Galaretnica uszata

gatunek grzybów należący do rodziny galaretnicowatych

Galaretnica uszata Lathagrium auriforme (With.) Otálora, P.M. Jørg. & Wedin – gatunek grzybów należący do rodziny galaretnicowatych (Collemataceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Galaretnica uszata
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

pawężnicowce

Rodzina

galaretnicowate

Rodzaj

Lathagrium

Gatunek

galaretnica uszata

Nazwa systematyczna
Lathagrium auriforme (With.) Otálora, P.M. Jørg. & Wedin
Fungal Diversity 64: 287 (2014)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lathagrium, Collemataceae, Peltigerales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1776 W. Withering, nadając mu nazwę Riccia auriformis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 2014 Otálora, P.M. Jørg. i Wedin przenosząc go do rodzaju Lathagrium[1].

Synonimy[3]:

  • Collema auriculatum Hoffm. 1796
  • Collema auriculatum f. membranaceum (Kremp.) Leight.
  • Collema auriculatum var. granosum (Schreb.) Boistel 1903
  • Collema auriforme (With.) Coppins & J.R. Laundon 1984
  • Collema granosum (Schreb.) Rabenh. 1845
  • Collema granosum var. auriculatum (Hoffm.) Schaer. 1850
  • Collema granosum var. membranaceum Kremp. 1861
  • Eucollema auriculatum (Hoffm.) Horw. 1912
  • Eucollema granosum (Schreb.) Horw 1912
  • Gabura auriculata (Hoffm.) Kuntze 1891
  • Lichen auriculatus (Hoffm.) Ach. 1799
  • Lichen granosus Schreb. 1771
  • Parmelia auriculata (Hoffm.) Ach. 1803
  • Parmelia auriculata (Hoffm.) Ach. 1803 var. auriculata
  • Parmelia granosa (Schreb.) Steud. 1824
  • Parmelia granosa (Schreb.) Steud. 1824 var. granosa
  • Riccia auriformis With. 1776

Nazwa polska według W. Fałtynowicza[2]. Po przeniesieniu gatunku do rodzaju Lathygrium stała się niespójna z nazwą naukową.

Morfologia

edytuj

Plecha listkowata. Jest to plecha homeomeryczna, bez kory, zawierająca sinice z rodzaju Nostoc. W stanie suchym jest sztywna, w stanie wilgotnym galaretowata i nabrzmiała. Ma średnicę 4–8 cm i grubość (w stanie wilgotnym) 0,2–0,5 mm. Do podłoża przyrasta luźno, ma kształt kolisty lub nieregularny i barwę ciemną: brunatną, oliwkowozieloną do niebieskoszarej, miejscami może być żółtobrunatna. Jest głęboko powcinana, ale ma nieliczne odcinki o kształcie okrągławym lub wydłużonym, nieco pomarszczone i nieregularnie powcinane. Na powierzchni występują wąskie, siateczkowate lub równoległe prążki oraz liczne izydia o kulistym lub maczugowatym kształcie[4].

Owocniki powstają rzadko. Są to lekanorowe apotecja o średnicy 2–3 mm, o płaskich lub nieco wypukłych tarczkach o barwie od jasno- do ciemnoczerwonej i brzeżku cienkim lub grubym. Powstają w nich bezbarwne murkowate zarodniki o wymiarach 26–36 × 8,5–13 μm. Posiadają 3–4 poprzeczne przegrody i 1–2 podłużne[4].

Reakcje barwne: wszystkie negatywne[5].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Galaretnica uszata w Europie i Ameryce Północnej jest szeroko rozprzestrzeniona. W Europie występuje od Hiszpanii po 68° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim. Podano stanowiska także w Azji: w Syrii, Iranie i Malezji[6]. W Polsce występuje głównie w górach, na niżu jest bardzo rzadka[4]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status NT – gatunek o bliskim zagrożeniu wyginięciem[7].

Rośnie na wilgotnych, zacienionych i porośniętych mchami skałach wapiennych oraz u podstawy pni drzew[4][5].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2016-08-15]. (ang.).
  2. a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2017-08-15]. (ang.).
  4. a b c d Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  5. a b Irish lichens. Collema auriforme. [dostęp 2017-08-15].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2017-08-15].
  7. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.