Georg Friedrich Daumer

Georg Friedrich Daumer (ur. 5 marca 1800 w Norymberdze, zm. 14 grudnia 1875 w Würzburgu) – niemiecki poeta i filozof. Pobierał nauki w gimnazjum kierowanym przez Hegla. W 1817 rozpoczął studia teologiczne na Uniwersytecie w Erlkangen, później zmienił ten kierunek na filozofię.

Georg Friedrich Daumer

Data i miejsce urodzenia	5 marca 1800 Norymberga
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1875 Würzburg
Narodowość	niemiecka
Język	niemiecki
Dziedzina sztuki	poezja, filozofia

Ewolucja poglądów

Początkowo Daumer był ortodoksyjnym protestantem, lecz stopniowo ujawniał coraz większą wrogość do chrześcijaństwa, które atakował w wielu swych pismach, i które chciał zastąpić nową religią „miłości i pokoju”, której zasady wyłożył w dziele Religion des neuen Weltalters. Wcześniej opublikował wiele prac o wyraźnie antyteologicznym nastawieniu. Najważniejsze z nich to: Philosophie, Religion, und Altertum, Züge zu einer neuen Philosophie der Religion und Religionsgeschichte, Der Feuer- und Molochdienst der Hebräer, Die Geheimnisse des christlichen Altertums. Krótko po 1850 Daumer opuścił Norymbergę i osiedlił się we Frankfurcie nad Menem, gdzie doznał wielkiej duchowej przemiany. W 1858 w Moguncji publicznie przeszedł na katolicyzm i stał się jego gorliwym obrońcą. Wśród jego licznych prac napisanych po nawróceniu, najważniejsze to: Meine Konversion, Aus der Mansarde, Das Christentum und sein Urheber, Das Wunder, seine Bedeutung, Wahrheit und Notwendigkeit. Ta ostatnia publikacja jest wymierzona w poglądy Davida Straussa. Ważną częścią dorobku Daumera jest poezja.

Wybrane dzieła poetyckie

• Hafis (Hamburg, 1846; drugi zbiór, 1852)
• Mahomed und sein Werk (Hamburg, 1848)
• Glorie der heiligen Jungfrau Maria (Norymberga, 1841)
• Frauenbilder und Huldigungen (Lipsk, 1853)
• Marianische Legenden und Gedichte (Munster, 1859)
• Schone Seelen (Mainz, 1862)

Linki zewnętrzne

• Georg Friedrich Daumer. Deutsche Digitale Bibliothek (niem.)