województwie wielkopolskim

Głogininwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski przy drodze wojewódzkiej nr. 438.

Głoginin
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

gostyński

Gmina

Borek Wielkopolski

Liczba ludności 

270

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

63-810[2]

Tablice rejestracyjne

PGS

SIMC

0369656

Położenie na mapie gminy Borek Wielkopolski
Mapa konturowa gminy Borek Wielkopolski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Głoginin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Głoginin”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Głoginin”
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego
Mapa konturowa powiatu gostyńskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Głoginin”
Ziemia51°52′16″N 17°18′19″E/51,871111 17,305278[1]

W źródłach datowanych na rok 1420 Głoginin pojawia się jako osada rycerska, w której osiedlili się sołtys posiadający 3 łany ziemi oraz 21 kmieci[3]. Na początku XVI wieku powstał tu folwark pańszczyźniany. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoschin (Krotoszyn) w rejencji poznańskiej[4]. Głoginin należał do okręgu borkowskiego tego powiatu i stanowił część majątku Zimna woda, którego właścicielem był wówczas Hieronim Rychłowski[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 224 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 32 dymy (domostwa)[4]. Proces uwłaszczenia chłopów miał miejsce w roku 1841[3], a w okolicach 1880 roku nastąpiła parcelacja pewnej części folwarku[3]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego. Na przestrzeni lat do roku 2011 liczba ludności wsi osiągnęła liczbę 240 mieszkańców, z czego większość aktywnie żyje z działalności rolniczej[3].

Niedaleko obszaru Głoginina wznosi się niewielkie wzniesienie, na którym umieszczony jest krzyż[5]. Prawdopodobnie pod tym krzyżem spoczywają ofiary epidemii cholery, która dotknęła te ziemie w XIX wieku[3].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33679
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 313 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b c d e Edmund Wolski, Borek Wielkopolski: miasto i gmina, Piła: Wydawnictwo "Media", 2011, s. 35, ISBN 978-83-60546-62-8 [dostęp 2023-07-30].
  4. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 246.
  5. Edmund Wolski, Renata Drozd, Borek Wielkopolski: miasto z 625-letnią historią, Piła: Wydawnictwo "Media", 2017, s. 28, ISBN 978-83-60546-01-7 [dostęp 2023-08-27] (pol.).