Gorzki ryż – drugi film Giuseppe De Santisa. Uznaje się go[kto?] za sztandarowe dzieło włoskiego neorealizmu.

Gorzki ryż
Riso amaro
Ilustracja
Rok produkcji

1949

Kraj produkcji

Włochy

Język

włoski

Czas trwania

108 min

Reżyseria

Giuseppe De Santis

Scenariusz

Giuseppe De Santis
Carlo Lizzani
Gianni Puccini

Główne role

Vittorio Gassman
Doris Dowling
Silvana Mangano
Raf Vallone
Checco Rissone
Carlo Mazzarella

Muzyka

Goffredo Petrassi

Zdjęcia

Otello Martelli

Montaż

Gabriele Varriale

Produkcja

Dino De Laurentiis

Dystrybucja

Lux Film Distributing Corporation

Opis fabuły edytuj

Włochy po II wojnie światowej, panują nędza i bezrobocie. Film przedstawia historię wiejskich proletariuszek, bardzo ciężko pracujących na plantacjach ryżu w Lombardii.

Wątek kryminalny (kradzież diamentów) jest pretekstem dla ideologicznej wymowy filmu. W postać wiodącą - Silvanę, wcieliła się Silvana Mangano. Aktorka wprowadziła do filmu dużą dozę sex appealu i erotyzmu. Obraz cieszył się ogromnym powodzeniem u publiczności, gdyż De Santis zgrabnie połączył elementy komercyjne z neorealistyczną scenerią filmu i obserwacją codziennego życia.

Obsada edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj