Golovinomyces cichoracearum

gatunek grzybów należący do rzędu mączniakowców (Erysiphales)

Golovinomyces cichoracearum (DC.) V.P. Heluta – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)[1]. Występuje głównie na licznych gatunkach roślin z rodziny astrowatych[2]. Pasożyt obligatoryjny wywołujący chorobę o nazwie mączniak prawdziwy astrowatych[3].

Golovinomyces cichoracearum
Ilustracja
Klejstotecjum i worki z zarodnikami
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

mączniakowate

Rodzaj

Golovinomyces

Gatunek

Golovinomyces cichoracearum

Nazwa systematyczna
Golovinomyces cichoracearum (DC.) V.P. Heluta
Ukr. bot. Zh. 45(5): 62 (1988)
Grzybnia na górnej stronie liścia mlecza zwyczajnego

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Golovinomyces, Erysiphaceae, Erysiphales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1805 roku Augustin Pyramus de Candolle nadając mu nazwę Erysiphe cichoracearum Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1988 roku V.P. Heluta, przenosząc go do rodzaju Golovinomyces[1].

Niektóre synonimy[4]:

  • Erysiphe cichoracearum DC. 1821 var. cichoracearum
  • Erysiphe cichoracearum var. latispora U. Braun 1983
  • Erysiphe cichoracearum var. luvungae M.S. Patil & Maham. 1999
  • Erysiphe cichoracearum var. saussureae Y.S. Paul & V.K. Thakur 2006
  • Erysiphe cichoracearum var. transvaalensis G.J.M. Gorter & Eicker 1983
  • Golovinomyces cichoracearum (DC.) V.P. Heluta 1988 var. cichoracearum
  • Golovinomyces cichoracearum var. latisporus (U. Braun) U. Braun 1999
  • Golovinomyces cichoracearum var. transvaalensis (G.J.M. Gorter & Eicker) U. Braun 1999
  • Oidium latisporum U. Braun 1982

Lektotyp: na Scorzonera hispanica we Francji[5].

Morfologia edytuj

Grzyb mikroskopijny. Cienka lub średniogruba grzybnia rozwija się głównie na powierzchni liści i łodyg, do komórek skórki zapuszcza tylko ssawki. Wygląda jak biały, mączysty nalot, jest rozproszona lub tworzy skupiska. Strzępki proste lub pofalowane, o długości 50–90 μm i średnicy 4–8 μm. Konidiofory cylindryczne, wzniesione, lub z zakrzywioną podstawą. Ich bazowa komórka ma długość 40–140 μm, zazwyczaj 50–80 μm i średnicę 9–15 μm. Oprócz niej są jeszcze 1–3 krótsze, nieco baryłkowate komórki o długości około 10–30 μm. Konidia powstają w łańcuszkach. Są elipsoidalno-jajowate i mają wymiary 25–42 × 14–22 μm. Strzępki rostkowe wyrastają na szczycie zarodników, są proste i średniej długości. Kuliste klejstotecja tworzą się w grupkach, lub w rozproszeniu. Mają średnicę (65–) 85–160 (–200) μm i ściany zbudowane z nieregularnych komórek o średnicy około 8–25 μm, czasami do 30 μm. Przyczepki liczne, wyrastające z dolnej połowy klejstotecjum, rzadko z górnej. Mają zmienną długość równą 0,5–4 średnic klejstotecjum, najczęściej 0,5–2 średnic. Często są splątane ze strzępkami grzybni i z sobą. Są gładkie, septowane, cienkościenne, początkowo przezroczyste i bezbarwne (hialinowe), potem o barwie od blado do ciemnobrązowej, czasami zabarwione na brązowo tylko w górnej części, a w dolnej hialinowe. Worki w liczbie 5-25 w jednym klejstotecjum, siedzące lub na bardzo krótkich trzonkach. Mają wymiary (35–) 50–80 (–90) × (20–) 25–45 (–55) μm. W każdym worku powstaje po 2 lub 3, rzadko 4, elipsoidalno-jajowate lub podkowiaste askospory o wymiarach 18–30 × 11–20 μm[5].

Występowanie edytuj

Jest szeroko rozprzestrzeniony. Poza Antarktydą i Australią występuje na wszystkich kontynentach oraz na wielu wyspach[6]. W Polsce jest pospolity[3], w polskim piśmiennictwie naukowym pod nazwą Erysiphe cichoracearum podano liczne jego stanowiska[2].

Opisano jego występowanie na około 230 gatunkach zaliczanych do 50 rodzajów roślin należących do rodziny astrowatych. Poza tym odnotowano jego występowanie na roślinach zaliczanych do rodzajów Abelmoschus (malwowate), Antirrhinum i Dipitalis (trędownikowate) oraz na jesionie wyniosłym (oliwkowate)[5].

Gatunki podobne edytuj

Jest trudny do odróżnienia od Golovinomyces artemisiae. Obydwa gatunki występują na różnych gatunkach bylic. G. cichoracearum odróżnia się mikroskopowo kształtem i wielkością konidiów oraz bardzo krótkimi przyczepkami[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-07] (ang.).
  2. a b Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
  3. a b Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
  4. Species Fungorum [online] [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  5. a b c d ''Golovinomyces cichoracearum'' [online], Mycobank [dostęp 2017-11-25].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].