Georgina von Wilczek

Georgina von Liechtenstein
Georgina Norberta Johanna Franziska Antonie Marie Raphaela
	Księżna Liechtensteinu
Okres	od 7 marca 1943; do 18 października 1989
Jako żona	Franciszka Józefa II
Poprzedniczka	Elżbieta von Gutmann
Następczyni	Marie-Aglaë Liechtenstein
	Dane biograficzne
Dynastia	Wilczkowie
Data i miejsce urodzenia	24 października 1921 ; Graz
Data i miejsce śmierci	18 października 1989 ; Grabs
Przyczyna śmierci	nowotwór
Ojciec	Ferdynand von Wilczek
Matka	Norbertine Kinsky von Wchinitz und Tettau
Małżeństwo	Franciszek Józef II; od 7 marca 1943; do 18 października 1989
Dzieci	Jan Adam II, Filip Erazm, Mikołaj Ferdynand, Nora Elżbieta, Wacław Franciszek Józef
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Georgina von Liechtenstein, właśc. Georgina Norberta Johanna Franziska Antonie Marie Raphaela von und zu Liechtenstein, urodzona jako Georgina von Wilczek (ur. 24 października 1921 w Grazu, zm. 18 października 1989 w Grabs) – księżna Liechtensteinu w latach 1943–1989, żona księcia Franciszka Józefa II.

Życiorys edytuj

Georgina przyszła na świat w austriackim Graz jako córka hrabiego Ferdynanda von Wilczka i jego żony Norbertine z rodu Kinsky^[1]^[2]. Uczyła się w prywatnym gimnazjum Sacré Cœur w Wiedniu, a następnie w szkole dla dziewcząt z internatem w Rzymie^[1]. Po ukończeniu szkoły średniej odbyła studia językowe na Uniwersytecie Wiedeńskim, zdając egzaminy z języków angielskiego, francuskiego i włoskiego^[1].

7 marca 1943 roku wyszła za mąż za księcia Liechtensteinu Franciszka Józefa II, który już od pięciu lat rządził w kraju. Miała z nim pięcioro dzieci^[3]:

książę Jan Adam II (ur. 14 lutego 1945) – późniejszy książę Liechtensteinu;
książę Filip Erazm (ur. 19 sierpnia 1946)
książę Mikołaj Ferdynand (ur. 24 października 1947)
księżniczka Nora Elżbieta (ur. 31 października 1950)
książę Wacław Franciszek Józef (1962 – 1991)

Po ślubie wprowadziła się wraz z mężem do zamku w Vaduz i jako pierwsza księżna w historii zamieszkała w Księstwie. Była znana ze swojego bardzo dużego zaangażowania w życie mieszkańców, którzy nazywali ją księżną Giną. W 1945 roku osobiście pomagała uchodźcom na granicy z Austrią w Schaanwaldzie^[1]. 30 kwietnia 1945 roku z jej inicjatywy powstał Liechtensteiński Czerwony Krzyż, któremu przewodniczyła w latach 1945–1985^[1]. Organizacja angażowała się w pomoc humanitarną w krajach rozdartych wojną, a później także w pomoc na terenie Liechtensteinu. W 1956 roku księżna Gina otworzyła pierwszy dom dziecka pod protektoratem LCK w Triesen, a w 1972 roku pierwsze pogotowie ratunkowe^[1]. Udzielała się również w lokalnym Stowarzyszeniu Pomocy Rodzinie. Angażowała się także w pomoc osobom starszym i przewlekle chorym, a także osobom z niepełnosprawnością^[1]. Wspierała harcerstwo i uczestniczyła w harcerskich imprezach. Prowadziła kampanie na rzecz wprowadzenia praw wyborczych kobiet^[1]. Pasjonowała się turystyką górską, odbyła górskie wędrówki po Alpach. Jej imieniem został nazwany jeden z najważniejszych szlaków górskich w kraju Fürstin Gina Weg (Sareis w Malbun – Augstenberg – Pfälzerhütte)^[1]. Całe zaangażowanie sprawiło, że była lubiana przez Liechtensteińczyków.