Gianfranco Micciché

włoski polityk

Giovanni (Gianfranco) Micciché (ur. 1 kwietnia 1954 w Palermo) – włoski polityk, samorządowiec związany z Sycylią, minister i wiceminister w rządach Silvia Berlusconiego oraz Enrica Letty, parlamentarzysta krajowy, lider partii Forza del Sud oraz Grande Sud, eurodeputowany VIII kadencji (2018).

Gianfranco Micciché
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1954
Palermo

Minister ds. rozwoju i spójności terytorialnej Włoch
Okres

od 23 kwietnia 2005
do 17 maja 2006

Przynależność polityczna

Forza Italia

Życiorys edytuj

Ukończył liceum klasyczne, pracował w regionalnym instytucie finansowania przemysłu na Sycylii (IRFIS). Dzięki znajomości z Marcello Dell’Utrim[1] został zatrudniony w kierowanej przez tegoż firmie Publitalia '80, założonej przez Silvia Berlusconiego. Był dyrektorem w Palermo, Brescii i Mediolanie.

W 1994, 1996, 2001 i 2006 z ramienia Forza Italia oraz w 2008 z listy Ludu Wolności był wybierany do Izby Deputowanych XII, XIII, XIV, XV i XVI kadencji[2]. Mandat poselski sprawował do 2013.

Obejmował stanowiska we wszystkich rządach Silvia Berlusconiego. W pierwszym (1994–1995) był podsekretarzem stanu w resorcie transportu i żeglugi[3], w drugim (2001–2005) pełnił funkcję wiceministra w resorcie finansów i gospodarki[4]. Od 23 kwietnia 2005 do 17 maja 2006 sprawował urząd ministra ds. rozwoju i spójności terytorialnej w trzecim gabinecie tego premiera[5]. W czwartym (od 2008) objął stanowisko podsekretarza stanu w urzędzie rady ministrów.

Od 2006 do 2008 był przewodniczącym Sycylijskiego Zgromadzenia Regionalnego (parlamentu Sycylii). W 2010, pozostając we frakcji poselskiej Ludu Wolności, opuścił tę partię, stając na czele ugrupowania Forza del Sud[6].

Kierował również federacyjną partią Grande Sud. W 2013 przez kilka miesięcy był podsekretarzem stanu w rządzie Enrica Letty. Dołączył do reaktywowanego w tym samym roku ugrupowania Forza Italia. W 2017 ponownie wybrany do sycylijskiego regionalnego parlamentu[7] (reelekcja w 2022[8]). Również w 2017 powrócił na funkcję przewodniczącego tego gremium, którą pełnił przez pięć lat. W lipcu 2018 objął mandat posła do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji, zrezygnował jednak z niego już miesiąc później[9]. W 2022 został także wybrany w skład Senatu XIX kadencji[10].

Przypisy edytuj

  1. Emanuele Lauria: Gianfranco e Totò, così vicini così lontani quindici anni di accordi e sgambetti. la Repubblica.it, 21 lutego 2008. [dostęp 2011-02-17]. (wł.).
  2. Gianfranco Micciché na stronie Izby Deputowanych XVI kadencji. [dostęp 2011-02-17]. (wł.).
  3. Skład pierwszego rządu Silvia Berlusconiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-02-17]. (wł.).
  4. Skład drugiego rządu Silvia Berlusconiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-02-17]. (wł.).
  5. Skład trzeciego rządu Silvia Berlusconiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-02-17]. (wł.).
  6. Emanuele Lauria: Miccichè battezza „Forza del Sud”. „Ora il premier cambi stile di vita”. la Repubblica.it, 30 października 2010. [dostęp 2011-02-17]. (wł.).
  7. Regionali 2017, ecco chi sono i 70 eletti all'ArsCon Musumeci 36 deputati, maggioranza risicata. meridionews.it, 7 listopada 2017. [dostęp 2017-11-07]. (wł.).
  8. Elezioni Regionali Sicilia 2022, i deputati eletti: la mappa della nuova Ars. palermotoday.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-27]. (wł.).
  9. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-09-06].
  10. Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).

Bibliografia edytuj