Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve

Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve (ur. 28 listopada 1685 w Paryżu, zm. 29 grudnia 1755 tamże) - francuska pisarka, współcześnie znana przede wszystkim jako autorka pierwszej wersji baśni Pięknej i Bestii (1740).

Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve
Madame de V***
Portret ukazuje całą sylwetkę pisarki z profilu. Kobieta z upiętymi kunsztownie włosami, ubrana w suknię z falbankami, siedzi wyprostowana w wyściełanym fotelu w stylu rokokowym. Uśmiecha się lekko.
Portret Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve, Louis Carrogis Carmontelle, 1759
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1685
Paryż

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 1755
Paryż

Narodowość

francuska

Język

francuski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

rokoko

Ważne dzieła

Piękna i Bestia

Życiorys[1] edytuj

Jako córka Jeana Barbota i Suzanne Allaire, Gabrielle-Suzanne Barbot była potomkinią dwóch protestanckich rodów szlacheckich z La Rochelle. W 1706 roku wyszła za podpułkownika Jeana-Baptiste'a Gaalona de Villeneuve, szlachcica z Poitou. Już po kilku miesiącach małżeństwa zażądała rozdzielności majątkowej ze względu na rozrzutność męża i jego skłonność do hazardu. W 1708 roku urodziła córkę, brak jednak informacji w źródłach o tym, czy dziecko dożyło dojrzałości. Owdowiała w 1711 roku.

W kolejnych latach jej sytuacja finansowa stopniowo się pogarszała. W latach trzydziestych de Villeneuve zamieszkała w Paryżu, gdzie w 1734 roku ukazał się jej debiut literacki Le Phénix conjugal (Feniks małżeński). Tam też poznała dramaturga Crébillona-ojca, z którym mieszkała do końca życia, zarządzając jego domem i asystując mu w pracy cenzora.

Zmarła w 1755 roku.

Twórczość edytuj

Gabrielle-Suzanne de Villeneuve publikowała utwory literackie od lat trzydziestych XVIII wieku, posługując się pseudonimem "Madame de V***". Była autorką noweli Le Phénix conjugal (1734, pol. Feniks małżeński), dwóch zbiorów baśni (La Jeune Américaine et les contes marins, 1740, pol. Młoda Amerykanka i baśnie morskie; Les Belles solitaires, 1745, pol. Piękne samotnice) oraz czterech powieści, z których największy sukces odniosła La Jardinière de Vincennes (1753, pol. Ogrodniczka z Vincennes). Trwałą sławę pisarce przyniosła jednak baśń La Belle et la Bête (Piękna i Bestia), która znalazła się w zbiorze z 1740 roku. Szesnaście lat później została ona zaadaptowana przez Jeanne-Marie Leprince de Beaumont i w tej skróconej i uproszczonej wersji weszła do kanonu literatury dziecięcej[2][3].

Przypisy edytuj

  1. Elise Biancardi, Notice bio-bibliographique, [w:] Gabrielle-Suzanne de Villeneuve, Jeanne-Marie Leprince de Beaumont, La Jeune Américaine et les contes marins. Les Belles solitaires. Magasin des enfants, Paris: Honoré Champion, 2008, s. 29-69, ISBN 978-2-7453-1638-7.
  2. Gabrielle-Suzanne de Villeneuve (1695?-1755). [dostęp 2021-01-23].
  3. Jolanta Ługowska: W Fantazjanie i gdzie indziej. Szkice o baśni literackiej. Wrocław: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze / Uniwersytet Wrocławski, 2006, s. 177.