Gmach Opery Krakowskiej
Gmach Opery Krakowskiej – budynek znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy II, przy ulicy Lubicz 48, wzniesiony w latach 2004–2008. Mieści w sobie główną siedzibę Opery Krakowskiej: odbywają się w nim liczne spektakle. Ponadto w Gmachu Głównym działa sala wystaw i odczytów pełniąca również funkcję foyer oraz restauracja z tarasem.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Lubicz 48 |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Romuald Loegler współpraca: Piotr Urbanowicz, Grzegorz Dresler |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 50°03′57″N 19°57′22″E/50,065833 19,956111
| |
| Strona internetowa | |
Budowa edytuj
W maju 2002 roku zorganizowano konkurs architektoniczny na zaprojektowanie nowego Gmachu Głównego Opery Krakowskiej, w którym zwyciężył projekt krakowskiego architekta Romualda Loeglera przy współpracy z architektem Piotrem Urbanowiczem i Grzegorzem Dreslerem[1][2].
13 września 2004 roku rozpoczęto budowę budynku przy ulicy Lubicz 48, aby pełnił on funkcję nowej siedziby Opery Krakowskiej. 13 grudnia 2008 roku budynek został uroczyście oddany do użytku[3][4]. Prace budowlane były prowadzone przez przedsiębiorstwo Hochtief[5].
Opis budynku edytuj
Większą część budynku przy ulicy Lubicz 48 pełni teatr z widownią na 764 miejsc i sceną o powierzchni 443 m², ze sceną kameralną na 180 osób, dużym zapleczem scenicznym, salami prób i zapleczem technicznym[2].
Dawniej w miejscu gmachu znajdował się zabytkowy budynek z półokrągłym dachem, służący na początku XX wieku jako ujeżdżalnia koni. W ramach budowy nowego gmachu został on wbudowany w współczesną bryłę budynku[5]. W tej zaadaptowanej części znajduje się główne wejście do Opery, hol kasowy oraz szatnie, natomiast na piętrze budynku znajduje się sala wystaw i odczytów pełniąca również funkcję foyer oraz restauracja z tarasem. Wnętrze budynku utrzymane jest w szaro bordowej kolorystyce[2].
Scena główna Opery pozwala na realizację dynamicznych inscenizacji, oferując powierzchnię 443 m² i wyposażenie techniczne: 18 zapadni (w tym 2 zapadnie fosy orkiestrowej, co pozwala na dodatkowe manewry przestrzenią), 30 sztankietów, 7 wózków, urządzenia wyciągowe do transportu dekoracji, 30 wyciągów linowych, 2 wyciągi kurtynowe; scenę obrotową i aparaturę do projekcji wideo. Wizualną stronę spektaklu wzbogaca światło kierowane z 4 mostów oświetleniowych i ruchomych wież[2].
Kontrowersje edytuj
W 2006 roku Centralne Biuro Antykorupcyjne zatrzymało byłego dyrektora opery Piotra R.[6] oraz dyrektora działu inwestycji Rafała S.[7] w związku z zarzutami korupcji w przetargu[8] na wyposażenie nowego gmachu przy ulicy Lubicz 48[9].
Koszty budowy w 2004 roku wyceniano na 20–30 mln złotych, jednak po zakończeniu przetargu okazało się, że koszt samego budynku wyniesie 50 mln zł, zaś oddzielne finansowanie będzie potrzebne na wyposażenie budynku. W 2009 roku koszty budowy przekroczyły 100 mln złotych[10].
W 2009 roku okazało się, że dla rozpoczęcia eksploatacji w budynku konieczne jest założenie nowej instalacji systemu oddymiania. Około 1,6 mln złotych zostało przeznaczonych na instalację dodatkowego systemu oddymiającego w związku z zakwestionowaniem przez straż pożarną działającego tam systemu przeciwpożarowego[11]. Konieczne było dobudowanie także kolejnych dwóch wyjść. Przebudowy wymagały także bufet, garderoby oraz nie spełniające wymagań akustycznych sale prób[12].
W 2009 roku Gmach Opery Krakowskiej przy ulicy Lubicz 48 został zwycięzcą plebiscytu Archi-Szopa roku dla najgorszego nowego obiektu architektonicznego Krakowa[13].
Przypisy edytuj
- ↑ Krzysztof Fijałek: Rozstrzygnięty konkurs na operę w Krakowie. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. krakow.wyborcza.pl, 1 września 2002. [dostęp 2024-04-14]. (pol.).
- ↑ a b c d Opera Krakowska [online], opera.krakow.pl [dostęp 2024-04-14] (pol.).
- ↑ Kraków. W sobotę otwarcie nowej Opery [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-04-14] (pol.).
- ↑ Hala, opera? [online], Sztuka Architektury, 21 grudnia 2008 [dostęp 2024-04-14] (pol.).
- ↑ a b Hochtief Polska – Opera Krakowska [online], hochtief.pl [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Opera pod lupą. e-teatr.pl, 25 września 2009.
- ↑ Kraków. Zatrzymanie byłego dyrektora opery fuszerką CBA. 16 listopada 2007.
- ↑ Zawiadomienie o wyniku przetargu – Opera Krakowska. 4 stycznia 2007. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
- ↑ CBA w Krakowskiej Operze. Wyborcza.pl, 25 września 2007. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-18)].
- ↑ Opera Krakowska straciła 7,2 mln zł z unijnych dotacji. „Dziennik Polski”, 26 lutego 2009.
- ↑ Opera do zamknięcia?. „Dziennik Polski”, 23 maja 2009.
- ↑ Opera do remontu. „Dziennik Polski”, 28 maja 2009.
- ↑ Archi-Szopa 2009: Opera i osiedle Zakrzówek [online], gazetapl, 23 października 2009 [dostęp 2024-04-14] (pol.).